|
Αγαπητοί φίλοι
Σας προωθούμε τους προβληματισμούς -με μια αισιόδοξη προσέγγιση- για την επόμενη μέρα της ηρωικής εξόδου από τας οικίας μας, της φίλης της οργάνωσης Ευγενίας Μυτιληναίου.
Εταιρεία Κοινωνικής Δράσης και Πολιτισμού ΚΟΙΝΟ_ΤΟΠΙΑ www.koinotopia.gr
Ρόδα είναι και γυρίζει. Η άλλη μέρα.
Εκεί που έφτασαν οι Απόκριες και όλοι αρχίσαμε να ετοιμαζόμαστε για το παραδοσιακό Πατρινό ξεφάντωμα, να σου ένα μικρό πραγματάκι, που ούτε να το δεις δε μπορείς, που κανείς δεν ξέρει ακόμα, με βεβαιότητα, από που «βαστάει η σκούφια του», ούτε καν όνομα δεν είχε, ήρθε και έκανε όλη τη γη άνω κάτω.
Κλειστήκαμε μέσα, γκρινιάξαμε, φωνάξαμε, τελικά βολευτήκαμε στην καινούργια κατάσταση και άρχισε να μας αρέσει κιόλας. Καταλάβαμε ότι είναι μια ευκαιρία να κάνουμε τόσα πράγματα που δεν προλαβαίναμε ποτέ να κάνουμε. Αρχίσαμε να ξυπνάμε πιο αργά, να χαλαρώνουμε, να κοιτάμε έξω από το παράθυρο, να χαιρόμαστε τον ήλιο, να παίζουμε με τα παιδιά μας, που το είχαμε ξεχάσει. Και τώρα, όλα πάνε να ανατραπούν και πάλι. Ακούμε ότι θα μπορέσουμε να ξαναβγούμε έξω.
Ήδη άρχισα να ακούω μια μικρή κρυμμένη και ντροπαλή δυσαρέσκεια. Τώρα που βρεθήκανε οι οικογενειακές ισορροπίες, θα πρέπει να ξυπνάμε πάλι πρωί, να πηγαίνουμε στη δουλειά και στο σχολείο.
-Μαμά, γιατί να ξαναπάμε σχολείο, μας κόψανε το ίντερνετ;
-Μα, αφού δουλεύω μια χαρά από το σπίτι, γιατί να ξαναπάω στη δουλειά;
Αυτό είναι το απλό κομμάτι, η αλλαγή της καθημερινότητά μας θα είναι μόνιμη. Το δύσκολο είναι η προφύλαξή μας από τον άτιμο ιό, που ήρθε και θα μείνει για καιρό (ή μάλλον δε θα φύγει ποτέ). Θα είναι εκεί και θα περιμένει το παραμικρό στραβοπάτημά μας για να κάνει έφοδο και να εξουδετερώσει, όχι μόνο εμάς, αλλά και όσους αγαπάμε. Τώρα έρχεται το πιο επικίνδυνο κομμάτι: να ζεις με τους ιούς γύρω σου και να βγεις άτρωτος. Να μάθεις να τους αντιμετωπίζεις κατά πρόσωπο και όχι πίσω από την κλειστή σου πόρτα.
Φίλοι μου, ήρθε ο καιρός να φερόμαστε σαν Γιαπωνέζοι, Σκανδιναβοί ή όποια άλλη …ψυχρή εθνότητα προτιμάτε.
Η μαμά μου έλεγε «μη κοροϊδέψεις κάτι αν δε θέλεις να το πάθεις», πόσο δίκιο είχε..
Οι περισσότεροι έχουμε μισογελάσει με τα Γιαπωνεζάκια, που κάθε μέρα, κυκλοφορούν με μάσκα και οι ταξιτζήδες τους φοράνε μάσκα και άσπρα γάντια.
Ε.. από δω και μπρος πρέπει να φοράμε μάσκα και γάντια κάθε μέρα και να έχουμε και απολυμαντικό μαζί μας! Και μια συμβουλή, μη ακούτε αυτά που λέγονται, είναι fake news, μη το πιείτε, είναι θανάσιμο λάθος, πριν από τον ιό, θα φύγετε εσείς!
Από δω και κάτω, όταν συναντάμε φίλους, πρέπει να συμπεριφερόμαστε σαν Σουηδοί δηλαδή ψυχρά και τυπικά. Για παράδειγμα, πάμε για ουζάκι στη παραλία (θα το κάνουμε και αυτό, που θα πάει!). Αγκαλιές και φιλιά με τους φίλους μας, τέρμα. Καθόμαστε στο τραπέζι. Το μπολ με μια χωριάτικη στη μέση του τραπεζιού, που θα βουτάνε όλοι… ξεχάστε το. Ο καθένας τη σαλατούλα του δίπλα του. Θα αλλάξουν οι συνήθειες μας στο τραπέζι, δε θα μοιραζόμαστε πια ούτε θα τσιμπάμε όλοι από το ίδιο πιάτο. Θα μου πείτε βέβαια, αν καθόμαστε 2 μέτρα μακριά ο ένας από τον άλλο, πως θα φτάσεις τη σαλάτα στη μέση!
Θα ανοίξουνε τα πολυκαταστήματα. Αγαπημένη μας συνήθεια να δοκιμάζουμε όλα τα μοντελάκια και να μη παίρνουνε κανένα. Σκεφτείτε το ξανά. Πως θα δοκιμάσουμε κάτι που έβαλε σε γυμνό δέρμα κάποια άλλη; Εδώ κολλάγαμε δερματίτιδες, ο ιός με τη μεγάλη κορώνα θα μας αφήσει να φύγουμε έτσι; Δεν ξέρω τι οδηγίες θα δώσουν στο θέμα αυτό, αλλά καλό είναι να σκεφτόμαστε και να προσέχουμε και εμείς την υγεία μας.
Καλοκαίρι έρχεται, θα βάλουμε κοντές φουστίτσες, σορτσάκια, αμάνικα μπλουζάκια. Ξανασκεφτείτε το, που θα ακουμπούν τα ποδαράκια και τα χεράκια σας; Προτείνω λευκή κελεμπία και να κυκλοφορούμε σαν Σαουδάραβες. Το μαύρο τσαντόρ, δε το προτείνω, δε μας πάει καθόλου.
Η αλλαγή στη καθημερινότητά μας ήρθε και θα μείνει για τα καλά. Για το καλό μας, πρέπει να τη αποδεχτούμε, να εφαρμόζουμε πιστά τις οδηγίες, να μη βαριόμαστε να πλένουμε τα χέρια μας, να μην ερχόμαστε κοντά σε κανέναν (νομίζω, αυτό είναι το πιο δύσκολο) και να χρησιμοποιούμε σωστά τη μάσκα.
Ένα πράγμα πρέπει να θυμόμαστε, μπορεί να μη ξέρουμε από που μας ήρθε αυτό το πραγματάκι, αυτό όμως που ξέρουμε πολύ καλά, είναι ότι σκοπός του είναι να μας εκμηδενίσει, εμάς και τους γύρω μας, στο παραμικρό μας λάθος. Να θυμάστε όλα όσα είδαμε στη τηλεόραση τόσους μήνες, και να κρατάτε με ευλάβεια όλους τους κανόνες που θα μας πουν, για να μπορέσουμε να ανοίξουμε τη πόρτα μας και να βγούμε έξω με ασφάλεια.
Ευγενία Μυτιληναίου
Ομότιμη Καθηγήτρια Τμήματος Φυσικής, ΑΕΙ Πάτρας
Αγαπητοί φίλοι
Σας προωθούμε τον οδηγό της ευτυχίας στη νέα καθημερινότητάς σας δια χειρός Λίλιαν Γεωργοπούλου στελέχους της οργάνωσης που μας θυμίζει ότι το ποτήρι μπορούμε να το βλέπουμε μισογεμάτο…
ΚΟΙΝΟ_ΤΟΠΙΑ www.koinotopia.gr
Αγαπητοί φίλοι !
Χριστός Ανέστη, Χρόνια πολλά και καλή Πρωτομαγιά σε όλους
Η ευτυχία της νέας καθημερινότητας
Καινούργιες δραστηριότητες
– Είμαστε όλοι εδώ… γεροί και δυνατοί και κυρίως υπερήφανοι αφενός για τη συμβολή μας στην τήρηση των μέτρων κυκλοφορίας, αφετέρου γιατί τα δικά μας αρνάκια δεν τα σουβλίσαμε και χαιρόμαστε να τα βλέπουμε να βόσκουν ελεύθερα
– Να που σιγά-σιγά στέλνουμε το μήνυμά μας, στο μαγικό Νο6, αυτόν που απαντάει αμέσως!! και έτοιμοι για τη βολτούλα μας, μικρή ή μεγάλη. Ευτυχώς που είμαστε προπονημένοι περιπατητές και ανακαλύπτουμε τις ομορφιές της πόλης μας και της γειτονιάς μας με ευχαρίστηση. Ότι κατακτάμε λίγο-λίγο είναι ωραίο και το απολαμβάνουμε περισσότερο.
– Η άνοιξη έχει έρθει και η φύση μας το θυμίζει. Τα πουλάκια ακούγονται τα πρωινά και τα δειλινά και εμείς είμαστε υγιείς και χαιρόμαστε το κάλεσμά τους.
– Μιας και έχουμε χρόνο… καιρός είναι να αλλάξουμε τα ρούχα στις ντουλάπες μας, να βγάλουμε τα ανοιξιάτικα… casual συνολάκια μας, κατάλληλα για εξοχικούς περιπάτους.
– Σιγά-σιγά μπορούμε να σκεφτούμε για την καινούργια κόμμωση που θα κάνουμε. Θα φτιάξουμε κοτσίδα ή θα αρχίσουμε να κουρευόμαστε προσεχτικά… μόνοι μας. Ότι και να κάνουμε όμορφοι και όμορφες θα είμαστε, πιο πολύ από μέσα μας.
– Κοιτάξτε μπροστά!! Η Πρωτομαγιά έφτασε. Γύρω υπάρχουν όμορφα, μικρά και ταπεινά λουλουδάκια να μαζέψετε από τις βόλτες σας. Κάποιο στεφανάκι ή βαζάκι θα στολίσουμε. Και τις γλάστρες μας ή τις αυλές μας ας τις ζωντανέψουμε… Μπορούμε να μιλάμε στα φυτά, μας είπαν, αρκεί να μην απαντούν εκείνα, δε θέλουμε αντίλογο…
– Επίσης το καλοκαιράκι έρχεται και αυτό, προσέξτε τη σιλουέτα σας. Λίγη γυμναστική με το walk at home είναι ότι πρέπει. Με μια ομάδα μακρινών νέων φίλων και συναθλητών που δε γνωρίζουμε αλλά συνδεόμαστε με αόρατους δεσμούς, όλοι μαζί ας γυμναστούμε για το κοινό καλό. Με μεσογειακή διατροφή, με λίγα λιπαρά και σε συνδυασμό με τους περιπάτους θα βγούμε στην παραλία πολύ κομψοί και αεράτοι
– Βρίσκουμε πλέον δρόμους που μας βοηθούν να διορθώσουμε τον δικό μας τρόπο ζωής, να υπερνικήσουμε τα εμπόδια επικοινωνίας και να κερδίσουμε γνήσια συντροφικότητα. Η ‘‘μικρή ευτυχία’’ που ο καθένας μας μπορεί να πετύχει, με καλή θέληση μπορεί να βοηθήσει να την αποκτήσουν και οι άλλοι χωρίς να καταβάλει μεγάλη προσπάθεια
– Μπορεί κάποιες στιγμές να χάσετε το θάρρος σας, αλλά μη χάσετε ένα ουράνιο τόξο ή ένα ηλιοβασίλεμα επειδή κοιτάζατε κάτω. Συνεχίστε να κοιτάζετε ψηλά!! Μη φοβάστε να ελπίζετε, τα καλύτερα έρχονται σύντομα.
Λίλιαν Γεωργοπούλου
Καθηγήτρια Κοινωνικής Εργασίας ΑΤΕΙ Πάτρας
Αγαπητοί φίλοι
Σας προωθούμε τις σκέψεις περί ωριμότητας-ενσυναίσθησης-συμμόρφωσης ως κοινωνικό πρόταγμα για την αντιμετώπιση του COVID-19 της ιατρού, μικροβιολόγου Μαρίας Σκούταρη, φίλης και υποστηρίκτριας της οργάνωσης.
ΚΟΙΝΟ_ΤΟΠΙΑ www.koinotopia.gr
Άξιον Εστί
Πόσο θα αλλάξει ο κόσμος μας ;
Πανδημίες και μικρότερα ενδημικά κύματα από διάφορους λοιμογόνους παράγοντες περιγράφονται από την εποχή του ανθρώπου τροφοσυλλέκτη. Ιστορικές και ανθρωπολογικές μελέτες αναφέρονται σε χαρακτηριστικά, όπως, η νοσηρότητα, η διάρκεια και οι επιπτώσεις ενός πανδημικού κύματος σύμφωνα με τη δομή και τα κοινωνικά δεδομένα κάθε εποχής.
Οι πανδημίες έχουν αποδεκατίσει πόλεις, φυλές, λαούς, και έχουν αλλάξει την πορεία των εθνών. Οι επιπτώσεις είναι άμεσες, έμμεσες και εξελίσσονται σε βάθος χρόνου.
Σήμερα πλέον η διαχείριση του φαινομένου είναι επιστημονικά δεδομένη και δεν επιδέχεται εμπειρικές προτάσεις και πειραματισμούς. Η επιδημιολογική επιτήρηση επιβάλλει μέτρα που απαιτούν από τον ενήλικα πολίτη ΩΡΙΜΟΤΗΤΑ-ΕΝΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ-ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ. Η μάχη δεν είναι μάχη χαρακωμάτων, δεν εγείρει αισθήματα πατριωτικά, δεν έχει εθνική έξαρση, διάθεση αυτοθυσίας, ενθουσιασμό, δεν οδηγεί σε καταστάσεις που εμψυχώνουν και ανεβάζουν τα επίπεδα αυτοεκτίμησης.
Αντίθετα απαιτεί αποσυνάθροιση, αποδόμηση του κοινωνικού ιστού, αποδιοργάνωση των εργασιακών συνθηκών, κατάλυση της κουλτούρας του κάθε λαού και περιοριστικά μέτρα. Η αιφνίδια κοινωνική αποδιάρθρωση είναι ισχυρότατο πλήγμα για τον πολίτη που καλείται πλέον να αντισταθεί στην προσωπική του κατάρρευση κινητοποιώντας μηχανισμούς αμύνης σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο.
Η ΩΡΙΜΗ ΣΚΕΨΗ θα τον βοηθήσει να κατανοήσει τις νέες ανάγκες και να προσαρμοστεί στις αλλαγές της καθημερινότητας. Η προσαρμοστικότητα της ανθρώπινης φύσης είναι απεριόριστη φθάνει να πιστεύει στην ορθότητα των πράξεων του. Η ώριμη σκέψη επιβάλλει αυτοσυγκράτηση και έλεγχο των συναισθημάτων. Οργή, αγανάκτηση, θυμός, και πράξεις βίας δε χωράνε σε τούτη τη μάχη.
Απαραίτητο άυλο όπλο είναι η ΕΝΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ. Οι πράξεις πρέπει να στοχεύουν στη εξυπηρέτηση και στη βοήθεια του συνόλου. Εγωισμοί, ανοησίες και μαγκιές μόνο στην απόρριψη θα μας οδηγήσουν.
Εξ ίσου ισχυρό όπλο είναι η ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ στους νέους κανόνες κοινωνικής συμπεριφοράς. Έχει νόημα να κατανοήσουμε τα οφέλη που μας προσφέρουν και όχι να βρούμε το ‘παραθυράκι’ διαφυγής.
Οι μετά την πανδημία επιπτώσεις είναι εξ ίσου σοβαρές. Οι μελέτες των ιστορικών δεδομένων έχουν οδηγήσει στη δημιουργία μοντέλων και σχεδιασμό δράσεων που θα μας βγάλουν από τα ατομικά και κοινωνικά αδιέξοδα.
Όταν θα έχει εκλείψει ο φόβος του θανάτου καλούμαστε να διαχειριστούμε μία νέα κατάσταση με δικά της χαρακτηριστικά. Θα βρούμε μπροστά μας τις νέες συνθήκες επανεκκίνησης της κοινωνικής ζωής, των εργασιακών σχέσεων, της οικονομίας.
Κοινωνίες τραυματισμένες με πολίτες ταλαιπωρημένους είναι επιρρεπείς σε παθογένειες. Ποιές θα είναι οι οικογενειακές σχέσεις ; ποιοι θα έχουν εργασία ;
πως θα είναι η παιδεία ; πόσοι θα έχουν τα στοιχειώδη για επιβίωση ;
Εδώ θα δοκιμαστεί η δυναμική της κάθε κοινωνίας. Η ομαλότερη και ταχύτερη επάνοδος στηρίζεται στους άξονες που χαρακτηρίζουν τον υπεύθυνο πολίτη την ΩΡΙΜΟΤΗΤΑ την ΕΝΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ και τη ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ. Μετά την κρίση της πανδημίας οι ομάδες που θα χρειάζονται στήριξη θα είναι διευρυμένες. Θα εμπεριέχουν άτομα και οικογένειες που πενθούν για αγαπημένα πρόσωπα που έχουν φύγει χωρίς την τιμή της εξόδιας ακολουθίας, άτομα που έχουν δαιμονοποιηθεί που νοιώθουν την απόρριψη, άτομα καταθλιπτικά με ψυχαναγκασμούς και έντονα σημεία μετaτραυματικού στρες, άτομα που οδηγούνται σε εκρηκτικές αντικοινωνικές συμπεριφορές. Η εφαρμογή των οδηγιών που θα προτείνει η επιστήμη είναι ο ασφαλέστερος τρόπος για να βγούμε από τη στενωπό της πανδημίας.
Η προσωπική προσπάθεια ας είναι η ελάχιστη συνεισφορά για τις ανθρώπινες απώλειες. Η εκατόμβη των νεκρών δημιουργεί ΧΡΕΟΣ, μας καθιστά υπεύθυνους για τη σύσταση και εφαρμογή νέου αξιακού κώδικα που θα μας οδηγήσει στη λύτρωση από το δράμα και στη συνέχιση της εξέλιξης των κοινωνιών. Το οφείλουμε στους νεκρούς.
Μαρία Σκούταρη
Ιατρός Μικροβιολόγος
Εταιρεία Κοινωνικής Δράσης και Πολιτισμού
ΚΟΙΝΟ_ΤΟΠΙΑ www.koinotopia.gr
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
22 Απριλίου 2020
Ας δούμε το βιβλίο ως ένα πολύτιμο φίλο την εποχή
της κοινωνικής αποστασιοποίησης αλλά ίσως και μονιμότερα
Στις 23 Απριλίου 1616 έφυγαν από τη ζωή δύο μεγάλα ονόματα των γραμμάτων: ο Iσπανός συγγραφέας του Δον Κιχώτη Μιγκέλ Ντε Θερβάντες και ο Άγγλος δραματουργός Γουίλιαμ Σέξπιρ. Με αφορμή το διπλό αυτό γεγονός, η UNESCO έχει καθιερώσει την 23η Απριλίου ως την Παγκόσμια Ημέρα του Βιβλίου.
Αν και η ύπαρξη του έντυπου λόγου χρονολογείται από την απαρχή της ανθρώπινης ιστορίας, το βιβλίο αποτελεί το κατεξοχήν μέσο διάδοσης της γνώσης από την εφεύρεση της τυπογραφίας από τον Ιωάννη Γουτεμβέργιο (1397-1468μ.Χ.) έως και σήμερα. Η αξία και το περιεχόμενο του βιβλίου συνδέθηκε περισσότερο με τη λογοτεχνία, την επιστήμη, και τη θρησκεία. Με την ανάπτυξη της τεχνολογίας το βιβλίο εμφανίζεται τις τελευταίες δεκαετίες και σε μη υλικούς φορείς, όπως το ηλεκτρονικό βιβλίο (e-book) και το ακουστικό βιβλίο (audio book).
Ο Γουίλιαμ Σέξπιρ ο κορυφαίος Άγγλος δραματουργός των νεωτέρων χρόνων, θεατρικός συγγραφέας, ποιητής και ηθοποιός ήταν ο ένας εκ των δύο συμβόλων που στάθηκαν αφορμή για την παγκόσμια Μέρα βιβλίου. Τα σωζόμενα έργα του, συμπεριλαμβανομένων και ορισμένων συνεργασιών, αποτελούνται από περίπου 38 θεατρικά έργα, 154 σονέτα, δύο μεγάλα αφηγηματικά ποιήματα και πολλά άλλα. Ο δημιουργός του «Άμλετ», του «Μάκθεβ», του «Βασιλιά Λιρ» και άλλων αριστουργημάτων ζωντάνεψε με τους ήρωές του, όχι μόνο το πνεύμα της εποχής του, αλλά και όλων των αιώνων.
Ο έτερος, ο Μιγκέλ ντε Θερβάντες, ο συγγραφέας του Δον Κιχώτη είναι χωρίς καμία αμφιβολία ένας από τους μεγαλύτερους λογοτέχνες όλων των εποχών. Η περιπετειώδης και γεμάτη οδύνες ζωή του κύλησε ανάμεσα στην περίοδο του μεγαλείου της Ισπανίας και στην αρχή της παρακμής της, πράγμα που αποτυπώνεται στο αριστούργημά του «Δον Κιχώτης», που θεωρείται ένα από τα κορυφαία και επιδραστικότερα μυθιστορήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας.
Το έργο αυτό επηρέασε γενιές πεζογράφων, όχι μόνο στον ισπανόφωνο, αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο. Είναι το πιο πολυμεταφρασμένο βιβλίο, μετά τη Βίβλο.
Κάθε χρόνο ορίζεται μια πόλη ως Παγκόσμια Πρωτεύουσα Βιβλίου. Το 2018 με μεγάλη επιτυχία ήταν η Αθήνα στην οποία πραγματοποιήθηκαν 615 δράσεις και εκδηλώσεις με 450.000 συμμετέχοντες. Το 2019 ήταν η Σάρτζα των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων ενώ για το 2020 έχει οριστεί η πρωτεύουσα της Μαλαισίας Κουάλα Λουμπούρ η οποία αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα λόγω του Covid-19.
Παγκόσμιες Πρωτεύουσες Βιβλίου από την Unesco έχουν ανακηρυχθεί οι πόλεις Μαδρίτη/Ισπανίας (2001), Αλεξάνδρεια/Αιγύπτου (2002), Νέο Δελχί/Ινδίας (2003), Αντβέρπη/Βελγίου (2004), Μόντρεαλ/Καναδά (2005), Τορίνο/Ιταλίας (2006), Μπογκοτά/Κολομβίας (2007), Άμστερνταμ/Ολλανδίας (2008), Βηρυτός/Λιβάνου (2009), Λουμπλιάνα/Σλοβενίας (2010), Μπουένος Άιρες/Αργεντινής (2011), Ερεβάν/Αρμενίας (2012), Μπανγκόκ/Ταϊλάνδης (2013), Πόρτ Χαρκούρ/Νιγηρίας (2014), Ίντσεον/Ν. Κορέας (2015), Βρότσλαβ/Πολωνίας (2016) και Κόνακρι/Γουινέας (2017).
Πληροφορίες για δημοσιογράφους: Ανδρέας Σπηλιώτης 2615.002009
Αγαπητοί φίλοι
Σας προωθούμε τους ενδιαφέροντες συλλογισμούς του συγγραφέα Κώστα Λογαρά, φίλου της οργάνωσης, για τα σημάδια διαφοροποίησης του τρόπου που επικοινωνούμε και ενημερωνόμαστε με αφορμή τον COVID-19. Επισυνάπτεται και ένα φωτογραφικό τρίπτυχο με τις ευχές του.
ΚΟΙΝΟ_ΤΟΠΙΑ www.koinotopia.gr
Τα σημάδια ενός νέου κόσμου
Πολλοί από μας που δεν είχαμε ζήσει πόλεμο, παίρνουμε μια γεύση γερή τι θα πει παγκόσμια σύρραξη: οι τεράστιες ανθρώπινες απώλειες, οι οικονομικές επιπτώσεις, ο αποκλεισμός στα σπίτια μας σαν σε καταφύγια. Όμως σε αντίθεση με τους συμβατικούς πολέμους, αυτός εδώ είναι ιδιότυπος. Έχουμε ανά πάσα στιγμή πληροφόρηση και ενημέρωση τι συμβαίνει στα «μέτωπα του πυρός», στις εστίες των πολεμικών μαχών: στο Μπέργκαμο, στην Ισπανία, στην Αγγλία, στη Νέα Υόρκη. Kάθε απόγευμα ένας λαός ολόκληρος, εμείς, ακούμε τα πολεμικά ανακοινωθέντα από τον αρχιστράτηγο Τσιόδρα.
Όμως είμαστε και τυχεροί μέσα στην ατυχία μας. Έχουμε όλα τα ψηφιακά Μέσα στα ορύγματα και στα καταφύγια όπου ζούμε: τηλεοράσεις και διαδικτυακές συνδέσεις, κάμερες και ιστοσελίδες, social media, μηνύματα και αναρτήσεις. Ένας αόρατος ιστός που μας συνδέει, για να πληροφορούμαστε τι γίνεται, να επικοινωνούμε μεταξύ μας, να «βλέπουμε» φίλους και δικούς μας. Η τεχνολογία, τούτο τον καιρό, αποδεικνύεται «ευλογία».
Αυτά τα Μέσα που ξέρναγαν τη χυδαιότητα και ξέβραζαν σχεδόν το τίποτα, αναβαθμίστηκαν και – ω! του θαύματος – αναδεικνύουν τώρα μια ανθρωπιά, μια άλλη γλώσσα. Γινόμαστε πιο εκδηλωτικοί, λέμε κουβέντες και λέξεις ξεχασμένες: Διαβάζεις «Καλημέρα Αδέρφια» και διαπερνάει τη ραχοκοκαλιά σου μια ανατριχίλα σαν κύμα ή ρεύμα ηλεκτρικό.
Σου φαίνεται απολύτως φυσικό, δεν διστάζεις να το πεις κι εσύ, δεν ντρέπεσαι ν’ απαντήσεις με τον ίδιο τρόπο – πόσα χρόνια είχες να ξεστομίσεις τέτοια ωραία λόγια μπροστά σε όλους ; Τα είχες πια ξεχάσει.
Τα ακούς και είναι τόσο ζωντανά, τόσο αληθινά που σε παραξενεύουνε και σένα τον ίδιο. Κι ανακαλύπτεις αισθήματα που τα ’χες λησμονήσει.
Ο τρόπος της επικοινωνίας, η ιδιαίτερη διαμεσολάβηση αυτή των Μέσων θαρρείς και σ’ απελευθερώνει και επιτρέπει να λες λόγια απ’ την ψυχή σου. Έχει αλλάξει η γλώσσα, σοβάρεψε ο λόγος των ανθρώπων, βλέπεις τη διάχυτη λαχτάρα τους για ποιοτική ψυχαγωγία, τη δίψα τους για πληροφόρηση αληθινή. Και καινούρια πρότυπα ζωής. Οι πρωτόγνωρες συνθήκες που βιώνουμε, όσο κι αν είναι τρομερές, διαμορφώνουν έναν τρόπο σκέψης διαφορετικό που αναδεικνύεται μέσα από τα Μedia: πιο ώριμο, περισσότερο υπεύθυνο και ουσιαστικό.
Ο ζόφος του εγκλεισμού μας είναι βέβαιο πως θα τελειώσει και θα φτιάξουμε πάλι την καθημερινότητά μας. Αλλά έχουμε καταλάβει πλέον την αναγκαιότητα για μια γενναία αναθεώρηση αξιών του αποσαθρωμένου μας πολιτισμού. Το ξέρουμε, χρειάζεται να χτίσουμε μια άλλη αντίληψη ζωής.
Για τους φίλους της Κοινο_Τοπίας
Κώστας Λογαράς
Συγγραφέας
|