Σας προωθούμε το άρθρο του ιδρυτικού μέλους και στελέχους της οργάνωσης
Ανδρέα Σπηλιώτη σχετικά με τη βαριά σκιά που έχουν ρίξει τα γεγονότα στην Ουκρανία
Εταιρεία Κοινωνικής Δράσης και Πολιτισμού ΚΟΙΝΟ_ΤΟΠΙΑ
Το τέλος ενός κόσμου όπως τον ξέραμε
του Ανδρέα Σπηλιώτη
Ο προετοιμαζόμενος από τον Πρόεδρο της Ρωσίας πόλεμος-εισβολή στην καρδιά της Ευρώπης τον οποίο δεν πιστεύαμε ότι θα γίνει, θεωρώντας ότι αφού τον γλυτώσαμε την περίοδο 1950-1990, δεν πρόκειται να τον ζήσει τουλάχιστον η γενιά μας εξελίσσεται πλέον μπροστά στις οθόνες μας.
Η περίοδος του ψυχρού πολέμου μας άφησε έναν ηγέτη παλιάς κοπής (Βλαντίμιρ Πούτιν) παράγωγο της περιβόητης KGB της πάλε ποτέ Σοβιετικής Ένωσης, ο οποίος δε διστάζει ‘‘να λύνει προβλήματα’’ με τα όπλα και με ιδιαίτερη βιαιότητα παραβιάζοντας διεθνείς συνθήκες, συμβάσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα και κάθε νομιμότητα στη χώρα του αλλά και εκτός αυτής.
Οι ρώσοι πολίτες όπως και πολλοί άλλοι λαοί σε διάφορες κρίσιμες ιστορικές περιόδους δε μπόρεσαν να αναδείξουν ηγέτες που θα βοηθούσαν στην πρόοδο τους αλλά και τη συλλογική ασφάλεια. Η Ευρώπη είναι η ήπειρος που κατ’ εξοχήν έχει ταλαιπωρηθεί διαχρονικά από συγκρούσεις που προκάλεσαν φιλόδοξοι και αυταρχικοί ηγέτες.
Η ειρήνη -έστω και του τρόμου, τα χρόνια του ψυχρού πολέμου- που σε μεγάλη έκταση βιώνουμε στην ήπειρό μας από το τέλος του Β’ παγκοσμίου πολέμου δεν ήταν το σύνηθες για όλους τους προηγούμενους αιώνες. Το αυτονόητο δεν είναι δεδομένο και ο εφησυχασμός δεν πρέπει να μας αφήσει αδιάφορους έστω και αν τα γεγονότα φαίνονται λίγο μακριά μας.
Η Αρχιτεκτονική της Ευρωπαϊκής ασφάλειας με την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία δέχεται ένα μεγάλο πλήγμα. Οι δικαιολογίες για την εισβολή ακόμα και όταν έχουν γίνει παραλείψεις και λάθη, ακόμα και όταν πρέπει να ζυγίσουμε το ‘‘δίκιο και ηθικό’’ δε μπορεί να είναι αποδεκτές ενάντια σε ένα λαό που δικαιούται να επιλέγει την κυβέρνησή του, τις συμμαχίες του, τον τρόπο ζωής του.
Κανένας δεν έχει δικαίωμα να καταλαμβάνει εδάφη, να επιβάλει κυβερνήσεις ή να αλλάζει σύνορα εν ονόματι ‘‘ιστορικών λαθών’’ όπως κάποιοι θεωρούν τη δημιουργία της Ουκρανίας ή την απόδοση των νησιών του Αιγαίου στην Ελλάδα. Ο αναθεωρητισμός της Ρωσίας αλλά και της Τουρκίας στα καθ’ ημάς πρέπει να ανησυχεί κάθε πολίτη σε όλη την Ευρώπη.
Αν δε λειτουργήσουμε συλλογικά οι σκεπτόμενοι πολίτες στις φιλελεύθερες δημοκρατίες της ηπείρου μας και δε βάλουμε φρένο τώρα σε κάθε επιβουλή και κάθε μεγαλοϊδεατισμό αργότερα θα το πληρώσουμε πολύ ακριβά.
Σε όσες ιστορικές περιόδους ή γεγονότα, είτε οι κυβερνήσεις είτε οι πολίτες δε λειτούργησαν αποφασιστικά, ξεκάθαρα και γρήγορα όχι μόνο καταδικάζοντας αλλά και ενεργώντας να σταματήσουν τις παραβιάσεις διεθνών κανόνων αλλά και την αιματοχυσία -χαρακτηριστική περίπτωση ο Β’ παγκόσμιος πόλεμος- οδηγήθηκαν σε τραγικές συνέπειες.
Μια ομόθυμη καταδίκη αλλά και δράση πέρα από γεωστρατηγικές ισορροπίες, οικονομικά συμφέροντα, κοντόφθαλμες πολιτικές, ιδεοληψίες κ.α. θα ήταν το σημαντικότερο βοήθημακαι η δική μας ηθική υποχρέωση σε όλους αυτούς τους πολίτες της Ουκρανίας σήμερα, αύριο δεν ξέρουμε που αλλού.
Με τη σκέψη μου στους Ουκρανούς πολίτες και στη μεγάλη Ελληνική κοινότητα που είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ιστορία μας ελπίζω, εύχομαι, ζητάω αλλά και απαιτώ σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του ανθρωπιστικού δικαίου, σεβασμό των διεθνών συνθηκών και της ανθρώπινης ζωής, της ελευθερίας, της δημοκρατίας, της αξιοπρέπειας που όλοι δικαιούνται να απολαμβάνουν όπου γης.
Εμβολιαζόμαστε – Τηρούμε τις οδηγίες του ΕΟΔΥ – Προστατευόμαστε
Σας προωθούμε την ενδιαφέρουσα ρομαντική αφήγηση του μέλους της ηλεκτρονικής λίστας ενημέρωσης της Κοινο_Τοπίας Θανάση Κούστα που με έναν γλαφυρό και χαριτωμένο τρόπο ανασύρει μνήμες μιας ολόκληρης γενιάς, μιας ολόκληρης εποχής τόσο κοντά μας, μιας και όσοι τα βίωσαν τα αναπολούν αλλά και τόσο μακριά μας, ζώντας σε μια άλλη καθημερινότητα …
Εταιρεία Κοινωνικής Δράσης και Πολιτισμού ΚΟΙΝΟ_ΤΟΠΙΑ
ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ
Το Δημοτικό Θέατρο, ο χορός του Δημάρχου και το σμόκιν του Μουράτ…
Του Θανάση Κούστα
Ήταν κοντά ένας χρόνος, από την ημέρα που είχα γυρίσει οριστικά στην Πάτρα. Όλα αυτά τα χρόνια που ήμουν μακριά της, μου έλειπε πολύ αλλά πιο πολύ μου έλειπαν ο ορίζοντας προς τη Δύση και το Καρναβάλι. Λόγω που μέναμε στο κέντρο της πόλης, όταν ήμουν μικρός, είχα δεθεί με τους πιερότους, τις μασκαράτες, τη μπαντίνα, τα εντυπωσιακά σατυρικά και άνθινα άρματα και βέβαια τον σοκολατοπόλεμο. Κι έτσι το 1989, συμμετείχαμε και στον «Κρυμμένο θησαυρό» και στις παρελάσεις με την παρέα του πληρώματος 62 της Ρουμπίνης Φακάλου και στο χορό που έγινε στο Δημοτικό Θέατρο με θέμα «Αν δεν είσαι αυτός που είσαι τι θα ήθελες να είσαι» που εμφανιστήκαμε όλη η παρέα «Κωλοπετσωμένοι». Όμως όταν πήραμε μια πρόσκληση για το χορό που θα γινόταν στις 6 Μαρτίου, φάνηκε ότι ήταν κάτι διαφορετικό. Αυτός ο χορός από την πρόσκληση απέπνεε μια αστική ευπρέπεια και λεπτό γούστο σε συνδυασμό με καρναβαλική φινέτσα και την υπέγραφε ο Δήμαρχος Ανδρέας Καράβολας.
Έτσι έμαθα για τον ετήσιο χορό του Καρναβαλιού που οργάνωνε ο Δήμαρχος στο θαυμάσιο θέατρο «Απόλλων» με την επιμέλεια, ακόμη και στην τελευταία λεπτομέρεια, της συζύγου του, που φρόντιζε για τη φινετσάτη ατμόσφαιρα αλλά και την ξεχωριστή καρναβαλική διασκέδαση. Ο χορός ήταν θεματικός αναφερόταν δηλαδή στην παλιά εποχή τη λεγόμενη «Belle Epoque» της Πάτρας, με τίτλο «Λες και ήταν χθες» η «Τον παλιό εκείνο τον καιρό». Που σημαίνει πως θα έπρεπε οι αμφιέσεις μας να είναι, «επίσημες» μεν της αντίστοιχης περιόδου δε.
Σμόκιν ή φράκο δεν είχα, μέχρι τότε δε μας είχε χρειασθεί. Έπρεπε όμως να βρω γιατί ήθελα από την πλευρά μου να τιμήσω και την πρόσκληση και τους οικοδεσπότες, με καρναβαλική διάθεση βέβαια. Και τότε σκέφτηκα τον Μουράτ. Στο Μοναστηράκι, επί της Ηφαίστου, ακριβώς απέναντι από το «Γιουσουρούμ» της πλατείας Αβυσσηνίας, είχε ο Μουράτ, σε έναν όροφο το εμπόρευμά του. Επί χρόνια, όταν οι παλιατζήδες που γύρναγαν με τα τρίκυκλα στις γειτονιές, κατέληγαν αργά το μεσημέρι στην πλατεία με το εμπόρευμα που είχαν συγκεντρώσει, ο Μουράτ διάλεγε και μάζευε τα επίσημα ενδύματα, όπως φράκα, σμόκιν αλλά και στολές αξιωματικών μαζί με όλα τα παράσημα, σπαθιά και λοφία που στόλιζαν τους μακαρίτες. Στις δεκαετίες του ’60 και του ’70 που κατεδαφίζονταν σωρηδόν οι μονοκατοικίες και στις θέσεις σηκώνονταν ομοιόμορφες πολυκατοικίες, οι χήρες ξεφορτώνονταν ότι περίσσευε όπως καναπέδες, κομότες και πολυέλαιοι αλλά και τα ρούχα του μακαρίτη έναντι σχετικού τιμήματος. Κατ’ αυτόν τον τρόπο ο Μουράτ είχε μαζέψει πλήθος από τέτοια ρούχα και σε μεγάλη ποικιλία. Γνώριζα από τον καιρό που ήμουν μαθητής το θησαυρό του Μουράτ, καθώς η περιοχή αυτή που ήταν γεμάτη εικόνες και χρώματα ήταν από τις βόλτες μας αλλά και το στέκι μας για προμήθεια βιβλίων και ξενόγλωσσων κόμικς. Αλλά και ο απέναντι ξάδερφος του Μουράτ μας προμήθευε με αθλητικά παπούτσια «All Star» που του πούλαγαν οι ναύτες του Αμερικάνικου στόλου, για το χαρτζιλίκι τους.
Κι έτσι βρέθηκα στο καφενείο της Αγίου Φιλίππου, σε αναζήτηση του Μουράτ, ο οποίος ήταν ακόμη δραστήριος. Στο σπίτι, ένα παλιό αρχοντικό του μεσοπολέμου, με έντονα σημάδια από το πέρασμα του χρόνου, είχε το θησαυρό του. Στους τοίχους κρεμασμένες στη σειρά επίσημες στρατιωτικές στολές με όλα τα εξαρτήματα και σε κρεμάστρες τα επίσημα ενδύματα. Ήταν βασικός προμηθευτής, κυρίως με ενοίκιο, σε θέατρα αλλά και κινηματογραφικές παραγωγές και έτσι τα διατηρούσε σε άριστη κατάσταση. Ως αποτέλεσμα δε μετά από δοκιμές σε δύο τρία σμόκιν, έπεσα διάνα ακριβώς στο νούμερό μου. Ένα ένδυμα πολυτελείας με ετικέτα Παριζιάνικου καταστήματος στην εσωτερική τσέπη και σε άριστη κατάσταση, με μεταξένια πέτα, μανίκι με κουμπωτές μανσέτες και με κλείσιμο ενός κουμπιού.
Με αυτό τον τρόπο εμφανίστηκα στο χορό με επίσημο ένδυμα, το οποίο φόραγα συνεχώς για τουλάχιστον δεκαπέντε χρόνια αλλά και σε παρελάσεις και σ’ άλλους χορούς, με διάφορες παραλλαγές, όπως πρέσβης, τούρκος, μαέστρος κ.λ.π.
Αναφέρει ο Κώστας Τριανταφύλλου, στο «Ιστορικό Λεξικό των Πατρών» που εκδόθηκε το 1959: …Κατόπιν παραχωρήσεως του Δημάρχου Πατρέων Γ. Ρούφου δημοτικού οικοπέδου κατά την αρκτική πλευράν της πλατείας Γεωργίου Α’ εκτίσθη υπό ευπόρων Πατρέων και επερατώθη τάχιστα τω 1872 το και σήμερον λειτουργούν Δημοτικό θέατρον «Απόλλων», περιελθόν έκτοτε και διοικούμενον υπό του Δήμου Πατρέων. ‘Ητο πανομοιότυπον του της Ζακύνθου και είναι από τα παλαιότερα (αν μη το παλαιότερον σήμερον μετά την καταστροφήν εκείνων της Ζακύνθου και της Κερκύρας) της Ελλάδος με τρεις σειράς θεωρίων και δ’ υπερώου, εκτός της πλατείας. Εχρησιμοποιήθη δε ευρύτατα και δια δημοσίους χορούς. Κυρίως κατά τα αρχάς της λειτουργίας του εφιλοξένησεν Ιταλικούς μελοδραματικούς θιάσους. Άφησαν εποχήν αι παραστάσεις των θιάσων Κοντζόλες, Μασσίνι, Ντερλί και της Παντοβάνι (η τελευταία ήτο υψίφωνος και ο προ αυτής εμεσουράνησε μετέπειτα εις την Ευρώπην αρχίσας εν Πάτραις την καλλιτεχνικήν του σταδιοδρομίαν).
Στα χρόνια μας, στο θέατρο, εκτός από τις παραστάσεις, γίνονταν χοροί, εκτός από του Δημάρχου, όπως ο χορός της Μάσκας που έκανε το Κομιτάτο, ο χορός του «Μαύρο Ντόμινο», των Συντακτών αλλά και τα περίφημα «Μπουρμπούλια» που ήταν διάσημα Πανελληνίως.
Το Δημοτικό Θέατρο «Απόλλων», αποτελεί μέρος της ιστορίας της πόλης, με την εμβληματική του παρουσία και την ιστορία του και θα πρέπει σύντομα να αποκατασταθεί ώστε και πάλι να φιλοξενήσει τέτοιες εκδηλώσεις, ιδίως την Καρναβαλική περίοδο.
Ο Θανάσης Κούστας είναι Οικονομολόγος, Διευθυντής στην Αναπτυξιακή του Επιμελητηρίου Αχαΐας, πρότεινε και δρομολόγησε τη χρηματοδότηση του Καρναβαλικού Χωριού στις εγκαταστάσεις των «Παλαιών Σφαγείων»
Εμβολιαζόμαστε – Τηρούμε τις οδηγίες του ΕΟΔΥ – Προστατευόμαστε
Τα παλαιοπωλεία διέσωσαν ιστορικές μνήμες …Σμόκιν. Σύμφωνα με τον ενδυματολογικό κώδικα των δυτικών κοινωνιών φοριέται σε επίσημες βραδινές τελετέςΤο θέατρο Απόλλων της Πάτρας (1872)
Περιήγηση στο Βόλο και το Πήλιο, το βουνό των Κενταύρων και των μύθων
Στα γραφικά χωριά Κισσός, Μούρεσι, Τσαγκαράδα, Μηλιές, Βυζίτσα, Πινακάτες
Παρασκευή – Κυριακή 25-27 Μαρτίου 2022
Στην «αγκαλιά» του Πηλίου, με το βλέμμα στραμμένο στις δαντελωτές ακτές του Παγασητικού και με τον άνεμο του Αιγαίου στην πλάτη της, βρίσκεται η σημερινή πόλη του Βόλου. Το Πήλιο και η γύρω περιοχή από τον 17ο αι. μέχρι την Επανάσταση του 1821, είχε εξελιχθεί σε ένα από τα σημαντικότερα βιομηχανικά και πνευματικά κέντρα του ελλαδικού χώρου.
Στην Πολιτιστική – οικοτουριστική – ψυχαγωγική εξόρμησή μας θα δούμε:
Στο Βόλο το Μουσείο Πλινθοκεραμοποιίας Τσαλαπάτα, σπάνιο δείγμα διασωζόμενου βιομηχανικού συγκροτήματος στον ελληνικό χώρο, που ανήκει στο Δίκτυο Θεματικών Τεχνολογικών Μουσείων του Πολιτιστικού Ιδρύματος Ομίλου Πειραιώς (ΠΙΟΠ), το γλυπτό της Αργούς, το Δημοτικό Ωδείο και το Δημαρχιακό Μέγαρο, το Σιδηροδρομικό Μουσείο Θεσσαλίας και το σταθμό του Εβαρίστο Ντε Κίρικο, πατέρα του γνωστού ζωγράφου, το Μουσείο της πόλης του Βόλου και τέλος θα επισκεφθούμε τα ονομαστά τσιπουράδικα. Θα περιδιαβούμε τα γραφικά χωριά Κισσός, Μούρεσι, Τσαγκαράδα, Μηλιές, Βυζίτσα, Πινακάτες, Λεχώνια κ.α. με την ιδιαίτερη Πηλιορείτικη αρχιτεκτονική, με τα λιθόστρωτα καλντερίμια και τις “ελεύθερες” κρήνες, τέλος, θα πεζοπορήσουμε στα μονοπάτια του βουνού των Κενταύρων.
142€ σε δίκλινο, 137€ για μέλη, (περιλαμβάνει τις μετακινήσεις με το λεωφορείο, δύο διανυκτερεύσεις σε κεντρικό ξενοδοχείο του Βόλου με πρωινό σε μπουφέ,πληροφορίες & έντυπα για την περιοχή, συνοδό εκδρομής). Απαραίτητο πιστοποιητικό εμβολιασμού ή νόσησης καθώς και η χρήση μάσκας. Από όλους τους παρόχους υπηρεσιών εφαρμόζονται οι υγειονομικές οδηγίες του Εθνικού Οργανισμού Δημόσιας Υγείας
Το πρόγραμμα συναρτάται από τις συνθήκες καιρού και πρωτοκόλλων covid19
Είναι επιδιωκόμενο να δούμε τα αναγραφέντα καθώς κ.α.
Κρατήσεις με σειρά προτεραιότητας στο 2610.277171, ώρες γραμματείας στο 2610.622250 και στο spiliwtis@gmail.com (Ανδρέας Σπηλιώτης)
Σας προωθούμε το ενδιαφέρον άρθρο που μας κοινοποίησε ο υποστηρικτής του συλλόγου και γραμματέας του ΔΣ του Φορέα Διαχείρισης Υγροτόπων Κοτυχίου-Στροφυλιάς Θωμάς Κουτρούμπας για ένα από τα πολλά προβλήματα που αντιμετωπίζει το Εθνικό πάρκο. Σε απόσταση αναπνοής από την Πάτρα αυτό το εξαιρετικό και πολύπαθο οικοσύστημα εδώ και χρόνια υφίσταται πολλές απειλές. Μήπως πρέπει όλοι να κάνουμε κάτι ;
Εταιρεία Κοινωνικής Δράσης και Πολιτισμού ΚΟΙΝΟ_ΤΟΠΙΑ
Η καταστροφή της λουρονησίδας στη λιμνοθάλασσα Κοτυχίου !
ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ …ΜΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ !
του Θωμά Κουτρούμπα
Ας ξεκινήσουμε με ένα κουίζ (το οποίο θα απαντηθεί στο τέλος)
Πόσα χρόνια χρειάζονται για να αποκατασταθεί η λουρονησίδα της λ/θ Κοτυχίου;
Α) 1-5
Β) 6-10
Γ) 11-15
Δ) Κύριος Οίδε!
Λιμνοθάλασσα Κοτύχι: Υγρότοπος διεθνούς σημασίας προστατευόμενος από τη συνθήκη Ramsar ενταγμένος στο Εθνικό πάρκο Υγροτόπων Κοτυχίου-Στροφυλιάς. Βιότοπος με ιδιαίτερα πλούσια ορνιθοπανίδα αλλά και χώρος εκτατικής ιχθυοκαλλιέργειας (διβάρι) που εκμεταλλεύεται η Δημοσυνεταιριστική Εταιρεία ΚΟΤΥΧΙ A.E. Διαχωρίζεται από τη θάλασσα με στενή λουρονησίδα και παράλληλα επικοινωνεί μαζί της μέσω στομίου (μπούκα) στο κέντρο της λουρονησίδας.
Τα τελευταία χρόνια το οικοσύστημα αυτό δέχεται έντονες ανθρωπογενείς και φυσικές πιέσεις με αποτέλεσμα να κινδυνεύει όχι μόνο η διατήρηση του, αλλά και η ίδια του η ύπαρξη.
Συγκρατείστε τις ημερο-χρονολογίες:
2-2-2010. (Παγκόσμια Ημέρα Υγροτόπων, κατά σύμπτωση) H συνεχής διάβρωση της αμμολωρίδας που χωρίζει τη λιμνοθάλασσα Κοτύχι από τη θάλασσα και οι έντονες καιρικές συνθήκες που επικρατούσαν στην περιοχή, είχαν σαν αποτέλεσμα το «σπάσιμο» της λουρονησίδας και την απώλεια της ιχθυοπαραγωγής του εκεί συνεταιρισμού.
17-10-2011. Το φαινόμενο επαναλαμβάνεται και ξαναχάνεται η παραγωγή των ψαριών, προς μεγάλη απογοήτευση των ψαράδων που οργισμένοι ζητούν τη «λήψη μέτρων».
Αύγουστος του 2012. Κανένα μέτρο δε λαμβάνεται και οι ψαράδες αποφασίζουν να δράσουν. Με βαριά μηχανήματα (σε οικολογικά ευαίσθητα αμμοθινικά οικοσυστήματα) μπαζώνουν το σημείο στο οποίο έσπασε η λουρονησίδα, χωρίς καμιά αδειοδότηση και μελέτη. Η ενέργεια καταγγέλλεται από την Οικολογική Κίνηση Πάτρας (ΟΙΚΙΠΑ), επεμβαίνει η Διεύθυνση Περιβάλλοντος της Περιφέρειας αλλά και το ΣΥΓΑΠΕΖ (Συντονιστικό Γραφείο Αντιμετώπισης Περιβαλλοντικών Ζημιών) το οποίο καταγράφει την υπόθεση στο Μητρώο Υποθέσεων Περιβαλλοντικής Ευθύνης.
ΟΙ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΤΟΥ ΦΟΡΕΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ
Το θέμα όπως είναι φυσικό απασχολεί το Φορέα Διαχείρισης του Εθνικού Πάρκου και αναλαμβάνει δράση για την οριστική και με επιστημονικό τρόπο αντιμετώπιση του θέματος της αποκατάστασης της λουρονησίδας,
Αναθέτει στο ΕΛΚΕΘΕ την εκπόνηση «ΕΜΠΕΙΡΟΓΝΩΜΟΣΥΝΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ ΟΙΚΟΤΟΠΟΥ 2120 ΣΤΟ ΒΟΡΕΙΟ ΤΜΗΜΑ ΤΗΣ Λ/Θ ΚΟΤΥΧΙΟΥ» Η εν λόγω εμπειρογνωμοσύνη αποσκοπούσε στην εκτίμηση και καταγραφή της κατάστασης και στην πρόταση μέτρων για την αποκατάσταση και σταθεροποίηση του διαβρωμένου τμήματος των θινών. 14 επιστήμονες διαφόρων ειδικοτήτων του ΕΛΚΕΘΕ εκπονούν μελέτη και προτείνουν ήπιες παρεμβάσεις με βασική φιλοσοφία τη «δυναμική της φύσης». Συγκεκριμένα προτείνεται όπως ενισχυθεί η αμμολωρίδα με τεχνητή τροφοδοσία, με μεταφορά δηλαδή κατάλληλων υλικών και απόθεση αυτών στο μέτωπο της λουρονησίδας. Το υλικό στη συνέχεια με τη «βοήθεια» των δυτικών ανέμων θα μεταφερθεί στις θέσεις εναπόθεσης και θα ενισχυθεί φυσικά η αμμολωρίδα. Υποδεικνύουν μάλιστα τόσο τις ποσότητες των υλικών όσο και τη θέση απόληψής τους (Από το προσχωσιγενές μέτωπο της τεχνητής λίμνης του Πηνειού ποταμού. Περιοχή Αγραπιδοχώρι). Η μελέτη ολοκληρώνεται και παραδίδεται το 2015.
Η δεύτερη ενέργεια του Φορέα ήταν η οριοθέτηση του αιγιαλού από την περιοχή των Λουτρών Υρμίνης έως και τις Αλυκές Λεχαινών. Η διαδικασία αυτή ολοκληρώθηκε το 2017 Κράτησε μόλις… πέντε χρόνια!!!
Η Τρίτη ενέργεια του Φορέα ήταν η εξασφάλιση της χρηματοδότησης του έργου μέσω Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων. Έτσι ο Φ.Δ. ενέταξε τη διαχειριστική δράση Π.4.2 με τίτλο: «Υλοποίηση διαχειριστικών παρεμβάσεων για την αντιμετώπιση της διάβρωσης της αμμολωρίδας Λ/Θ Κοτυχίου-αποκατάσταση της περιβαλλοντικής ζημίας τύπου οικοτόπου 2110*2120», η υλοποίηση της οποίας στηρίζεται στην προαναφερόμενη εμπειρογνωμοσύνη που εκπόνησε το ΕΛΚΕΘΕ.
Άρα από το 2017 έχουν εξασφαλιστεί, η μελέτη, η οριοθέτηση του αιγιαλού και η απαιτούμενη χρηματοδότηση. Τι απέμενε πλέον για την αποκατάσταση της λουρονησίδας και την προστασία του Κοτυχιού;
Η εκτέλεση του έργου.
Για να μπορέσει όμως να υλοποιηθεί το έργο απαιτείται πρωτίστως η εκπόνηση Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (MΠE). Ωστόσο ο Φ.Δ. δε μπορεί να εκπονήσει τη ΜΠΕ καθώς δε διαθέτει συγκροτημένη Τεχνική Υπηρεσία. Θα πρέπει να συνάψει Προγραμματική Σύμβαση(ΠΣ) με υπηρεσία που να διαθέτει την απαιτούμενη στελέχωση της Τεχνικής της υπηρεσίας και να είναι σε θέση να υποστηρίξει την υλοποίηση της προαναφερθείσας μελέτης και του έργου. Οι πόροι για την εκπόνηση της ΜΠΕ αλλά και του έργου είναι εξασφαλισμένοι.
Με επανειλημμένες επιστολές του ο ΦΔ, τόσο προς τον τοπικό ΔΗΜΟ ΑΝΔΡΑΒΙΔΑΣ-ΚΥΛΛΗΝΗΣ (11-11-2020 & 16-2-2021) όσο και προς την ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ (στις 27-4-2021) ζητά τη σύναψη Προγραμματικής Σύμβασης. Ο Δήμος απάντησε πως η τεχνική του υπηρεσία δε μπορεί ενώ η Περιφέρεια δεν απάντησε ποτέ!
18 Νοεμβρίου 2021.
Αντιπροσωπεία της ΟΙΚΙΠΑ μαζί με τη Συντονίστρια του Φορέα κ. Γεωργία Καραμπέρου πραγματοποιεί διά ζώσης επαφή τόσο με τον Αντιπεριφερειάρχη Βιώσιμης Ανάπτυξης και Περιβάλλοντοςκ. Λάμπρο Δημητρογιάννη, ο οποίος δήλωσε αναρμόδιος για το θέμα και μας παρέπεμψε στο σύμβουλο του Περιφερειάρχη κ. Χρήστο Μητρογιώργο. Αυτός υποσχέθηκε να μελετήσει και να προωθήσει το θέμα.
Τρείς μήνες μετά και … δεν υπάρχει καμιά εξέλιξη στο θέμα.
2 Φεβρουαρίου 2022.(Ξανα-γιορτάζουμε την Παγκόσμια Ημέρα Υγροτόπων)
Η ΟΙΚΙΠΑ με ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ απευθύνεται προσωπικά τόσο στο Δήμαρχο Ανδραβίδας-Κυλλήνης κ. Ιωάννη Λέντζα όσο και στον Περιφερειάρχη Δυτικής Ελλάδας κ. Νεκτάριο Φαρμάκη ζητώντας την παρέμβασή τους για την υπογραφή (επιτέλους) της…τιμημένης Προγραμματικής Σύμβασης με το Φορέα για να προχωρήσει και η εκτέλεση του έργου αποκατάστασης της λουρονησίδας. Η επιστολή, τα καθημερινά δημοσιεύματα του τοπικού τύπου και οι ραδιοφωνικές εκπομπές, είχαν σαν αποτέλεσμα την…αφύπνιση της Περιφέρειας και την ανάθεση της υπόθεσης στον αντιπεριφερειάρχη Ηλείας κ. Βασίλειο Γιαννόπουλο.
7 Φεβρουαρίου 2022.
Με πρωτοβουλία του κ. Γιαννόπουλου πραγματοποιείται τηλεδιάσκεψη στην οποία συμμετείχαν εκπρόσωποι της Περιφέρειας (Π. Παπαδόπουλος, Χ. Μητρογιώργος) του φορέα, (Ν. Καραβάς, Θ. Κουτρούμπας, Γ. Καραμπέρου) & του ΕΛΚΕΘΕ (Β. Παπαδόπουλος)
Στη σύσκεψη εκφράστηκε η βούλησητης ΠΔΕ να συμβάλει στην προώθηση του θέματος, αφού προηγουμένως διερευνήσει με τις νομικές της υπηρεσίες, αν μπορεί να υπογραφεί η Προγραμματική Σύμβαση και με τις τεχνικές της υπηρεσίες αν μπορούν να αναλάβουν την ολοκλήρωση των διαδικασιών για δημοπράτηση και εκτέλεση του έργου.
Το τέλος Φεβρουαρίου 2022 ορίστηκε ως ο χρόνος υλοποίησης των διερευνητικών εργασιών.
Θα ακολουθήσουν οι υπόλοιπες διαδικασίες, μέχρι να αποκατασταθεί η λουρονησίδα αλλά και η αποτελεσματικότητα των ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ της Πολιτείας, και της Αυτοδιοίκησης.
Συμπερασματικά, πέρασαν ακριβώς 12 χρόνια από το πρώτο «σπάσιμο» της λουρονησίδας και ΚΑΝΕΙΣ* δε γνωρίζει πόσα θα χρειαστούν ακόμη…
*Μόνον ο Κύριος οίδε!!!
· Ο Θωμάς Κουτρούμπας, είναι βιολόγος, εκπαιδευτικός στη Β/θμια εκπαίδευση
στέλεχος της ΟΙΚΙΠΑ, γραμματέας ΔΣ του Φ.Δ. Υγροτόπων Κοτυχίου-Στροφυλιάς
Εμβολιαζόμαστε – Τηρούμε τις οδηγίες του ΕΟΔΥ – Προστατευόμαστε
