Η χορωδία της Κοινο_Τοπίας συμμετείχε στο μουσικό αντάμωμα
για τα 200 χρόνια ελευθερίας και ανεξαρτησίας του Ελληνικού κράτους
Η χορωδία της Εταιρείας Κοινωνικής Δράσης και Πολιτισμού Κοινο_Τοπία www.koinotopia.grσυμμετείχε στο μουσικό αντάμωμα χορωδιακών σχημάτων που πραγματοποιήθηκε από τον Πολιτιστικό Οργανισμό του Δήμου Πατρέων στο πλαίσιο των εκδηλώσεων της Επιτροπής «Ελλάδα 2021» που συστάθηκε με αφορμή τα 200 χρόνια ελευθερίας και ανεξαρτησίας του ελληνικού κράτους. Τις εκδηλώσεις που έλαβαν χώρα στην πλατεία Υψηλών Αλωνίων Παρασκευή 23, Σάββατο 24 και Κυριακή 25 Ιουλίου, παρακολούθησαν εκατοντάδες πολίτες. Την Παρασκευή μαζί με τη χορωδία της Κοινο_Τοπίας που άνοιξε το πρόγραμμα εμφανίστηκαν η χορωδία “BelCantes” του Αγίου Ανδρέα Εγλυκάδας, ο Ιστορικός Μουσικός Όμιλος Ορφεύς, η χορωδία ενηλίκων “Cantelena” και η χορωδία του Πολιτιστικού Συλλόγου Ζαβλανίου
Η χορωδία της Κοινο_Τοπίας παρουσίασε το παραδοσιακό «Ο Πεύκος», «Της Δόξας λάμπει γαλανό το φως», «Να ‘τανε το ‘21», αλλά και τραγούδια του Μ. Χατζιδάκι «Άσπρο Περιστέρι» και του Μ. Θεοδωράκη «Η Μυρτιά (Αρχιπέλαγος)» και «Βάρκα στο Γιαλό». Τη διεύθυνση της χορωδίας είχε η Λίνα Γερονίκου. Στο πιάνο συνόδευσε η Ελένη Παπαπροκοπίου.
Η χορωδία της Κοινο_τοπίας η οποία μπήκε στο όγδοο χρόνο λειτουργίας της είναι ένα σύνολο αποτελούμενο από 35 περίπου χορωδούς που έχουν ως στόχο τη συμμετοχή σε πολλαπλά επίπεδα πολιτιστικής και κοινωνικής προσφοράς στην πόλη της Πάτρας αλλά και πέραν αυτής. Για όσους θα ήθελαννα δοκιμάσουν τις φωνητικές τους ικανότητες και να προσθέσουν τη λαλιά τους στον όμορφο κόσμο των ασμάτων δεν έχουν παρά να καλέσουν στο 6973.250426 και να ενημερωθούν για τη συμμετοχή τους στη Χορωδία.
Πληροφορίες για δημοσιογράφους: Ανδρέας Σπηλιώτης 2610.277171
Η χορωδία της Κοινο_Τοπίας στο μουσικό αντάμωμα για τα 200 χρόνια ελευθερίας και ανεξαρτησίας του ελληνικού κράτους
Η πλατεία Υψηλών Αλωνίων, από την Παρασκευή 23 Ιουλίου ως και την Κυριακή 25 Ιουλίου, στις 8.30 το βράδυ θα μετατραπεί σε σκηνή φιλοξενίας χορωδιών και συνόλων, τα οποία θα «πλημμυρίσουν» την πόλη με μοναδικά ακούσματα. Το μουσικό αντάμωμα θα πραγματοποιηθεί από τον Πολιτιστικό Οργανισμό του Δήμου Πατρέων στο πλαίσιο των εκδηλώσεων που συντονίζονται από την Επιτροπή «Ελλάδα 2021» που συστάθηκε με αφορμή τα 200 χρόνια ελευθερίας και ανεξαρτησίας του ελληνικού κράτους.
Η χορωδία της Εταιρείας Κοινωνικής Δράσης και Πολιτισμού Κοινο_Τοπία www.koinotopia.grθα ανοίξει το τριήμερο μουσικό αντάμωμα με πρόγραμμα στις 8.30μμ την Παρασκευή 23 Ιουλίου στα Υψηλά Αλώνια.
Ακολουθεί το αναλυτικό πρόγραμμα
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 23/7 8.30μμ (κατά σειρά εμφάνισης)
ΧΟΡΩΔΙΑ «ΚΟΙΝΟ_ΤΟΠΙΑ»
Ο σύλλογος «Κοινο_Τοπία», που ασχολείται με το περιβάλλον, την ποιότητα ζωής, τα ανθρώπινα δικαιώματα, την κοινωνική αλληλεγγύη και τον πολιτισμό, θα παρουσιάσει τραγούδια όπως το παραδοσιακό «Ο Πεύκος», «Της Δόξας λάμπει γαλανό το φως», «Να ‘τανε το ‘21», αλλά και τραγούδια του Μ. Χατζιδάκι «Άσπρο Περιστέρι» και του Μ. Θεοδωράκη «Η Μυρτιά (Αρχιπέλαγος)» και «Βάρκα στο Γιαλό». Τη διεύθυνση της χορωδίας έχει αναλάβει η Λίνα Γερονίκου. Στο πιάνο θα συνοδεύει η Ελένη Παπαπροκοπίου.
ΧΟΡΩΔΙΑ “BEL CANTES” – ΕΓΛΥΚΑΔΑΣ
Η χορωδία “BelCantes” του Αγίου Ανδρέα Εγλυκάδας, που ιδρύθηκε το 2016 έχει συμμετάσχει σε αρκετούς διαγωνισμούς και φεστιβάλ, είτε δια ζώσης είτε διαδικτυακά, λαμβάνοντας θετικά σχόλια. Στην εκδήλωση θα ακουστούν τα τραγούδια «Όμορφη και παράξενη πατρίδα», «Η αγάπη» (από τη συλλογή «Δημώδη Ελληνικά Άσματα», «Γιαρέμ», «Καραγκούνα», «Η ξενιτιά του έρωτα», «Κάτω στη Ρόδο» (από τη συλλογή «Δημώδη Ελληνικά Άσματα») και «Φίλοι κι αδέλφια». Η χορωδία διευθύνεται από την Έλενα Δρουκοπούλου.
Ο Ιστορικός Μουσικός Όμιλος Ορφεύς ιδρύθηκε το 1923. Το Μικτό Φωνητικό Σύνολο «Coro Avanti» συστήθηκε πριν από 2 χρόνια υπό την διδασκαλία και διεύθυνση της κ. Λίνα Γερονίκου και είναι ένα πολλά υποσχόμενο Μουσικό Σύνολο που παρουσιάζεται στη πόλη της Πάτρας για 1η φορά. Το Σεπτέμβριο θα εκπροσωπήσει την πόλη μας στους εορτασμούς για τα 200 χρόνια από της άλωση της Τριπόλεως. Θα ακουστούν τραγούδια: Άρνηση (Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης Ποίηση: Γιώργος Σεφέρης), Δοξαστικό (Στίχοι – Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης), Μέρα Μαγιού (Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης Ποίηση: Γιάννης Ρίτσος), Όμορφη Πόλη (Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης Στίχοι: Γιάννης Θεοδωράκης) Τσάμικος (Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις Ποίηση: Ν. Γκάτσος) Διεύθυνση – διδασκαλία Λίνα Γερονίκου. Συνοδεία στο πιάνο: Κατερίνα Φιλιππάτου
ΧΟΡΩΔΙΑ ΕΝΗΛΙΚΩΝ “CANTELENA”
Η χορωδία “Cantelena” ιδρύθηκε το 2016 με ρεπερτόριο από πρωτότυπα έργα και διασκευές μέχρι σύγχρονη χορωδιακή μουσική. Έχει συμμετάσχει σε διάφορα φεστιβάλ, τόσο στο εξωτερικό όσο και στην Ελλάδα και έχει λάβει αρκετές διακρίσεις. Θα ακουστούν τραγούδια από το ελληνικό και ξενόγλωσσο ρεπερτόριο, όπως «Με την Ελλάδα καραβοκύρη», «Ο Κεμάλ», «Οδός Ονείρων», «Δε σε θέλω πια», «Ας κρατήσουν οι χοροί», “The little light of mine” και “Give us hope”. Τη διεύθυνση της χορωδίας έχει αναλάβει η Ελένη Παπαδοπούλου – Αραβαντινού.
ΧΟΡΩΔΙΑ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΖΑΒΛΑΝΙΟΥ
Η χορωδία του Πολιτιστικού Συλλόγου Ζαβλανίου, αποτελείται στο σύνολο από δέκα (10) χορωδούς και τον μαέστρο Παναγιώτη Τσαλίδη. Η χορωδία θα συνοδευτεί από ένα βιολί και ένα κρουστό, ενώ θα ακουστούν τα τραγούδια «Της αγάπης αίματα», «Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ», «Τσάμικος», «Αχ Ελλάδα σ’ αγαπώ και «Ας κρατήσουν οι χοροί». Διεύθυνση Χορωδίας Τσαλίδης Παναγιώτης
ΣΑΒΒΑΤΟ 24/7 8.30μμ (κατά σειρά εμφάνισης)
ΧΟΡΩΔΙΑ ΛΕΥΚΑΔΙΩΝ “SANTA MAURA”
Το φωνητικό σύνολο των κανταδόρων “Santa Maura” δημιουργήθηκε πριν 4 περίπου χρόνια, με 25 μέλη Λευκάδιων και φίλων αυτών και σκοπό την αναβίωση εθίμων και τραγουδιών της Λευκάδας, αλλά και της ευρύτερης περιοχής των Επτανήσων. Στην εκδήλωση θα ακουστούν τα τραγούδια «Το χάραμα επήρα», «Ο γέρος του Μοριά», «Στη σκιά χειροπιασμένες», «Σ’ ένα παπόρο μέσα» και «Δέκα παληκάρια». Τη διεύθυνση του συνόλου έχει αναλάβει η Δήμητρα Αψώματου.
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΧΟΡΩΔΙΑ «ΑΝΤΗΧΩ»
Η χορωδία «Αντηχώ» συστάθηκε ως Σωματείο τον Σεπτέμβριο του 2015, με σκοπό την προαγωγή της χορωδιακής πράξης ως μέσο έκφρασης, επικοινωνίας και κοινωνικοποίησης των μελών του, αποβλέποντας στην πολιτιστική ανάπτυξη τόσο των ίδιων όσο και του κοινού. Έχει συμμετάσχει σε διάφορα φεστιβάλ και σε εκπαιδευτικά προγράμματα. Θα παρουσιαστούν τα τραγούδια «Ελευθεριά», «Πολλά δε θέλει ο άνθρωπος», «Όμορφη και παράξενη πατρίδα», «Οι ήρωες είναι πάντα ευγενικοί» και «Μικρόκοσμος». Τη χορωδία διευθύνει η Μέλπω Βικάτου.
ΦΩΝΗΤΙΚΟ ΣΥΝΟΛΟ ΠΑΤΡΑΣ “VOCAL”
Το φωνητικό σύνολο “Vocal” ιδρύθηκε στην Πάτρα το 2011, από την σημερινή μαέστρο Κατερίνα Πολυμενάκου με ρεπερτόριο από ελληνικά τραγούδια έως spirituals και παραδοσιακά, ενώ ως σκοπό έχει την έντεχνη απόδοση jazz και μοντέρνων συνθέσεων. Έχει συμμετάσχει σε διάφορους πολιτιστικούς χώρους της πόλης, αλλά και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας. Θα ακουστούν τα τραγούδια «Ελευθεριά», «Το Χάραμα επήρα», και ο «Θούριος του Ρήγα». Διεύθυνση Χορωδίας Μέλπω Βικάτου
«ΧΟΡΩΔΙΑ ΔΩΜΑΤΙΟΥ» ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΩΔΕΙΟΥ
Η «Χορωδία Δωματίου» ιδρύθηκε το 2005 και αποτελεί ένα φωνητικό σύνολο υψηλών μουσικών προδιαγραφών, με σκοπό τη μουσική εκτέλεση έργων του παγκόσμιου χορωδιακού ρεπερτορίου από όλες τις μουσικές εποχές, τη συνεργασία με σημαντικούς πολιτιστικούς φορείς στην Ελλάδα και το εξωτερικό και την πρώτη εκτέλεση έργων νέων Ελλήνων και ξένων συνθετών. Θα παρουσιαστούν έργα, όπως «Θα σε ξαναδώ στους μπαξέδες», «Ιθάκη», «Το χάραμα επήρα» και «Αυγή Ελπιδοφόρα». Τη χορωδία διευθύνει η Λίνα Γερονίκου. Συνοδεία στο Πιάνο Νίνα Μεταξά.
ΚΥΡΙΑΚΗ 25/7, ώρα 9.30μμ
Μικρό Σύνολο Παραδοσιακών Οργάνων του Δημοτικού Ωδείου Πάτρας: Συναυλία: Παράδοση & Ρεμπέτικο. Νίκος Μήλας–βιολί, Χριστίνα Κουκή-σαντούρι, Σέργιος Βούλγαρης-κρουστά, Δήμητρα Τσατσού-τραγούδι, Ευγένιος Βούλγαρης-ούτι, τραγούδι Επιμέλεια: Ευγένιος Βούλγαρης.
Με επιτυχία προβλήθηκε ηταινία «Το Τελευταίο Σημείωμα»
του Παντελή Βούλγαρη με τη στήριξη της Κοινο_Τοπίας
Η 4ηστάση για το «Σινεμά ο Σταθμός» ήταν η πόλη της Πάτρας, και συγκεκριμένα ο σιδηροδρομικός σταθμός του Αγ. Ανδρέα όπου φιλοξενήθηκε στις 11 Ιουλίου η προβολή της ταινίας «Το Τελευταίο Σημείωμα»(2017) του Παντελή Βούλγαρη παρουσία πλήθους σινεφίλ.
Η δράση η οποία εκτυλίσσεται σε 5 πόλεις τελεί υπό την Αιγίδα της Επιτροπής «Ελλάδα 2021», με την επιλογή των πόλεων να βασίζεται στον πρωταγωνιστικό τους ρόλο στο ιστορικό γεγονός της επανάστασης του 1821.
Οι προβολές αφορούν βραβευμένες ταινίες του σύγχρονου ελληνικού κινηματογράφου. Πρώτος σταθμός ήταν το παλιό μηχανοστάσιο του ΟΣΕ στον Πειραιά όπου το Νέο Σιδηροδρομικό Μουσείο. Προβλήθηκε η ταινία Digger (2021) του Τζώρτζη Γρηγοράκη, δεύτερος σταθμός το Τρικούπειο Πολιτιστικό Κέντρο Μεσολογγίου με την ταινία Το θαύμα της θάλασσας των Σαργασσών (2019) του Σύλλα Τζουμέρκα, τρίτος σταθμός ήταν στο Πάρκο Σιδηροδρόμων στην Καλαμάτα με την ταινία Νοτιάς (2016) του Τάσου Μπουλμέτη ενώ ακολουθεί στον Παλιό Σιδηροδρομικό σταθμό της Τρίπολης η προβολή Ενήλικοι στην αίθουσα (2019) του Κώστα Γαβρά.
Αρωγοί της προβολής στην Πάτρα ήταν ο ΟΣΕ και η ΓΑΙΑΟΣΕ σε συνεργασία με τον Πολιτιστικό Οργανισμό του Δήμου. Υποστηρικτής της δράσης ήταν η Εταιρεία Κοινωνικής Δράσης και Πολιτισμού Κοινο_Τοπία www.koinotopia.gr
«Το Τελευταίο Σημείωμα» είναι μία δραματική ταινία, η οποία βασίζεται στην εκτέλεση 200 Ελλήνων κομμουνιστών πολιτικών κρατουμένων, ως αντίποινα για το θάνατο ενός Γερμανού στρατηγού από Έλληνες αντάρτες το 1944. «Το Τελευταίο Σημείωμα» βραβεύτηκε με τέσσερα βραβεία Ίρις το 2018, από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου.
Υποστηρικτές της δράσης «Σινεμά ο Σταθμός», είναι η Ολυμπιακή Ζυθοποιία και η αγαπημένη ελληνική μπύρα FIX Hellas.
Πληροφορίες για δημοσιογράφους: Ανδρέας Σπηλιώτης 2610.277171
Η Κοινο_Τοπία επιδοκιμάζει τη συμφωνία για προστασία και αναβάθμιση του μνημείου της Αγγλικανικής εκκλησίας
Θετικές εξελίξεις είχαμε για ένα σημαντικό μνημείο της Πάτρας αυτό της Αγγλικανικής εκκλησίας. Αυτό το κόσμημα της συνοικίας του Αγ. Διονυσίου αφημένο στη φθορά του χρόνου απαξιωνόταν μέρα με τη μέρα λόγω της αδυναμίας της άλλοτε ακμάζουσας Αγγλικής παροικίας να το συντηρήσει. Να που όμως ένας άνθρωπος, ο ομογενής Αθ. Στεφανόπουλος μετά την οικία Κωστή Παλαμά που αποκατέστησε και προσέφερε στην πόλημαζί με τη ‘‘Στέγη Γραμμάτων’’ έρχεται τώρα με μια δεύτερη μεγάλη προσφορά να αναλάβει την αποκατάσταση του μνημείου αξιοποιώντας το παράλληλα ως χώρο πολιτισμού.
Η ιστοσελίδα του υπουργείου Πολιτισμού αναφέρει σχετικά με την ταυτότητα του μνημείου ‘‘Χαρακτηρίζουμε ως κτίριο που χρειάζεται ειδική κρατική προστασία την Αγγλικανική εκκλησία του Αγίου Ανδρέα Πατρών, κτίσμα του 1878, επειδή παρουσιάζει μεγάλο αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον και συνδέεται ιστορικά με την πόλη’’.
Η Εταιρεία Κοινωνικής Δράσης και Πολιτισμού Κοινο_Τοπία www.koinotopia.gr θέλει να συγχαρεί όλους όσους συνέβαλαν -και ιδιαίτερα την Αγγλικανική παροικία και τον επιχειρηματία δωρητή Αθ. Στεφανόπουλο- στη δρομολόγηση αυτής της θετικής έκβασης που θα προστατεύσει το μνημείο και θα ομορφύνει την πόλη μας.
Μια μικρή συμβολή της Κοινο_Τοπίας στο πλαίσιο της ανάδειξης και προστασίας μνημείων της Πάτρας ήταν η διοργάνωση συμβολικής δράσης για την καθαριότητα και τον καλλωπισμό του περιβάλλοντος χώρου της Αγγλικανικής εκκλησίας το Νοέμβριο του 2018.
Το ξεχωριστό αυτό νεογοτθικού ρυθμού εκκλησιαστικό οικοδόμημα που θεμελιώθηκε το 1872 από τον αρχιεπ. Πατρών Κύριλλο -σε οικόπεδο που παραχωρήθηκε από το Δημόσιο- και το οποίο εξυπηρετεί ως και σήμερα τις ανάγκες της Αγγλικανικής κοινότητας της Πάτρας κατά τη διάρκεια του Β’ παγκοσμίου Πολέμου εβλήθη από τους βομβαρδισμούς και αλλάχθηκε η σκεπή του, ενώ σημάδια μπορεί να δει ο επισκέπτης ακόμα και σήμερα στην εξωτερική λιθοδομή
Στο Ιστορικό Λεξικό των Πατρών του Κ. Τριανταφύλλου διαβάζουμε περιγραφή του Ζακυνθινού ιστορικού και περιηγητή Π. Χιώτη το μακρινό 1883. <<Όχι άκομψος είναι και ο μικρός ναός της Αγγλικανικής λατρείας, εις ον προσεκλήθημεν να παρευρεθώμεν την 11 της αυγής, καθ’ ην ετελείτο η λειτουργία. Ο ναός ωκοδομήθη κατά γοτθικήν αρχιτεκτονικήν εκ λίθων πυρίτου μελανού. Το διάκοσμον της στέγης τερματίζεται εις τριγωνοειδείς λίθους, και έμπροσθεν έχει πέτρινον σταυρόν. Τα παράθυρα λήγουσιν εις οξυγώνιον και κοσμούνται με υέλους πολυχρόους. Περικυκλούται υπό δενδροφύτου και ανθοφόρου άλσους. Του ένδον εις το προσβόρειον ίσταται η ιερά Τράπεζα, εφ’ ης ήσαν τα ιερά σκεύη, αλλ’ άνευ κηρίων. Πλησίον είναι ο άμβων και παρ’ αυτό τω Βαπτιστήριον. Κατά διαχώρισμα ίσταντο γυναίκες ψάλλουσαι, συνοδευόμεναι με φυσαρμονικόν κλειδοκύμβαλον.>>
Πληροφορίες για δημοσιογράφους: Σπηλιώτης Ανδρέας 2610.277171
Στις 9 Μαΐου 1950 ο γάλλος υπουργός Εξωτερικών Ρομπέρ Σουμάν έδωσε στη δημοσιότητα μία δήλωση, με την οποία καλούσε τη Γερμανία, τη Γαλλία και άλλες χώρες να ενώσουν την παραγωγή τους στον άνθρακα και τον χάλυβα ως «το πρώτο συγκεκριμένο θεμέλιο μιας ευρωπαϊκής ομοσπονδίας». Η Διακήρυξη Σουμάν, όπως είναι γνωστή, είναι η αρχή της δημιουργίας της σημερινής Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το σημαδιακό αυτό γεγονός για τη δημιουργία της Ενωμένης Ευρώπης γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 9 Μαΐου ως Ημέρα της Ευρώπης, με ποικίλες εκδηλώσεις, που σκοπό έχουν να φέρουν πιο κοντά τους πολίτες των κρατών – μελών της Ε.Ε.
Εφέτος η Ελλάδα συμπληρώνει 40 χρόνια συμμετοχής στη μεγάλη Ευρωπαϊκή οικογένεια. Το πόσο σημαντικό είναι αυτό το γεγονός για την ποιότητα ζωής, τους δημοκρατικούς μας θεσμούς και την ασφάλεια μας ως μια χώρα σε γεωστρατηγικά δύσκολο περιβάλλον είναι αναμφισβήτητο γεγονός, παρά τα ελλείμματα και τις δυστοκίες που κατά καιρούς παρουσιάζονται.
Για να έχουμε μια εικόνα του τι σημαίνει η συμμετοχή μας στην ΕΕ και πόσο επηρεάζεται θετικά η οικονομία μας αλλά και η ζωή μας σε πάρα πολλά επίπεδα παραθέτουμε 3 στοιχεία ενδεικτικά.
· Μέσω του Πολυετούς Δημοσιονομικού πλαισίου της περιόδου 2021-2027 της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που αναδιαμορφώθηκε λόγω της κρίσης του covid19, στην Ελλάδα αναλογούν 36-37 δις ευρώ
· Οι εξαγωγές μας εντός ΕΕ αντιπροσωπεύουν το 53% και οι εισαγωγές μας, το 51%
· Οι τουρίστες (εκτός κρουαζιέρας) από ΕΕ το (2019) ήταν 22 εκατ. ενώ από τον υπόλοιπο κόσμο 9.3 εκατ.
Ο Έλληνας Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Μαργαρίτης Σχοινάς δήλωσε σχετικά με την επέτειο των 40 χρόνων.
<<Τα τελευταία σαράντα χρόνια αποτελούν τη μακρύτερη περίοδο ειρήνης, δημοκρατίας και ευημερίας που γνώρισαν οι Έλληνες. Με την ένταξη της χώρας στην Ευρώπη ο τροχός της ιστορίας δικαίωσε τις προσδοκίες γενεών και επιβεβαίωσε μια σχέση με παρελθόν, παρόν και μέλλον. Κατοχύρωσε τα σύνορά μας ως απώτατα σύνορα της Ευρώπης απέναντι σε αβέβαιους και επικίνδυνους γείτονες. Απογείωσε την ύπαιθρο, τις υποδομές και τα συστήματα υγείας και παιδείας με κολοσσιαίους πόρους. Στήριξε την οικονομία και την κοινωνία σε κρίσιμες στιγμές, όταν πολλοί άλλοι μας γύρισαν την πλάτη. Κατέστησε το ζητούμενο του τότε, αυτονόητο του σήμερα με την ελεύθερη κυκλοφορία, εγκατάσταση, εργασία και τις ελεύθερες συναλλαγές στη μεγαλύτερη αγορά του κόσμου. Άνοιξε πρωτοφανείς ευκαιρίες κινητικότητας και εκπαίδευσης σε χιλιάδες νέους. Η Ευρωπαϊκή Ελλάδα πέτυχε τα τελευταία 40 χρόνια όσα δεν πέτυχε στα 160 προηγούμενα χρόνια της νεότερης ιστορίας της.>>
Πληροφορίες για δημοσιογράφους: Ανδρέας Σπηλιώτης 2610.277171
Η Κοινο_Τοπία εκφράζει τη λύπη της για την απώλεια του Γιώργου Τσακιράκη
του ιδεαλιστή συμπολίτη που άφησε το στίγμα του στην πόλη μας
Ο εκπαιδευτικός, ποιητής και στοχαστής Γιώργος Τσακιράκης δεν είναι πια κοντά μας. Για όσους τον γνωρίσαμε το μακρινό 1985 από άλλα μετερίζια αλλά και όσοι τον γνώρισαν νωρίτερα ή αργότερα ήταν ο ιδεαλιστής, ο εμψυχωτής, ο ουμανιστής που θα ήθελες να ήσουν και συ αλλά ο πραγματισμός πολλές φορές δε σε άφηνε.
Γεννημένος στον Πειραιά το 1947, Κρητικός στην καταγωγή και αφού έχει ολοκληρώσει τις σπουδές στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών βρίσκεται στην Πάτρα όπου το 1976 ιδρύει το Κέντρο Μελετών Ψυχολογίας και Λογοτεχνίας, το 1979 γίνεται ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Λογοτεχνών Νοτιοδυτικής Ελλάδος, ενώ παράλληλα συμμετέχει δυναμικά στις δράσεις της Διεθνούς Αμνηστίας για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Με μια ακαταμάχητη εσωτερική φλόγα τη δεκαετία του 1980-90 δραστηριοποιείται για τα ατομικά, πολιτικά, κοινωνικά, οικονομικά και πολιτιστικά δικαιώματα όπου γης, υπερασπιζόμενος κάθε κρατούμενο συνείδησης που έχει υιοθετήσει η ομάδα 10 της Διεθνούς Αμνηστίας (ΔΑ) που δρούσε στην Πάτρα. Παράλληλα οι λογοτεχνικές του ανησυχίες τον οδηγούν στην έκδοση της ποιητικής συλλογής έντεκα πικρά κυδώνια το 1987 που συνοδεύονται από εξιστορήσεις παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων που είχε αναλάβει η ΔΑ.
Αλλά και άλλα λογοτεχνικά πονήματά του στρατεύονται να υπηρετήσουν το μεγάλο όραμα του Γ. Τσακιράκη για έναν κόσμο χωρίς βία, με σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα, προστασία της φύσης, προαγωγής του πολιτισμού και εμπέδωσης της ειρήνης.
Τον Απρίλιο του 1988 ιδρύει το Παγκόσμιο Κίνημα Πεντάγωνο της ειρήνης και ξεκινά δράσεις με αποκορύφωμα την καμπάνια συγκέντρωσης υπογραφών για καθιέρωση Παγκόσμιας Εκεχειρίας στη διάρκεια των Ολυμπιακών αγώνων με αφορμή τους Ολυμπιακούς στη Βαρκελώνη το 1992.
Συνδυάζοντας Πολιτισμό-Ανθρώπινα Δικαιώματα-Περιβάλλον δε αργεί για να βρεθεί το 2003 στα ιδρυτικά μέλη των Πολιτών Πάτρας Εν Δράσει και στο πρώτο τους Διοικητικό Συμβούλιο και αργότερα να συνδιοργανώνει με στελέχη της Κοινο_Τοπίας δράσεις όπως βραδιά αφιερωμένη σε Έλληνες ποιητές (2014) στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Μέρας Ποίησης.
Οι ανησυχίες του όμως ήταν πολύ ευρύτερες από καθηγητής φιλολογίας στη Μέση Εκπαίδευση όπου δίδασκε. Εκδίδει το τριμηνιαίο έντυπο προβληματισμού και παρέμβασης με τίτλο: «Εικοστός Πρώτος Αιώνας» ενώ το 2009 δημιουργεί το Ίδρυμα Ποίησηςhttps://idrymapoiisis.blogspot.com/ και το 2011 την Παγκόσμια Κοινωνία Ειρήνηςhttp://universal-peacesociety.blogspot.com/ με μια αξιοζήλευτη θέρμη να αλλάξει τον κόσμο με όπλο την ποίηση και τις πανανθρώπινες αξίες.
Στελέχη της Κοινο_Τοπίας www.koinotopia.grκαι των Πολιτών Εν Δράσει που είχαμε τη χαρά να τον γνωρίσουμε και να παρασυρθούμε ενίοτε με τον αγνό και ασυμβίβαστο ιδεαλισμό του για έναν πιο δίκαιο και ειρηνικό κόσμο θα τον θυμόμαστε…
Πληροφορίες για δημοσιογράφους: Ανδρέας Σπηλιώτης 2610.277171
Σας στέλνουμε την ενδιαφέρουσα κριτική προσέγγιση της εκπαιδευτικού και εμψυχώτριας Αλέκας Ράπτη στην εικαστική απόδοση του Κώστα Δραγγανά πάνω στο έργο του Διονύσιου Σολομού ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ. Την εικαστική απόδοση μπορείτε να τη βρείτε στη γραμματεία της Κοινο_Τοπίας (Καραΐσκάκη 153, Πάτρα)
Εταιρεία Κοινωνικής Δράσης και Πολιτισμού ΚΟΙΝΟ_ΤΟΠΙΑ www.koinotopia.gr
ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ
Μια εικαστική αποτύπωση
(Ο Μεσολογγίτης έφηβος Κ. Δραγγανάς που έδωσε μια καίρια
εικαστική διάσταση στο στίχο του Σολωμού)
«Η ζωγραφική είναι σιωπηλή ποίηση, ενώ η ποίηση είναι ομιλούσα ζωγραφική» <Σιμωνίδης ο Κείος, αρχαίος Έλληνας, λυρικός ποιητής>
Όταν ανακαλύψουμε τις μυστικές σχέσεις των εννοιών και τις περπατήσουμε σε βάθος, γράφει ο Ελύτης (στο μικρό Ναυτίλο), θα βγούμε σ’ ένα άλλου είδους ξέφωτο που είναι η ποίηση και η ποίηση πάντοτε είναι μια, όπως ένας είναι ο ουρανός… Το ζήτημα είναι από που βλέπει κανείς τον ουρανό… Ο έφηβος Κώστας Δραγγανάς, υψώνοντας τις κεραίες της ψυχής και του νου του, είδε τον ουρανό μέσα από το φως των Ελεύθερων Πολιορκημένων του Σολωμού, πηγαίνοντάς μας σ’ ένα άλλου είδους ξέφωτο, που είναι η εικαστική αποτύπωση του έργου. Και η αποτύπωση αυτή έχει κάτι το παράδοξο και υπερβατικό, ως προς το δημιουργό της. Δεν την υπογράφει κάποιος διάσημος καλλιτέχνης του χώρου, αλλά ένας 15χρονος που είχε τη δύναμη, την τόλμη, την αφοβιά και την ποιητική συνείδηση να αναμετρηθεί με τους ελεύθερους πολιορκημένους του εθνικού μας ποιητή και να τους υφάνει εικαστικά.
Ένας ποιητής, ένας μαθητής και ένας μεγάλος εικαστικός μαραθώνιος που διήρκησε τρία χρόνια (3η γυμνασίου – 3η λυκείου) και που κατέληξε σε ένα πολυσέλιδο λεύκωμα, διαπερνώντας και τις 3 θεματικές του Σολωμικού έργου.
ΝΕΚΡΟΠΟΛΙΣ-ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ-ΕΞΟΔΟΣ
Ένας έφηβος με υψηλή θερμοκρασία ψυχής, με μάτια που άρμεγαν ουρανό, ήλιο και όνειρα, έσκυψε ευλαβικά στο τοπίο της ποίησης και κατάφερε με κατάνυξη και σεβασμό να ανοίξει έναν εσωτερικό διάλογο με τον ποιητή, να αφουγκραστεί τον παλμό των Ελεύθερων Πολιορκημένων και να δώσει μια καίρια οπτική και εικονιστική διάσταση στους στίχους του Δ. Σολωμού, αποδίδοντάς τους με ένα δυνατό συνθετικό ύφος, απίστευτο για την ηλικία του.
Οι συνειρμοί γίνονταν σπλάχνα όνειρα και φως παντού, χάρις στο φρέσκο άδολο κήπο της ψυχής του, που επέτρεπε στη συνείδησή του να δομεί ότι ο νους συλλάμβανε και η καρδιά ένιωθε σε κατάσταση έμπνευσης.
«Δείξτε εμπιστοσύνη στα όνειρα, διότι κρύβουν μέσα τους τη πύλη προς την αιωνιότητα», γράφει ο Λιβανέζος ποιητής Χαλίλ Γκιμπράν.
Και ο μαθητής αγγίζοντας το όνειρό του, το πήγε μέχρι το τέρμα, με πολύ υπομονή και αφοσίωση… Σαν άλλος Οδυσσέας, ξεκίνησε την τρίχρονη προσωπική του Ιθάκη, μόνος, κατάμονος, χωρίς συντρόφους, έχοντας για καράβι τους τέσσερεις τοίχους του δωματίου του σε μια σιωπηλή συνομιλία με το Σολωμικό στίχο όπως ο ίδιος αναφέρει στον πρόλογο του λευκώματος <<Αντικρίζοντας τη λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου, μια λιμνοθάλασσα που με συνόδευσε από τα παιδικά μου χρόνια έως τώρα, καθώς και τα τείχη του ομορφότερου νεκροταφείου του κόσμου, άκουσα αμυδρά, για μια στιγμή μόνο, τη φωνή του ποιητή. Οι σελίδες που ακολουθούν δεν είναι παρά μια προσπάθεια να του απαντήσω. Μια απόπειρα, μάλλον, ν’ ανοίξω μαζί του έναν διάλογο, μέσα από την ταπεινή μου τέχνη.>>
Μετέχοντας της εικαστικής, ποιητικής λειτουργίας, ο έφηβος ζωντανεύει με αισθητοποιημένη δύναμη και πνευματική καθαρότητα βλέμματος του αγώνα των Ελεύθερων Πολιορκημένων και γίνεται συνδημιουργός, παραδίδοντάς μας ένα λεύκωμα με μια πρωτότυπη εικαστική σύλληψη που ξαφνιάζει.
Με την αφή των δαχτύλων ισορροπεί τέλεια το στίχο με την εικόνα, την αισθηματοποιεί διευρύνοντας το ποίημα, δίνοντάς του σώμα και πνοή.
«Η εικόνα είναι ένας σβώλος ζωής», έγραψε ο μεγάλος σκηνοθέτης του ποιητικού κινηματογράφου Αντρέι Ταρκόφσκι.
Ένα λεύκωμα, ένα έργο, ένα σινιάλο από το μέλλον.
Είχα την τύχη την καλή, ο έφηβος μαθητής για τον οποίο γράφω να είναι πρώην μαθητής μου και γω γι αυτόν η πρώην δασκάλα του. Και όταν καλείσαι να συστήσεις το τεχνούργημα ενός πρώην μαθητή σου, το ειδικό βάρος είναι άλλο. Μία συγκίνηση, ένας κόμπος δακρύων, έτοιμος να χυθεί και μια γλυκιά αφή στον ουρανίσκο σου γλυκαίνει τη καρδιά με τρυφεράδα σεβασμό και ευφρόσυνο συναίσθημα απέραντο. Σου ενισχύει την πίστη πως όταν ο δάσκαλος εμψυχωτής ποτίζει τους μαθητές του με το νερό της δίψας του που έχει να κάνει με την ποίηση και την τέχνη γενικά, ο σπόρος του λόγου του θα βρει τη γόνιμη ψυχή για να ανθίσει. Είναι ακριβώς αυτή η στιγμή που ο χρόνος μεταλλάσσεται σε φως. Η σχέση δασκάλου-μαθητή είναι αειθαλής… και τέτοιες στιγμές είναι ηθικοί οδοδείκτες που του δικαιώνουν το λειτούργημά του.
Η μνήμη είναι πολιτισμός και οι τέχνες παίζουν σημαντικό ρόλο τόσο σαν αιτία όσο και σαν αποτέλεσμα στη γενική πορεία της ιστορίας, λειτουργούν σα μαγιά στην καρδιά του πολιτισμού.
Και ο έφηβος μαθητής με αυτό το λεύκωμα αφήνει το δικό του εικαστικό προσωπικό ίχνος στο πολιτιστικό γίγνεσθαι, αθώο, υπερβατικό, νεανικό.
Πρόκειται τελικά για ένα λεύκωμα που αποδεικνύει ‘‘de facto’’ πως ο μαθητής υπερβαίνοντας τον εαυτό του, κατάφερε να συνδεθεί σε κατάσταση μέθεξης με το έργο του Σολωμού.
Ίσως το χέρι του να έγινε η προέκταση της ψυχής του που αναζωπύρωσε τη φαντασία του και πυροδότησε όλο του το είναι, για να μπορέσει να βρει τη δική του ιδιωτική οδό που συνάδει με το στίχο του Ελύτη…
«Και να ‘χεις την ψυχή σου στα δάχτυλα, στα μάτια, στα ρουθούνια, στα χείλη. Από κει μιλάει ο κόσμος. Από κει βρίσκεις την ιδιωτική σου οδό.»
Μέσα από τη θάλασσα των ματιών του έφηβου μαθητή Κ. Δραγγανά, αναδύονται όλες οι φωτεινές υποσχέσεις του μέλλοντος. Αναδύεται μια γλυκιά μελωδία ελπίδας, που ενώνει σύμπαντα, ουρανούς, δρόμους και που τον τοποθετεί στο πιο ιερό κομμάτι της καρδιάς μας, παραμένοντας ένα φωτεινό παράδειγμα για όλους, για να μας θυμίζει αεί το στίχο του Βρεττάκου
«η ζωή και η ψυχή σε ένα αιώνιο καθρέπτισμα μέσα στο χρόνο».
Ο Κώστας Δραγγανάς είναι φοιτητής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών
Σημ. Επισυνάπτονται ενδεικτικά αποσπάσματα από το έργο του
Η Κοινο_Τοπία τιμά την επέτειο των 200 χρόνων από την Εθνική Παλιγγενεσία
1821 – 2021
25 Μαρτίου 2021
Ύμνος εις την Ελευθερίαν
Ο Ύμνος εις την Ελευθερίαν είναι ποίημα που έγραψε ο Διονύσιος Σολωμός (1798-1857) το 1823, τμήμα του οποίου αποτελεί τον Εθνικό ύμνο της Ελλάδας από το 1865 και της Κύπρου από το 1966. Αποτελείται από 158 τετράστιχες στροφές ή 632 στίχους. Οι δύο πρώτες στροφές ανακρούονται και συνοδεύουν πάντα την έπαρση και την υποστολή της σημαίας και ψάλλονται σε επίσημες στιγμές και τελετές. Κατά τη διάρκεια της ανάκρουσής του αποδίδονται ορθίως τιμές στρατιωτικού χαιρετισμού «εν ακινησία».
Θεματικές ενότητες
Για να χωρίσει τα διάφορα μέρη μεταξύ τους, ο ποιητής παρεμβάλλει συνήθως τη δεύτερη στροφή του Ύμνου «απ` τα κόκαλα βγαλμένη…», ενώ σύμφωνα με το περιεχόμενό του ο Ύμνος μπορεί να διαιρεθεί στα ακόλουθα μέρη:
1921-2021, Εκατό χρόνια από την έναρξη της μαζικής ακρόασης
Η Εταιρεία Κοινωνικής Δράσης και Πολιτισμού Κοινο_Τοπίαwww.koinotopia.gr στα πλαίσια της προαγωγής της ποιοτικής ενημέρωσης και του Πολιτισμού τιμά την Παγκόσμια Μέρα Ραδιοφώνου αναγνωρίζοντας τον καθοριστικό ρόλο του.
Η Παγκόσμια Ημέρα Ραδιοφώνου καθιερώθηκε με απόφαση της UNESCO στις 29 Σεπτεμβρίου, έπειτα από πρόταση της Ισπανικής Ακαδημίας Ραδιοφώνου. Αρχικά, η πρόταση ήταν να τιμάται η Παγκόσμια Ημέρα Ραδιοφώνου στις 30 Οκτωβρίου σε ανάμνηση της περίφημης εκπομπής του Όρσον Γουέλς το 1938, που έμεινε στην ιστορία ως ο <<Πόλεμος των Κόσμων>>. Η UNESCO, όμως, αποφάσισε διαφορετικά και πρόκρινε τη 13η Φεβρουαρίου, ημερομηνία κατά την οποία το 1946 πρωτολειτούργησε το ραδιόφωνο του ΟΗΕ.
Σκοπός της Παγκόσμιας Ημέρας Ραδιοφώνου είναι ο εορτασμός του ραδιοφώνου ως Μέσου Μαζικής Επικοινωνίας, η βελτίωση της διεθνούς συνεργασίας μεταξύ των ραδιοφωνικών οργανισμών και η ενθάρρυνση των μεγάλων διεθνών δικτύων, όσο και των τοπικών ραδιοφώνων, να προωθήσουν την πρόσβαση στην πληροφόρηση και την ελευθερία της έκφρασης στα ερτζιανά.
Ο Αντόνιο Γκουτέρες, Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ σε μήνυμα του αναφέρει ‘‘ Το ραδιόφωνο ενώνει τους ανθρώπους. Σε μία εποχή ταχείας εξέλιξης των ΜΜΕ, το ραδιόφωνο κρατάει μία ειδική θέση σε κάθε κοινωνία ως μία προσιτή και ζωτικής σημασίας πηγή ειδήσεων και πληροφοριών. Καθώς αγωνιζόμαστε για να πετύχουμε τους στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης και να αντιμετωπίσουμε την κλιματική κρίση το ραδιόφωνο έχει να διαδραματίσει ένα σημαντικό ρόλο, εξίσου ως πηγή πληροφόρησης και έμπνευσης. Σε αυτή την Παγκόσμια Μέρα Ραδιοφώνου, ας αναγνωρίσουμε τη σταθερή δύναμη του για την προώθηση της ποικιλομορφίας και τη συμβολή του στην οικοδόμηση ενός πιο ειρηνικού και ανοιχτού κόσμου.’’
Το ραδιόφωνο είναι ένα ισχυρό μέσο για τον εορτασμό της διαφορετικότητας της ανθρωπότητας σε όλη της την ποικιλομορφία και αποτελεί μια πλατφόρμα δημοκρατικού λόγου. Σε παγκόσμιο επίπεδο, το ραδιόφωνο παραμένει το πιο ευρέως χρησιμοποιούμενο μέσο όπως αναφέρεται από την UNESCO.
Αυτή η μοναδική δυνατότητα να προσεγγίζει το ευρύτερο κοινό συνεπάγεται ότι το ραδιόφωνο μπορεί να διαμορφώνει τον τρόπο που ζούμε την πολυμορφία μιας κοινωνίας, να αποτελεί χώρο για να μιλήσουν, να εκπροσωπηθούν και να ακουστούν όλες τις φωνές.
Δράσεις και θέσεις της Κοινο_Τοπίας έχουν κατ’ επανάληψη τύχει της προβολής και επικοινωνίας με το κοινό και παρότι ζούμε σε εποχή με μεγάλη διείσδυση της εικόνας στην πληροφορία το ραδιόφωνο προσφέρει στους λάτρεις του μια ποιοτική και ουσιαστική ακρόαση και ενημέρωση.
Πληροφορίες για δημοσιογράφους: Ανδρέας Σπηλιώτης 2610.27717116 συνημμένα
Πραγματοποιήθηκε από την Κοινο_Τοπία η επίσκεψη-γνωριμία με το καταφύγιο των Υψηλών Αλωνίων και τις ιστορικές μνήμες που το συνοδεύουν
HΕταιρεία Κοινωνικής Δράσης και Πολιτισμού Κοινο_Tοπίαwww.koinotopia.grστα πλαίσια των δράσεων που πραγματοποιεί για την προσέγγιση της τοπικής ιστορίας πραγματοποίησε επίσκεψη γνωριμίας στο καταφύγιο των Υψηλών Αλωνίων κάτω από την ομώνυμη πλατεία.
Η πολύ ενδιαφέρουσα γνωριμία με το μνημείο έγινε με τη συμβολή του Συντηρητή Έργων Τέχνης, Μουσειολόγου και συγγραφέα, Ξενοφώντα Παπαευθυμίου, ο οποίος ασχολείται με την έρευνα και τεκμηρίωση της νεότερης αρχιτεκτονικής κληρονομιάς και του βιομηχανικού και τεχνολογικού πολιτισμού της Πάτρας.
ΗΠρόεδρος της Δημοτικής Βιβλιοθήκης-Πολιτιστικού Οργανισμού του Δήμου Πατρέων Κατερίνα Γεροπαναγιώτη παρουσίασε στους συμμετέχοντες το υλικό που εκτίθεται στο καταφύγιο αυτή την περίοδο και προσέφερε αναμνηστική αφίσα για το αρχείο του συλλόγου.
Το παλιό καταφύγιο των Υψηλών Αλωνίων έχει κατασκευαστεί κάτω από την ομώνυμη πλατεία και τα δύο σημεία πρόσβασης στο εσωτερικό του βρίσκονται στο πρανές που αρχίζει από το πάνω μέρος της οδού Τριών Ναυάρχων και αποτελεί μέρος του Ρωμαϊκού Αναλημματικού Τοίχου. Το τείχος έχει μήκος 70 περίπου μέτρα. Πιθανότατα χτίστηκε στα χρόνια του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Νέρωνα κι έκτοτε –ιδιαίτερα κατά τον 19ο αι. υπέστη αρκετές προσθήκες που το οδήγησαν στη σημερινή του μορφή.
Αν και δεν υπάρχουν ιστορικά στοιχεία ή έγγραφες μαρτυρίες για την κατασκευή του καταφυγίου, εικάζεται ότι κατασκευάστηκε στη δεκαετία του 1930 για να επιτελέσει το σκοπό της προφύλαξης των αμάχων σε περίπτωση αεροπορικής επιδρομής, μαζί με τους υπόγειους χώρους ορισμένων ιδιωτικών και δημοσίων κτηρίων της Πάτρας.
Πρόκειται για το μεγαλύτερο και παλιότερο καταφύγιο που υπήρχε στην Πάτρα, το οποίο είχε σώσει αρκετό κόσμο κατά τη διάρκεια των αεροπορικών βομβαρδισμών των Ιταλών το 1940, αλλά και στη συνέχεια μετά από αρκετούς μήνες, από τα αεροσκάφη της γερμανικής αεροπορίας. Να σημειωθεί ότι η Πάτρα ήταν η πρώτη πόλη της Ελλάδας που βομβαρδίστηκε από τα αεροπλάνα των Ιταλών το 1940. Τα καταφύγια λειτουργούσαν βάσει κανονισμού, τον οποίο έπρεπε να τηρούν οι πολίτες.
Μέσα στο καταφύγιο μπορεί εύκολα να διακρίνει κανείς τους πέντε μικρούς θαλάμους που αποτελούσαν και τους χώρους εκείνους που φιλοξενούσαν για ώρες τους Πατρινούς που έτρεχαν όταν άκουγαν τις σειρήνες για να σωθούν.
Αποτελείται από τρεις διαδρόμους (στοές) που συνδέονται μεταξύ τους σε σχήμα <<Π>>, μήκους 39μ, 30μ, και 39μ αντίστοιχα και πλάτους 2μ. Τα άκρα των δύο μεγαλύτερων και παράλληλων στοών αποτελούν εισόδους από το δρόμο. Εσωτερικά, σε διάφορα σημεία παραπλεύρως των στοών, υπάρχουν πέντε μικροί θάλαμοι από 5 έως 8τμ ο καθένας. Το συνολικό εμβαδόν του καταφυγίου είναι περίπου 210τμ ενώ το μέγιστο ύψος του είναι 2,20μ. Οι τοίχοι είναι κατασκευασμένοι από πέτρα, οι τοξωτές οροφές από κεραμικά στοιχεία (συμπαγή τούβλα) και οι δύο είσοδοί του έχουν σιδερένιες πόρτες με καμάρα σε ημικυκλικό τόξο.
Πρόκειται, χωρίς αμφιβολία, για ένα από τα πιο σημαντικά –ίσως το σημαντικότερο- από τα καταφύγια που είχαν κατασκευαστεί και συνέβαλλαν στην προστασία των Πατρινών από τις αεροπορικές επιδρομές κατά τη διάρκεια της τριπλής φασιστικής κατοχής. Ωστόσο δεν είναι το μόνο, καθώς -με βάση μαρτυρίες και πηγές- συνολικά, μέχρι το Δεκέμβριο του 1940, είχαν διαμορφωθεί λίγο περισσότερα από τριάντα καταφύγια στην πόλη της Πάτρας, τα περισσότερα από τα οποία σώζονται μέχρι σήμερα.
Πληροφορίες για δημοσιογράφους Σπηλιώτης Ανδρέας 2610.277171
