Δ.Τ. Θράσος ηχορρυπαινόντων, ανεπάρκεια και προσχηματική δράση των αρχών, απελπίζουν τα θύματα της ηχορρύπανσης

Δ.Τ. Παρουσιάζεται το νέο βιβλίο του ιστορικού Νίκου Τόμπρου. Η Πάτρα στον Αγώνα (1821-1828)

Δ.Τ. Η πραγματικότητα για την Ηγουμενίτσα, οι εναλλακτικές για το λιμάνι της Πάτρας, και ο Προαστιακός

Δ.Τ. Συνήθη προβλήματα Ωτορινολαρυγγολογίας και αντιμετώπισή τους. Παρουσίαση–συζήτηση με τον ΩΡΛ Κώστα Κηπουργό

Δ.Τ. Αναγγελία προγράμματος ανάδειξης της νεότερης αρχιτεκτονικής της Πάτρας

2μερη γνωριμία με την Πρέβεζα, Νικόπολη, Κασσώπη, Ζάλογγο, Βόνιτσα με την Κοινο_Τοπία

Δ.Τ. Πως τα μέσα σταθερής τροχιάς συμβάλουν στην οικονομική ανάπτυξη

Δ.Τ. Ψυχαγωγική βραδιά με την Κοινο_Τοπία εν μέσω της Ευρωπαϊκής εβδομάδας βιώσιμης κινητικότητας

Δ.Τ. Μια νέα πρόταση και μια πάγια θέση για τον προαστιακό της Πάτρας. 22 Σεπτεμβρίου, Παγκόσμια Ημέρα Βιώσιμης Κινητικότητας

Βραδινό με αφορμή την έναρξη της περιόδου 2023-24 με την Κοινο_Τοπία

Δ.Τ. Περιβάλλον, νέες ιδέες, πολιτισμός, ανθεκτικότητα. Οι προτεραιότητες της ΚΟΙΝΟ_ΤΟΠΙΑΣ εν όψει των αυτοδιοικητικών εκλογών

Δ.Τ. Η αλυσίδα αλληλεγγύης της Κοινο_Τοπίας στηρίζει τις πληγείσες από την πρόσφατη κακοκαιρία ‘‘daniel’’ περιοχές

Δ.Τ. Πρόσκληση γνωριμίας σε νέους φίλους για χορωδιακό συναπάντημα με την παρέα της Κοινο_Τοπίας (26 Σεπτέμβρη)

Φθινοπωρινές αποδράσεις της Κοινο_Τοπίας σε Χαλκίδα, Πρέβεζα, Μαδρίτη

Επανέναρξη λειτουργίας γραμματείας Κοινο_Τοπίας (ωράριο)

Η γραμματεία της Κοινο_Τοπίας θα παραμείνει ανοιχτή μόνο 26 Ιουλίου και 9 Αυγούστου για την καλοκαιρινή περίοδο

Δ.Τ. Ψυχαγωγική βραδιά με την Κοινο_Τοπία υπό τους ήχους των κελαρυσμάτων των νερών του ποταμού Γλαύκου

Πέμπτη 6 Ιουλίου, βραδινό με την Κοινο_Τοπία με αφορμή το κλείσιμο της περιόδου 2022-23

Δ.Τ. Το πολιτιστικό απόθεμα των εκατοντάδων εικαστικών έργων του Ιδρύματος Ελληνικής Διασποράς εντυπωσίασε τα μέλη της Κοινο_Τοπίας

2μερη γνωριμία με τη Χαλκίδα, πορθμό Ευρίπου, Ερέτρια, Νέα Αρτάκη με την Κοινο_Τοπία

]

Δ.Τ. Η χορωδία της Κοινο_Τοπίας συμμετείχε στο μουσικό αντάμωμα για τα 200 χρόνια ελευθερίας και ανεξαρτησίας του ελληνικού κράτους

Εταιρεία Κοινωνικής Δράσης και Πολιτισμού

ΚΟΙΝΟ_ΤΟΠΙΑ www.koinotopia.gr

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

26 Ιουλίου 2021

Η χορωδία της Κοινο_Τοπίας συμμετείχε στο μουσικό αντάμωμα

για τα 200 χρόνια ελευθερίας και ανεξαρτησίας του Ελληνικού κράτους

Η χορωδία της Εταιρείας Κοινωνικής Δράσης και Πολιτισμού Κοινο_Τοπία www.koinotopia.gr συμμετείχε στο μουσικό αντάμωμα χορωδιακών σχημάτων που πραγματοποιήθηκε από τον Πολιτιστικό Οργανισμό του Δήμου Πατρέων στο πλαίσιο των εκδηλώσεων της Επιτροπής «Ελλάδα 2021» που συστάθηκε με αφορμή τα 200 χρόνια ελευθερίας και ανεξαρτησίας του ελληνικού κράτους. Τις εκδηλώσεις που έλαβαν χώρα στην πλατεία Υψηλών Αλωνίων Παρασκευή 23, Σάββατο 24 και Κυριακή 25 Ιουλίου, παρακολούθησαν εκατοντάδες πολίτες. Την Παρασκευή μαζί με τη χορωδία της Κοινο_Τοπίας που άνοιξε το πρόγραμμα εμφανίστηκαν η χορωδία “BelCantes” του Αγίου Ανδρέα Εγλυκάδας, ο Ιστορικός Μουσικός Όμιλος Ορφεύς, η χορωδία ενηλίκων “Cantelena” και η χορωδία του Πολιτιστικού Συλλόγου Ζαβλανίου

Η χορωδία της Κοινο_Τοπίας παρουσίασε το παραδοσιακό «Ο Πεύκος», «Της Δόξας λάμπει γαλανό το φως», «Να ‘τανε το ‘21», αλλά και τραγούδια του Μ. Χατζιδάκι «Άσπρο Περιστέρι» και του Μ. Θεοδωράκη «Η Μυρτιά (Αρχιπέλαγος)» και «Βάρκα στο Γιαλό». Τη διεύθυνση της χορωδίας είχε η Λίνα ΓερονίκουΣτο πιάνο συνόδευσε η Ελένη Παπαπροκοπίου.

Συμμετείχαν Αναστασόπουλος Νίκος, Βελλοπούλου Αναστασία, Βελλοπούλου Φωτεινή, Δημητρόπουλος Βασίλης, Θεοχάρους Αίγλη, Λαζανά Φρόσω, Λουπάσκου Κορνελία, Μαστραντωνάκη Γεωργία, Μαυροπούλου Χριστίνα, Νικολοπούλου Γεωργία, Ραβαζούλα Παναγιώτα, Ρόδη Ιωάννα, Στεφανοπούλου Σωτηρία, Στεφάτου Γωγώ, Τζόλα Ειρήνη, Χασαπόπουλος Γιάννης, Χασαποπούλου Καίτη.

Η χορωδία της Κοινο_τοπίας η οποία μπήκε στο όγδοο χρόνο λειτουργίας της είναι ένα σύνολο αποτελούμενο από 35 περίπου χορωδούς που έχουν ως στόχο τη συμμετοχή σε πολλαπλά επίπεδα πολιτιστικής και κοινωνικής προσφοράς στην πόλη της Πάτρας αλλά και πέραν αυτής. Για όσους θα ήθελαν να δοκιμάσουν τις φωνητικές τους ικανότητες και να προσθέσουν τη λαλιά τους στον όμορφο κόσμο των ασμάτων δεν έχουν παρά να καλέσουν στο 6973.250426 και να ενημερωθούν για τη συμμετοχή τους στη Χορωδία.

Πληροφορίες για δημοσιογράφους: Ανδρέας Σπηλιώτης 2610.277171

Share
Share

Δ.Τ. Η χορωδία της Κοινο_Τοπίας στο μουσικό αντάμωμα για τα 200 χρόνια ελευθερίας και ανεξαρτησίας του ελληνικού κράτους

Εταιρεία Κοινωνικής Δράσης και Πολιτισμού

ΚΟΙΝΟ_ΤΟΠΙΑ www.koinotopia.gr

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

21 Ιουλίου 2021

Η χορωδία της Κοινο_Τοπίας στο μουσικό αντάμωμα για τα 200 χρόνια ελευθερίας και ανεξαρτησίας του ελληνικού κράτους

Η πλατεία Υψηλών Αλωνίων, από την Παρασκευή 23 Ιουλίου ως και την Κυριακή 25 Ιουλίου, στις 8.30 το βράδυ θα μετατραπεί σε σκηνή φιλοξενίας χορωδιών και συνόλων, τα οποία θα «πλημμυρίσουν» την πόλη με μοναδικά ακούσματα. Το μουσικό αντάμωμα θα πραγματοποιηθεί από τον Πολιτιστικό Οργανισμό του Δήμου Πατρέων στο πλαίσιο των εκδηλώσεων που συντονίζονται από την Επιτροπή «Ελλάδα 2021» που συστάθηκε με αφορμή τα 200 χρόνια ελευθερίας και ανεξαρτησίας του ελληνικού κράτους.

Η χορωδία της Εταιρείας Κοινωνικής Δράσης και Πολιτισμού Κοινο_Τοπία www.koinotopia.gr θα ανοίξει το τριήμερο μουσικό αντάμωμα με πρόγραμμα στις 8.30μμ την Παρασκευή 23 Ιουλίου στα Υψηλά Αλώνια.

Ακολουθεί το αναλυτικό πρόγραμμα

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 23/7 8.30μμ (κατά σειρά εμφάνισης)

  1. ΧΟΡΩΔΙΑ «ΚΟΙΝΟ_ΤΟΠΙΑ»

Ο σύλλογος «Κοινο_Τοπία», που ασχολείται με το περιβάλλον, την ποιότητα ζωής, τα ανθρώπινα δικαιώματα, την κοινωνική αλληλεγγύη και τον πολιτισμό, θα παρουσιάσει τραγούδια όπως το παραδοσιακό «Ο Πεύκος», «Της Δόξας λάμπει γαλανό το φως», «Να ‘τανε το ‘21», αλλά και τραγούδια του Μ. Χατζιδάκι «Άσπρο Περιστέρι» και του Μ. Θεοδωράκη «Η Μυρτιά (Αρχιπέλαγος)» και «Βάρκα στο Γιαλό». Τη διεύθυνση της χορωδίας έχει αναλάβει η Λίνα ΓερονίκουΣτο πιάνο θα συνοδεύει η Ελένη Παπαπροκοπίου.

  1. ΧΟΡΩΔΙΑ “BEL CANTES” – ΕΓΛΥΚΑΔΑΣ

Η χορωδία “BelCantes” του Αγίου Ανδρέα Εγλυκάδας, που ιδρύθηκε το 2016 έχει συμμετάσχει σε αρκετούς διαγωνισμούς και φεστιβάλ, είτε δια ζώσης είτε διαδικτυακά, λαμβάνοντας θετικά σχόλια. Στην εκδήλωση θα ακουστούν τα τραγούδια «Όμορφη και παράξενη πατρίδα», «Η αγάπη» (από τη συλλογή «Δημώδη Ελληνικά Άσματα», «Γιαρέμ», «Καραγκούνα», «Η ξενιτιά του έρωτα», «Κάτω στη Ρόδο» (από τη συλλογή «Δημώδη Ελληνικά Άσματα») και «Φίλοι κι αδέλφια». Η χορωδία διευθύνεται από την Έλενα Δρουκοπούλου.

  1. «CORO AVANTI» ΜΙΚΤΟ ΦΩΝΗΤΙΚΟ ΣΥΝΟΛΟ «ΟΡΦΕΑΣ ΠΑΤΡΩΝ»

Ο Ιστορικός Μουσικός Όμιλος Ορφεύς ιδρύθηκε το 1923. Το Μικτό Φωνητικό Σύνολο «Coro Avanti» συστήθηκε πριν από 2 χρόνια υπό την διδασκαλία και διεύθυνση της κ. Λίνα Γερονίκου και είναι ένα πολλά υποσχόμενο Μουσικό Σύνολο που παρουσιάζεται στη πόλη της Πάτρας για 1η φορά. Το Σεπτέμβριο θα εκπροσωπήσει την πόλη μας στους εορτασμούς για τα 200 χρόνια από της άλωση της Τριπόλεως. Θα ακουστούν τραγούδια: Άρνηση (Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης Ποίηση: Γιώργος Σεφέρης), Δοξαστικό (Στίχοι – Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης), Μέρα Μαγιού (Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης Ποίηση: Γιάννης Ρίτσος), Όμορφη Πόλη (Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης Στίχοι: Γιάννης Θεοδωράκης) Τσάμικος (Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις Ποίηση: Ν. Γκάτσος) Διεύθυνση – διδασκαλία Λίνα Γερονίκου. Συνοδεία στο πιάνο: Κατερίνα Φιλιππάτου

  1. ΧΟΡΩΔΙΑ ΕΝΗΛΙΚΩΝ “CANTELENA”

Η χορωδία “Cantelena” ιδρύθηκε το 2016 με ρεπερτόριο από πρωτότυπα έργα και διασκευές μέχρι σύγχρονη χορωδιακή μουσική. Έχει συμμετάσχει σε διάφορα φεστιβάλ, τόσο στο εξωτερικό όσο και στην Ελλάδα και έχει λάβει αρκετές διακρίσεις. Θα ακουστούν τραγούδια από το ελληνικό και ξενόγλωσσο ρεπερτόριο, όπως «Με την Ελλάδα καραβοκύρη», «Ο Κεμάλ», «Οδός Ονείρων», «Δε σε θέλω πια», «Ας κρατήσουν οι χοροί», “The little light of mine” και “Give us hope”. Τη διεύθυνση της χορωδίας έχει αναλάβει η Ελένη Παπαδοπούλου – Αραβαντινού.

  1. ΧΟΡΩΔΙΑ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΖΑΒΛΑΝΙΟΥ

Η χορωδία του Πολιτιστικού Συλλόγου Ζαβλανίου, αποτελείται στο σύνολο από δέκα (10) χορωδούς και τον μαέστρο Παναγιώτη Τσαλίδη. Η χορωδία θα συνοδευτεί από ένα βιολί και ένα κρουστό, ενώ θα ακουστούν τα τραγούδια «Της αγάπης αίματα», «Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ», «Τσάμικος», «Αχ Ελλάδα σ’ αγαπώ και «Ας κρατήσουν οι χοροί». Διεύθυνση Χορωδίας Τσαλίδης Παναγιώτης

ΣΑΒΒΑΤΟ 24/7 8.30μμ (κατά σειρά εμφάνισης)

  1. ΧΟΡΩΔΙΑ ΛΕΥΚΑΔΙΩΝ “SANTA MAURA”

Το φωνητικό σύνολο των κανταδόρων “Santa Maura” δημιουργήθηκε πριν 4 περίπου χρόνια, με 25 μέλη Λευκάδιων και φίλων αυτών και σκοπό την αναβίωση εθίμων και τραγουδιών της Λευκάδας, αλλά και της ευρύτερης περιοχής των Επτανήσων. Στην εκδήλωση θα ακουστούν τα τραγούδια «Το χάραμα επήρα», «Ο γέρος του Μοριά», «Στη σκιά χειροπιασμένες», «Σ’ ένα παπόρο μέσα» και «Δέκα παληκάρια». Τη διεύθυνση του συνόλου έχει αναλάβει η Δήμητρα Αψώματου.

  1. ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΧΟΡΩΔΙΑ «ΑΝΤΗΧΩ»

Η χορωδία «Αντηχώ» συστάθηκε ως Σωματείο τον Σεπτέμβριο του 2015, με σκοπό την προαγωγή της χορωδιακής πράξης ως μέσο έκφρασης, επικοινωνίας και κοινωνικοποίησης των μελών του, αποβλέποντας στην πολιτιστική ανάπτυξη τόσο των ίδιων όσο και του κοινού. Έχει συμμετάσχει σε διάφορα φεστιβάλ και σε εκπαιδευτικά προγράμματα. Θα παρουσιαστούν τα τραγούδια «Ελευθεριά», «Πολλά δε θέλει ο άνθρωπος», «Όμορφη και παράξενη πατρίδα», «Οι ήρωες είναι πάντα ευγενικοί» και «Μικρόκοσμος». Τη χορωδία διευθύνει η Μέλπω Βικάτου.

  1. ΦΩΝΗΤΙΚΟ ΣΥΝΟΛΟ ΠΑΤΡΑΣ “VOCAL”

Το φωνητικό σύνολο “Vocal” ιδρύθηκε στην Πάτρα το 2011, από την σημερινή μαέστρο Κατερίνα Πολυμενάκου με ρεπερτόριο από ελληνικά τραγούδια έως spirituals και παραδοσιακά, ενώ ως σκοπό έχει την έντεχνη απόδοση jazz και μοντέρνων συνθέσεων. Έχει συμμετάσχει σε διάφορους πολιτιστικούς χώρους της πόλης, αλλά και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας. Θα ακουστούν τα τραγούδια «Ελευθεριά», «Το Χάραμα επήρα», και ο «Θούριος του Ρήγα». Διεύθυνση Χορωδίας Μέλπω Βικάτου

  1. «ΧΟΡΩΔΙΑ ΔΩΜΑΤΙΟΥ» ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΩΔΕΙΟΥ

Η «Χορωδία Δωματίου» ιδρύθηκε το 2005 και αποτελεί ένα φωνητικό σύνολο υψηλών μουσικών προδιαγραφών, με σκοπό τη μουσική εκτέλεση έργων του παγκόσμιου χορωδιακού ρεπερτορίου από όλες τις μουσικές εποχές, τη συνεργασία με σημαντικούς πολιτιστικούς φορείς στην Ελλάδα και το εξωτερικό και την πρώτη εκτέλεση έργων νέων Ελλήνων και ξένων συνθετών. Θα παρουσιαστούν έργα, όπως «Θα σε ξαναδώ στους μπαξέδες», «Ιθάκη», «Το χάραμα επήρα» και «Αυγή Ελπιδοφόρα». Τη χορωδία διευθύνει η Λίνα Γερονίκου. Συνοδεία στο Πιάνο Νίνα Μεταξά.

ΚΥΡΙΑΚΗ 25/7, ώρα 9.30μμ

Μικρό Σύνολο Παραδοσιακών Οργάνων του Δημοτικού Ωδείου Πάτρας: Συναυλία: Παράδοση & Ρεμπέτικο. Νίκος Μήλας–βιολί, Χριστίνα Κουκή-σαντούρι, Σέργιος Βούλγαρης-κρουστά, Δήμητρα Τσατσού-τραγούδι, Ευγένιος Βούλγαρης-ούτι, τραγούδι Επιμέλεια: Ευγένιος Βούλγαρης.

Share
Share

Δ.Τ. Με επιτυχία προβλήθηκε η ταινία «Το Τελευταίο Σημείωμα» του Παντελή Βούλγαρη με τη στήριξη της Κοινο_Τοπίας

Εταιρεία Κοινωνικής Δράσης και Πολιτισμού

ΚΟΙΝΟ_ΤΟΠΙΑ www.koinotopia.gr

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

19 Ιουλίου 2021

Με επιτυχία προβλήθηκε η ταινία «Το Τελευταίο Σημείωμα»

του Παντελή Βούλγαρη με τη στήριξη της Κοινο_Τοπίας

Η 4η στάση για το «Σινεμά ο Σταθμός» ήταν η πόλη της Πάτρας, και συγκεκριμένα ο σιδηροδρομικός σταθμός του Αγ. Ανδρέα όπου φιλοξενήθηκε στις 11 Ιουλίου η προβολή της ταινίας «Το Τελευταίο Σημείωμα» (2017) του Παντελή Βούλγαρη παρουσία πλήθους σινεφίλ.

Η δράση η οποία εκτυλίσσεται σε 5 πόλεις τελεί υπό την Αιγίδα της Επιτροπής «Ελλάδα 2021», με την επιλογή των πόλεων να βασίζεται στον πρωταγωνιστικό τους ρόλο στο ιστορικό γεγονός της επανάστασης του 1821.

Οι προβολές αφορούν βραβευμένες ταινίες του σύγχρονου ελληνικού κινηματογράφου. Πρώτος σταθμός ήταν το παλιό μηχανοστάσιο του ΟΣΕ στον Πειραιά όπου το Νέο Σιδηροδρομικό Μουσείο. Προβλήθηκε η ταινία Digger (2021) του Τζώρτζη Γρηγοράκη, δεύτερος σταθμός το Τρικούπειο Πολιτιστικό Κέντρο Μεσολογγίου με την ταινία Το θαύμα της θάλασσας των Σαργασσών (2019) του Σύλλα Τζουμέρκα, τρίτος σταθμός ήταν στο Πάρκο Σιδηροδρόμων στην Καλαμάτα με την ταινία Νοτιάς (2016) του Τάσου Μπουλμέτη ενώ ακολουθεί στον Παλιό Σιδηροδρομικό σταθμό της Τρίπολης η προβολή Ενήλικοι στην αίθουσα (2019) του Κώστα Γαβρά.

Αρωγοί της προβολής στην Πάτρα ήταν ο ΟΣΕ και η ΓΑΙΑΟΣΕ σε συνεργασία με τον Πολιτιστικό Οργανισμό του Δήμου. Υποστηρικτής της δράσης ήταν η Εταιρεία Κοινωνικής Δράσης και Πολιτισμού Κοινο_Τοπία www.koinotopia.gr

«Το Τελευταίο Σημείωμα» είναι μία δραματική ταινία, η οποία βασίζεται στην εκτέλεση 200 Ελλήνων κομμουνιστών πολιτικών κρατουμένων, ως αντίποινα για το θάνατο ενός Γερμανού στρατηγού από Έλληνες αντάρτες το 1944. «Το Τελευταίο Σημείωμα» βραβεύτηκε με τέσσερα βραβεία Ίρις το 2018, από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου.

Υποστηρικτές της δράσης «Σινεμά ο Σταθμός», είναι η Ολυμπιακή Ζυθοποιία και η αγαπημένη ελληνική μπύρα FIX Hellas.

Πληροφορίες για δημοσιογράφους: Ανδρέας Σπηλιώτης 2610.277171

Share
Share

Δ.Τ. Η Κοινο_Τοπία επιδοκιμάζει τη συμφωνία για προστασία και αναβάθμιση του μνημείου της Αγγλικανικής εκκλησίας

Εταιρεία Κοινωνικής Δράσης και Πολιτισμού

ΚΟΙΝΟ_ΤΟΠΙΑ www.koinotopia.gr

 

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

26 Μαΐου 2021

 

Η Κοινο_Τοπία επιδοκιμάζει τη συμφωνία για προστασία και αναβάθμιση του μνημείου της Αγγλικανικής εκκλησίας

Θετικές εξελίξεις είχαμε για ένα σημαντικό μνημείο της Πάτρας αυτό της Αγγλικανικής εκκλησίας. Αυτό το κόσμημα της συνοικίας του Αγ. Διονυσίου αφημένο στη φθορά του χρόνου απαξιωνόταν μέρα με τη μέρα λόγω της αδυναμίας της άλλοτε ακμάζουσας Αγγλικής παροικίας να το συντηρήσει. Να που όμως ένας άνθρωπος, ο ομογενής Αθ. Στεφανόπουλος μετά την οικία Κωστή Παλαμά που αποκατέστησε και προσέφερε στην πόλη μαζί με τη ‘‘Στέγη Γραμμάτων’’ έρχεται τώρα με μια δεύτερη μεγάλη προσφορά να αναλάβει την αποκατάσταση του μνημείου αξιοποιώντας το παράλληλα ως χώρο πολιτισμού.

Η ιστοσελίδα του υπουργείου Πολιτισμού αναφέρει σχετικά με την ταυτότητα του μνημείου ‘‘Χαρακτηρίζουμε ως κτίριο που χρειάζεται ειδική κρατική προστασία την Αγγλικανική εκκλησία του Αγίου Ανδρέα Πατρών, κτίσμα του 1878, επειδή παρουσιάζει μεγάλο αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον και συνδέεται ιστορικά με την πόλη’’.

Η Εταιρεία Κοινωνικής Δράσης και Πολιτισμού Κοινο_Τοπία www.koinotopia.gr θέλει να συγχαρεί όλους όσους συνέβαλαν -και ιδιαίτερα την Αγγλικανική παροικία και τον επιχειρηματία δωρητή Αθ. Στεφανόπουλο- στη δρομολόγηση αυτής της θετικής έκβασης που θα προστατεύσει το μνημείο και θα ομορφύνει την πόλη μας.

Μια μικρή συμβολή της Κοινο_Τοπίας στο πλαίσιο της ανάδειξης και προστασίας μνημείων της Πάτρας ήταν η διοργάνωση συμβολικής δράσης για την καθαριότητα και τον καλλωπισμό του περιβάλλοντος χώρου της Αγγλικανικής εκκλησίας το Νοέμβριο του 2018.

Το ξεχωριστό αυτό νεογοτθικού ρυθμού εκκλησιαστικό οικοδόμημα που θεμελιώθηκε το 1872 από τον αρχιεπ. Πατρών Κύριλλο -σε οικόπεδο που παραχωρήθηκε από το Δημόσιο- και το οποίο εξυπηρετεί ως και σήμερα τις ανάγκες της Αγγλικανικής κοινότητας της Πάτρας κατά τη διάρκεια του Β’ παγκοσμίου Πολέμου εβλήθη από τους βομβαρδισμούς και αλλάχθηκε η σκεπή του, ενώ σημάδια μπορεί να δει ο επισκέπτης ακόμα και σήμερα στην εξωτερική λιθοδομή

Στο Ιστορικό Λεξικό των Πατρών του Κ. Τριανταφύλλου διαβάζουμε περιγραφή του Ζακυνθινού ιστορικού και περιηγητή Π. Χιώτη το μακρινό 1883. <<Όχι άκομψος είναι και ο μικρός ναός της Αγγλικανικής λατρείας, εις ον προσεκλήθημεν να παρευρεθώμεν την 11 της αυγής, καθ’ ην ετελείτο η λειτουργία. Ο ναός ωκοδομήθη κατά γοτθικήν αρχιτεκτονικήν εκ λίθων πυρίτου μελανού. Το διάκοσμον της στέγης τερματίζεται εις τριγωνοειδείς λίθους, και έμπροσθεν έχει πέτρινον σταυρόν. Τα παράθυρα λήγουσιν εις οξυγώνιον και κοσμούνται με υέλους πολυχρόους. Περικυκλούται υπό δενδροφύτου και ανθοφόρου άλσους. Του ένδον εις το προσβόρειον ίσταται η ιερά Τράπεζα, εφ’ ης ήσαν τα ιερά σκεύη, αλλ’ άνευ κηρίων. Πλησίον είναι ο άμβων και παρ’ αυτό τω Βαπτιστήριον. Κατά διαχώρισμα ίσταντο γυναίκες ψάλλουσαι, συνοδευόμεναι με φυσαρμονικόν κλειδοκύμβαλον.>>

Πληροφορίες για δημοσιογράφους: Σπηλιώτης Ανδρέας 2610.277171

Share
Share

Δ.Τ. 40 χρόνια η Ελλάδα στην Ε.Ε. (1981-2021)

Εταιρεία Κοινωνικής Δράσης και Πολιτισμού

ΚΟΙΝΟ_ΤΟΠΙΑ www.koinotopia.gr

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

9 Μαΐου 2020

40 χρόνια η Ελλάδα στην Ε.Ε. (1981-2021)

9 Μαΐου, Ημέρα της Ευρώπης

Στις 9 Μαΐου 1950 ο γάλλος υπουργός Εξωτερικών Ρομπέρ Σουμάν έδωσε στη δημοσιότητα μία δήλωση, με την οποία καλούσε τη Γερμανία, τη Γαλλία και άλλες χώρες να ενώσουν την παραγωγή τους στον άνθρακα και τον χάλυβα ως «το πρώτο συγκεκριμένο θεμέλιο μιας ευρωπαϊκής ομοσπονδίας». Η Διακήρυξη Σουμάν, όπως είναι γνωστή, είναι η αρχή της δημιουργίας της σημερινής Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το σημαδιακό αυτό γεγονός για τη δημιουργία της Ενωμένης Ευρώπης γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 9 Μαΐου ως Ημέρα της Ευρώπης, με ποικίλες εκδηλώσεις, που σκοπό έχουν να φέρουν πιο κοντά τους πολίτες των κρατών – μελών της Ε.Ε.

Εφέτος η Ελλάδα συμπληρώνει 40 χρόνια συμμετοχής στη μεγάλη Ευρωπαϊκή οικογένεια. Το πόσο σημαντικό είναι αυτό το γεγονός για την ποιότητα ζωής, τους δημοκρατικούς μας θεσμούς και την ασφάλεια μας ως μια χώρα σε γεωστρατηγικά δύσκολο περιβάλλον είναι αναμφισβήτητο γεγονός, παρά τα ελλείμματα και τις δυστοκίες που κατά καιρούς παρουσιάζονται.

Για να έχουμε μια εικόνα του τι σημαίνει η συμμετοχή μας στην ΕΕ και πόσο επηρεάζεται θετικά η οικονομία μας αλλά και η ζωή μας σε πάρα πολλά επίπεδα παραθέτουμε 3 στοιχεία ενδεικτικά.

·       Μέσω του Πολυετούς Δημοσιονομικού πλαισίου της περιόδου 2021-2027 της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που αναδιαμορφώθηκε λόγω της κρίσης του covid19, στην Ελλάδα αναλογούν 36-37 δις ευρώ

·       Οι εξαγωγές μας εντός ΕΕ αντιπροσωπεύουν το 53% και οι εισαγωγές μας, το 51%

·       Οι τουρίστες (εκτός κρουαζιέρας) από ΕΕ το (2019) ήταν 22 εκατ. ενώ από τον υπόλοιπο κόσμο 9.3 εκατ.

Ο Έλληνας Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Μαργαρίτης Σχοινάς δήλωσε σχετικά με την επέτειο των 40 χρόνων.

<<Τα τελευταία σαράντα χρόνια αποτελούν τη μακρύτερη περίοδο ειρήνης, δημοκρατίας και ευημερίας που γνώρισαν οι Έλληνες. Με την ένταξη της χώρας στην Ευρώπη ο τροχός της ιστορίας δικαίωσε τις προσδοκίες γενεών και επιβεβαίωσε μια σχέση με παρελθόν, παρόν και μέλλον. Κατοχύρωσε τα σύνορά μας ως απώτατα σύνορα της Ευρώπης απέναντι σε αβέβαιους και επικίνδυνους γείτονες. Απογείωσε την ύπαιθρο, τις υποδομές και τα συστήματα υγείας και παιδείας με κολοσσιαίους πόρους. Στήριξε την οικονομία και την κοινωνία σε κρίσιμες στιγμές, όταν πολλοί άλλοι μας γύρισαν την πλάτη. Κατέστησε το ζητούμενο του τότε, αυτονόητο του σήμερα με την ελεύθερη κυκλοφορία, εγκατάσταση, εργασία και τις ελεύθερες συναλλαγές στη μεγαλύτερη αγορά του κόσμου. Άνοιξε πρωτοφανείς ευκαιρίες κινητικότητας και εκπαίδευσης σε χιλιάδες νέους. Η Ευρωπαϊκή Ελλάδα πέτυχε τα τελευταία 40 χρόνια όσα δεν πέτυχε στα 160 προηγούμενα χρόνια της νεότερης ιστορίας της.>>

Πληροφορίες για δημοσιογράφους: Ανδρέας Σπηλιώτης 2610.277171

Share
Share

Η Κοινο_Τοπία εκφράζει τη λύπη της για την απώλεια του Γιώργου Τσακιράκη του ιδεαλιστή συμπολίτη που άφησε το στίγμα του στην πόλη μας

Εταιρεία Κοινωνικής Δράσης και Πολιτισμού

ΚΟΙΝΟ_ΤΟΠΙΑwww.koinotopia.gr

 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

 

4 Μαΐου 2021

Η Κοινο_Τοπία εκφράζει τη λύπη της για την απώλεια του Γιώργου Τσακιράκη

του ιδεαλιστή συμπολίτη που άφησε το στίγμα του στην πόλη μας

Ο εκπαιδευτικός, ποιητής και στοχαστής Γιώργος Τσακιράκης δεν είναι πια κοντά μας. Για όσους τον γνωρίσαμε το μακρινό 1985 από άλλα μετερίζια αλλά και όσοι τον γνώρισαν νωρίτερα ή αργότερα ήταν ο ιδεαλιστής, ο εμψυχωτής, ο ουμανιστής που θα ήθελες να ήσουν και συ αλλά ο πραγματισμός πολλές φορές δε σε άφηνε.

Γεννημένος στον Πειραιά το 1947, Κρητικός στην καταγωγή και αφού έχει ολοκληρώσει τις σπουδές στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών βρίσκεται στην Πάτρα όπου το 1976 ιδρύει το Κέντρο Μελετών Ψυχολογίας και Λογοτεχνίας, το 1979 γίνεται ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Λογοτεχνών Νοτιοδυτικής Ελλάδος, ενώ παράλληλα συμμετέχει δυναμικά στις δράσεις της Διεθνούς Αμνηστίας για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Με μια ακαταμάχητη εσωτερική φλόγα τη δεκαετία του 1980-90 δραστηριοποιείται για τα ατομικά, πολιτικά, κοινωνικά, οικονομικά και πολιτιστικά δικαιώματα όπου γης, υπερασπιζόμενος κάθε κρατούμενο συνείδησης που έχει υιοθετήσει η ομάδα 10 της Διεθνούς Αμνηστίας (ΔΑ) που δρούσε στην Πάτρα. Παράλληλα οι λογοτεχνικές του ανησυχίες τον οδηγούν στην έκδοση της ποιητικής συλλογής έντεκα πικρά κυδώνια το 1987 που συνοδεύονται από εξιστορήσεις παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων που είχε αναλάβει η ΔΑ.

Αλλά και άλλα λογοτεχνικά πονήματά του στρατεύονται να υπηρετήσουν το μεγάλο όραμα του Γ. Τσακιράκη για έναν κόσμο χωρίς βία, με σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα, προστασία της φύσης, προαγωγής του πολιτισμού και εμπέδωσης της ειρήνης.

Τον Απρίλιο του 1988 ιδρύει το Παγκόσμιο Κίνημα Πεντάγωνο της ειρήνης και ξεκινά δράσεις με αποκορύφωμα την καμπάνια συγκέντρωσης υπογραφών για καθιέρωση Παγκόσμιας Εκεχειρίας στη διάρκεια των Ολυμπιακών αγώνων με αφορμή τους Ολυμπιακούς στη Βαρκελώνη το 1992.

Συνδυάζοντας Πολιτισμό-Ανθρώπινα Δικαιώματα-Περιβάλλον δε αργεί για να βρεθεί το 2003 στα ιδρυτικά μέλη των Πολιτών Πάτρας Εν Δράσει και στο πρώτο τους Διοικητικό Συμβούλιο και αργότερα να συνδιοργανώνει με στελέχη της Κοινο_Τοπίας δράσεις όπως βραδιά αφιερωμένη σε Έλληνες ποιητές (2014) στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Μέρας Ποίησης.

Οι ανησυχίες του όμως ήταν πολύ ευρύτερες από καθηγητής φιλολογίας στη Μέση Εκπαίδευση όπου δίδασκε. Εκδίδει το τριμηνιαίο έντυπο προβληματισμού και παρέμβασης με τίτλο: «Εικοστός Πρώτος Αιώνας» ενώ το 2009 δημιουργεί το Ίδρυμα Ποίησης https://idrymapoiisis.blogspot.com/ και το 2011 την Παγκόσμια Κοινωνία Ειρήνης http://universal-peacesociety.blogspot.com/ με μια αξιοζήλευτη θέρμη να αλλάξει τον κόσμο με όπλο την ποίηση και τις πανανθρώπινες αξίες.

Στελέχη της Κοινο_Τοπίας www.koinotopia.gr και των Πολιτών Εν Δράσει που είχαμε τη χαρά να τον γνωρίσουμε και να παρασυρθούμε ενίοτε με τον αγνό και ασυμβίβαστο ιδεαλισμό του για έναν πιο δίκαιο και ειρηνικό κόσμο θα τον θυμόμαστε…

Πληροφορίες για δημοσιογράφους: Ανδρέας Σπηλιώτης 2610.277171

Share
Share

Σχολιασμός της εικαστικής απόδοσης του έργου Ελεύθεροι Πολιορκημένοι από τον Κ. Δραγγανά (της Αλέκας Ράπτη)

Αγαπητοί φίλοι

Σας στέλνουμε την ενδιαφέρουσα κριτική προσέγγιση της εκπαιδευτικού και εμψυχώτριας Αλέκας Ράπτη στην εικαστική απόδοση του Κώστα Δραγγανά πάνω στο έργο του Διονύσιου Σολομού ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ. Την εικαστική απόδοση μπορείτε να τη βρείτε στη γραμματεία της Κοινο_Τοπίας (Καραΐσκάκη 153, Πάτρα)

Εταιρεία Κοινωνικής Δράσης και Πολιτισμού ΚΟΙΝΟ_ΤΟΠΙΑ www.koinotopia.gr

 

ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ

Μια εικαστική αποτύπωση

(Ο Μεσολογγίτης έφηβος Κ. Δραγγανάς που έδωσε μια καίρια

εικαστική διάσταση στο στίχο του Σολωμού)

«Η ζωγραφική είναι σιωπηλή ποίηση, ενώ η ποίηση είναι ομιλούσα ζωγραφική»
<Σιμωνίδης ο Κείος, αρχαίος Έλληνας, λυρικός ποιητής>

Όταν ανακαλύψουμε τις μυστικές σχέσεις των εννοιών και τις περπατήσουμε σε βάθος, γράφει ο Ελύτης (στο μικρό Ναυτίλο), θα βγούμε σ’ ένα άλλου είδους ξέφωτο που είναι η ποίηση και η ποίηση πάντοτε είναι μια, όπως ένας είναι ο ουρανός… Το ζήτημα είναι από που βλέπει κανείς τον ουρανό… Ο έφηβος Κώστας Δραγγανάς, υψώνοντας τις κεραίες της ψυχής και του νου του, είδε τον ουρανό μέσα από το φως των Ελεύθερων Πολιορκημένων του Σολωμού, πηγαίνοντάς μας σ’ ένα άλλου είδους ξέφωτο, που είναι η εικαστική αποτύπωση του έργου. Και η αποτύπωση αυτή έχει κάτι το παράδοξο και υπερβατικό, ως προς το δημιουργό της. Δεν την υπογράφει κάποιος διάσημος καλλιτέχνης του χώρου, αλλά ένας 15χρονος που είχε τη δύναμη, την τόλμη, την αφοβιά και την ποιητική συνείδηση να αναμετρηθεί με τους ελεύθερους πολιορκημένους του εθνικού μας ποιητή και να τους υφάνει εικαστικά.

Ένας ποιητής, ένας μαθητής και ένας μεγάλος εικαστικός μαραθώνιος που διήρκησε τρία χρόνια (3η γυμνασίου – 3η λυκείου) και που κατέληξε σε ένα πολυσέλιδο λεύκωμα, διαπερνώντας και τις 3 θεματικές του Σολωμικού έργου.

ΝΕΚΡΟΠΟΛΙΣ-ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ-ΕΞΟΔΟΣ

Ένας έφηβος με υψηλή θερμοκρασία ψυχής, με μάτια που άρμεγαν ουρανό, ήλιο και όνειρα, έσκυψε ευλαβικά στο τοπίο της ποίησης και κατάφερε με κατάνυξη και σεβασμό να ανοίξει έναν εσωτερικό διάλογο με τον ποιητή, να αφουγκραστεί τον παλμό των Ελεύθερων Πολιορκημένων και να δώσει μια καίρια οπτική και εικονιστική διάσταση στους στίχους του Δ. Σολωμού, αποδίδοντάς τους με ένα δυνατό συνθετικό ύφος, απίστευτο για την ηλικία του.

Οι συνειρμοί γίνονταν σπλάχνα όνειρα και φως παντού, χάρις στο φρέσκο άδολο κήπο της ψυχής του, που επέτρεπε στη συνείδησή του να δομεί ότι ο νους συλλάμβανε και η καρδιά ένιωθε σε κατάσταση έμπνευσης.

«Δείξτε εμπιστοσύνη στα όνειρα, διότι κρύβουν μέσα τους τη πύλη προς την αιωνιότητα», γράφει ο Λιβανέζος ποιητής Χαλίλ Γκιμπράν.

Και ο μαθητής αγγίζοντας το όνειρό του, το πήγε μέχρι το τέρμα, με πολύ υπομονή και αφοσίωση… Σαν άλλος Οδυσσέας, ξεκίνησε την τρίχρονη προσωπική του Ιθάκη, μόνος, κατάμονος, χωρίς συντρόφους, έχοντας για καράβι τους τέσσερεις τοίχους του δωματίου του σε μια σιωπηλή συνομιλία με το Σολωμικό στίχο όπως ο ίδιος αναφέρει στον πρόλογο του λευκώματος <<Αντικρίζοντας τη λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου, μια λιμνοθάλασσα που με συνόδευσε από τα παιδικά μου χρόνια έως τώρα, καθώς και τα τείχη του ομορφότερου νεκροταφείου του κόσμου, άκουσα αμυδρά, για μια στιγμή μόνο, τη φωνή του ποιητή. Οι σελίδες που ακολουθούν δεν είναι παρά μια προσπάθεια να του απαντήσω. Μια απόπειρα, μάλλον, ν’ ανοίξω μαζί του έναν διάλογο, μέσα από την ταπεινή μου τέχνη.>>

Μετέχοντας της εικαστικής, ποιητικής λειτουργίας, ο έφηβος ζωντανεύει με αισθητοποιημένη δύναμη και πνευματική καθαρότητα βλέμματος του αγώνα των Ελεύθερων Πολιορκημένων και γίνεται συνδημιουργός, παραδίδοντάς μας ένα λεύκωμα με μια πρωτότυπη εικαστική σύλληψη που ξαφνιάζει.

Με την αφή των δαχτύλων ισορροπεί τέλεια το στίχο με την εικόνα, την αισθηματοποιεί διευρύνοντας το ποίημα, δίνοντάς του σώμα και πνοή.

«Η εικόνα είναι ένας σβώλος ζωής», έγραψε ο μεγάλος σκηνοθέτης του ποιητικού κινηματογράφου Αντρέι Ταρκόφσκι.

Ένα λεύκωμα, ένα έργο, ένα σινιάλο από το μέλλον.

Είχα την τύχη την καλή, ο έφηβος μαθητής για τον οποίο γράφω να είναι πρώην μαθητής μου και γω γι αυτόν η πρώην δασκάλα του. Και όταν καλείσαι να συστήσεις το τεχνούργημα ενός πρώην μαθητή σου, το ειδικό βάρος είναι άλλο. Μία συγκίνηση, ένας κόμπος δακρύων, έτοιμος να χυθεί και μια γλυκιά αφή στον ουρανίσκο σου γλυκαίνει τη καρδιά με τρυφεράδα σεβασμό και ευφρόσυνο συναίσθημα απέραντο. Σου ενισχύει την πίστη πως όταν ο δάσκαλος εμψυχωτής ποτίζει τους μαθητές του με το νερό της δίψας του που έχει να κάνει με την ποίηση και την τέχνη γενικά, ο σπόρος του λόγου του θα βρει τη γόνιμη ψυχή για να ανθίσει. Είναι ακριβώς αυτή η στιγμή που ο χρόνος μεταλλάσσεται σε φως. Η σχέση δασκάλου-μαθητή είναι αειθαλής… και τέτοιες στιγμές είναι ηθικοί οδοδείκτες που του δικαιώνουν το λειτούργημά του.

Η μνήμη είναι πολιτισμός και οι τέχνες παίζουν σημαντικό ρόλο τόσο σαν αιτία όσο και σαν αποτέλεσμα στη γενική πορεία της ιστορίας, λειτουργούν σα μαγιά στην καρδιά του πολιτισμού.

Και ο έφηβος μαθητής με αυτό το λεύκωμα αφήνει το δικό του εικαστικό προσωπικό ίχνος στο πολιτιστικό γίγνεσθαι, αθώο, υπερβατικό, νεανικό.

Πρόκειται τελικά για ένα λεύκωμα που αποδεικνύει ‘‘de facto’’ πως ο μαθητής υπερβαίνοντας τον εαυτό του, κατάφερε να συνδεθεί σε κατάσταση μέθεξης με το έργο του Σολωμού.

Ίσως το χέρι του να έγινε η προέκταση της ψυχής του που αναζωπύρωσε τη φαντασία του και πυροδότησε όλο του το είναι, για να μπορέσει να βρει τη δική του ιδιωτική οδό που συνάδει με το στίχο του Ελύτη…

«Και να ‘χεις την ψυχή σου στα δάχτυλα, στα μάτια, στα ρουθούνια, στα χείλη. Από κει μιλάει ο κόσμος. Από κει βρίσκεις την ιδιωτική σου οδό.»

Μέσα από τη θάλασσα των ματιών του έφηβου μαθητή Κ. Δραγγανά, αναδύονται όλες οι φωτεινές υποσχέσεις του μέλλοντος. Αναδύεται μια γλυκιά μελωδία ελπίδας, που ενώνει σύμπαντα, ουρανούς, δρόμους και που τον τοποθετεί στο πιο ιερό κομμάτι της καρδιάς μας, παραμένοντας ένα φωτεινό παράδειγμα για όλους, για να μας θυμίζει αεί το στίχο του Βρεττάκου

«η ζωή και η ψυχή σε ένα αιώνιο καθρέπτισμα μέσα στο χρόνο».

Ο Κώστας Δραγγανάς είναι φοιτητής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών

Σημ. Επισυνάπτονται ενδεικτικά αποσπάσματα από το έργο του

Της Αλέκας Ράπτη, Εκπαιδευτικού και εμψυχώτριας

Συννημένα

Share
Share

Η Κοινο_Τοπία τιμά την επέτειο των 200 χρόνων από την Εθνική Παλιγγενεσία

Εταιρεία Κοινωνικής Δράσης και Πολιτισμού

ΚΟΙΝΟ_ΤΟΠΙΑ www.koinotopia.gr

 

Η Κοινο_Τοπία τιμά την επέτειο των 200 χρόνων από την Εθνική Παλιγγενεσία

1821 – 2021

25 Μαρτίου 2021

Ύμνος εις την Ελευθερίαν

Ο Ύμνος εις την Ελευθερίαν είναι ποίημα που έγραψε ο Διονύσιος Σολωμός (1798-1857) το 1823, τμήμα του οποίου αποτελεί τον Εθνικό ύμνο της Ελλάδας από το 1865 και της Κύπρου από το 1966. Αποτελείται από 158 τετράστιχες στροφές ή 632 στίχους. Οι δύο πρώτες στροφές ανακρούονται και συνοδεύουν πάντα την έπαρση και την υποστολή της σημαίας και ψάλλονται σε επίσημες στιγμές και τελετές. Κατά τη διάρκεια της ανάκρουσής του αποδίδονται ορθίως τιμές στρατιωτικού χαιρετισμού «εν ακινησία».

Θεματικές ενότητες

Για να χωρίσει τα διάφορα μέρη μεταξύ τους, ο ποιητής παρεμβάλλει συνήθως τη δεύτερη στροφή του Ύμνου «απ` τα κόκαλα βγαλμένη…», ενώ σύμφωνα με το περιεχόμενό του ο Ύμνος μπορεί να διαιρεθεί στα ακόλουθα μέρη:

Προοίμιο, Στροφές 1-34

Ο ποιητής παρουσιάζει τη θεά ελευθερία, θυμίζει τα περασμένα μαρτύρια του Ελληνισμού, την εξέγερση των σκλάβων, τη χαρά του Ελληνισμού, την έχθρα των Ευρωπαίων ηγεμόνων και την περιφρονητική αδιαφορία των Ελλήνων για τα φιλότουρκα αισθήματα τους.

Σὲ γνωρίζω ἀπὸ τὴν κόψι
τοῦ σπαθιοῦ τὴν τρομερή,
σὲ γνωρίζω ἀπὸ τὴν ὄψι
ποὺ μὲ βία μετράει τὴν γῆ.

Ἀπ’ τὰ κόκαλα βγαλμένη
τῶν Ἑλλήνων τὰ ἱερά,
καὶ σὰν πρῶτα ἀνδρειωμένη,
χαῖρε, ὦ χαῖρε, Ἐλευθεριά!

Ἐκεῖ μέσα ἐκατοικοῦσες
πικραμένη, ἐντροπαλή,
κι ἕνα στόμα ἀκαρτεροῦσες,
«ἔλα πάλι», νά σου πῇ.

Ἄργειε νά’λθῃ ἐκείνη ἡ μέρα,
κι ἦταν ὅλα σιωπηλά,
γιατί τὰ ’σκιαζε ἡ φοβέρα
καὶ τὰ πλάκωνε ἡ σκλαβιά.

Δυστυχής! Παρηγορία
μόνη σοῦ ἕμενε νὰ λὲς
περασμένα μεγαλεῖα
καὶ διηγώντας τα νὰ κλαῖς.

Καὶ ἀκαρτέρει καὶ ἀκαρτέρει
φιλελεύθερη λαλιά,
ἕνα ἐκτύπαε τ’ ἄλλο χέρι
ἀπὸ τὴν ἀπελπισιά,

Κι ἔλεες: «Πότε, ἅ, πότε βγάνω
τὸ κεφάλι ἀπὸ τσ’ ἐρμιές;».
Καὶ ἀποκρίνοντο ἀπὸ πάνω
κλάψες, ἄλυσες, φωνές.

Τότε ἐσήκωνες τὸ βλέμμα
μὲς στὰ κλάιματα θολό,
καὶ εἰς τὸ ροῦχο σου ἔσταζ’ αἷμα,
πλῆθος αἷμα ἑλληνικό.

Μὲ τὰ ροῦχα αἱματωμένα
ξέρω ὅτι ἔβγαινες κρυφὰ
νὰ γυρεύῃς εἰς τὰ ξένα
ἄλλα χέρια δυνατά.
10η
Μοναχὴ τὸ δρόμο ἐπῆρες,
ἐξανάλθες μοναχή•
δὲν εἴν’ εὔκολες οἱ θύρες
ἐὰν ἡ χρεία τὲς κουρταλῇ.
11η
Ἄλλός σοῦ ἔκλαψε εἰς τὰ στήθια,
ἀλλ’ ἀνάσασι καμμιά•
ἄλλος σου ἔταξε βοήθεια
καὶ σὲ γέλασε φρικτά.
12η
Ἄλλοι, ὀϊμέ, στὴ συμφορά σου
ὀποῦ ἐχαίροντο πολύ,
«σύρε νὰ ‘βρῃς τὰ παιδιά σου,
σύρε», ἔλεγαν οἱ σκληροί.
13η
Φεύγει ὀπίσω τὸ ποδάρι
καὶ ὀλογλήγορο πατεῖ
ἢ τὴν πέτρα ἢ τὸ χορτάρι
ποὺ τὴ δόξα σοῦ ἐνθυμεῖ.
14η
Ταπεινότατή σου γέρνει
ἡ τρισάθλια κεφαλή,
σὰν πτωχοῦ ποὺ θυροδέρνει
κι εἶναι βάρος του ἡ ζωή.
15η
Ναί, ἀλλὰ τώρα ἀντιπαλεύει
κάθε τέκνο σου μὲ ὁρμή,
ποὺ ἀκατάπαυστα γυρεύει
ἢ τὴ νίκη ἢ τὴ θανῆ.
16η
Ἀπ’ τὰ κόκαλα βγαλμένη
τῶν Ἑλλήνων τὰ ἱερά,
καὶ σὰν πρῶτα ἀνδρειωμένη,
χαῖρε, ὦ χαῖρε, Ἐλευθεριά!
17η
Μόλις εἶδε τὴν ὁρμή σου
ὁ οὐρανὸς ποὺ γιὰ τσ’ ἐχθροὺς
εἰς τὴ γῆ τὴ μητρική σου
ἔτρεφ’ ἄνθια καὶ καρπούς,
18η
ἐγαλήνεψε• καὶ ἐχύθει
καταχθόνια μιὰ βοή,
καὶ τοῦ Ρήγα σοῦ ἀπεκρίθη
πολεμόκραχτη ἡ φωνή.
19η
Ὅλοι οἱ τόποι σου σ’ ἐκράξαν
χαιρετώντας σὲ θερμά,
καὶ τὰ στόματα ἐφωνάξαν
ὅσα αἰσθάνετο ἡ καρδιά.
20η
Ἐφωνάξανε ὡς τ’ ἀστέρια
τοῦ Ἰονίου καὶ τὰ νησιά,
κι ἐσηκώσανε τὰ χέρια
γιὰ νὰ δείξουνε χαρά,
21η
μ’ ὅλον ποὺ ‘ναι ἀλυσωμένο
τὸ καθένα τεχνικά,
καὶ εἰς τὸ μέτωπο γραμμένο
ἔχει: «Ψεύτρα Ἐλευθεριά».
22η
Γκαρδιακὰ χαροποιήθει
καὶ τοῦ Βάσιγκτον ἡ γῆ,
καὶ τὰ σίδερα ἐνθυμήθει
ποὺ τὴν ἔδεναν κι αὐτή.
23η
Ἀπ’ τὸν πύργο τοῦ φωνάζει,
σὰ νὰ λέῃ σὲ χαιρετῶ,
καὶ τὴ χήτη τοῦ τινάζει
τὸ λιοντάρι τὸ Ἰσπανό.
24η
Ἐλαφιάσθη τῆς Ἀγγλίας
τὸ θηρίο, καὶ σέρνει εὐθὺς
κατὰ τ’ ἄκρα τῆς Ρουσίας
τὰ μουγκρίσματα τσ’ ὀργῆς.
25η
Εἰς τὸ κίνημα τοῦ δείχνει,
πὼς τὰ μέλη εἴν’ δυνατά•
καὶ στοῦ Αἰγαίου τὸ κύμα ρίχνει
μιὰ σπιθόβολη ματιά.
26η
Σὲ ξανοίγει ἀπὸ τὰ νέφη
καὶ τὸ μάτι τοῦ Ἀετοῦ,
ποὺ φτερὰ καὶ νύχια θρέφει
μὲ τὰ σπλάχνα τοῦ Ἰταλοῦ•
27η
καὶ σ’ ἐσὲ καταγυρμένος,
γιατί πάντα σὲ μισεῖ,
ἔκρωζ’ ἔκρωζ’ ὁ σκασμένος,
νὰ σὲ βλάψῃ, ἂν ἠμπορῇ.
28η
Ἄλλο ἐσὺ δὲν συλλογιέσαι
πάρεξ ποὺ θὰ πρωτοπᾷς•
δὲν μιλεῖς καὶ δὲν κουνιέσαι
στὲς βρισιὲς ὀποῦ ἀγρικᾷς•
29η
σὰν τὸ βράχο ὀποῦ ἀφήνει
κάθε ἀκάθαρτο νερὸ
εἰς τὰ πόδια του νὰ χύνῃ
εὐκολόσβηστον ἀφρό•
30η
ὀποῦ ἀφήνει ἀνεμοζάλη
καὶ χαλάζι καὶ βροχὴ
νὰ τοῦ δέρνουν τὴ μεγάλη,
τὴν αἰώνιαν κορυφή.
31η
Δυστυχιά του, ὦ, δυστυχιά του,
ὀποιανοὺ θέλει βρεθεῖ
στὸ μαχαίρι σου ἀποκάτου
καὶ σ’ ἐκεῖνο ἀντισταθεῖ.
32η
Τὸ θηρίο π’ ἀνανογιέται
πὼς τοῦ λείπουν τὰ μικρά,
περιορίζεται, πετιέται,
αἷμα ἀνθρώπινο διψᾷ•
33η
τρέχει, τρέχει ὅλα τὰ δάση,
τὰ λαγκάδια, τὰ βουνά,
κι ὅπου φθάσει, ὅπου περάσει,
φρίκη, θάνατος, ἐρμιά•
34η
Ἐρμιά, θάνατος καὶ φρίκη
ὅπου ἐπέρασες κι ἐσύ•
ξίφος ἔξω ἀπὸ τὴ θήκη
πλέον ἀνδρείαν σου προξενεῖ.

Στροφές 35-74

Η μάχη της Τριπολιτσάς.
35η
Ἰδού, ἐμπρός σου ὁ τοῖχος στέκει
τῆς ἀθλίας Τριπολιτσᾶς•
τώρα τρόμου ἀστροπελέκι
νὰ τῆς ρίψῃς πιθυμᾷς.
36η
Μεγαλόψυχο τὸ μάτι
δείχνει πάντα ὁπὼς νικεῖ,
κι ἂς εἴν’ ἅρματα γεμάτη
καὶ πολέμιαν χλαλοή.
37η
Σοῦ προβαίνουνε καὶ τρίζουν
γιὰ νὰ ἰδῇς πὼς εἴν’ πολλά•
δὲν ἀκοῦς ποὺ φοβερίζουν
ἄνδρες μύριοι καὶ παιδιά;
38η
Λίγα μάτια, λίγα στόματα
θά σας μείνουνε ἀνοιχτά.
γιὰ νὰ κλαύσετε τὰ σώματα
ποὺ θὲ νὰ ‘βρῃ ἡ συμφορά!
39η
Κατεβαίνουνε, καὶ ἀνάφτει
τοῦ πολέμου ἀναλαμπῆ•
τὸ τουφέκι ἀνάβει, ἀστράφτει,
λάμπει, κόφτει τὸ σπαθί.
40η
Γιατί ἡ μάχη ἐστάθει ὀλίγη;
Λίγα τὰ αἵματα γιατί;
Τὸν ἐχθρὸ θωρῶ νὰ φύγῃ
καὶ στὸ κάστρο ν’ ἀνεβεῖ.
41η
Μέτρα! Εἴν’ ἄπειροι οἱ φευγάτοι,
ὀποῦ φεύγοντας δειλιοῦν•
τὰ λαβώματα στὴν πλάτη
δέχοντ’, ὥστε ν’ ἀνεβοῦν.
42η
Ἐκεῖ μέσα ἀκαρτερεῖτε
τὴν ἀφεύγατη φθορά•
νά, σᾶς φθάνει• ἀποκριθεῖτε
στῆς νυκτὸς τὴ σκοτεινιά!
43η
Ἀποκρίνονται καὶ ἡ μάχη
ἔτσι ἀρχίζει, ὀποῦ μακριὰ
ἀπὸ ράχη ἐκεῖ σὲ ράχη
ἀντιβούιζε φοβερά.
44η
Ἀκούω κούφια τὰ τουφέκια,
ἀκούω σμίξιμο σπαθιῶν,
ἀκούω ξύλα, ἀκούω πελέκια,
ἀκούω τρίξιμο δοντιῶν.
45η
Ἅ, τί νύκτα ἦταν ἐκείνη
ποὺ τὴν τρέμει ὁ λογισμός!
Ἄλλος ὕπνος δὲν ἐγίνει
πάρεξ θάνατου πικρός.
46η
Τῆς σκηνῆς ἡ ὥρα, ὁ τόπος,
οἱ κραυγές, ἡ ταραχή,
ὁ σκληρόψυχος ὁ τρόπος
τοῦ πολέμου, καὶ οἱ καπνοί,
47η
καὶ οἱ βροντὲς καὶ τὸ σκοτάδι
ὀποῦ ἀντίσκοφτε ἡ φωτιά,
ἐπαράσταιναν τὸν ᾍδη
ποὺ ἀκαρτέρειε τὰ σκυλιά•
48η
Τ’ ἀκαρτέρειε. Ἐφαῖνον’ ἴσκιοι
ἀναρίθμητοι, γυμνοί,
κόρες, γέροντες, νεανίσκοι,
βρέφη ἀκόμη εἰς τὸ βυζί.
49η
Ὂλη μαύρη μυρμηγκιάζει,
μαύρη ἡ ἐντάφια συντροφιά,
σὰν τὸ ροῦχο ὀποῦ σκεπάζει
τὰ κρεβάτια τὰ στερνά.
50η
Τόσοι, τόσοι ἀνταμωμένοι
ἐπετιοῦντο ἀπὸ τὴ γῆ,
ὅσοι εἴν’ ἄδικα σφαγμένοι
ἀπὸ τούρκικην ὀργή.
51η
Τόσα πέφτουνε τὰ θερι-
σμένα ἀστάχια εἰς τοὺς ἀγρούς•
σχεδὸν ὅλα ἐκειὰ τὰ μέρη
ἐσκεπάζοντο ἀπ’ αὐτούς.
52η
Θαμποφέγγει κανέν’ ἄστρο,
καὶ ἀναδεύοντο μαζί,
ἀνεβαίνοντας τὸ κάστρο
μὲ νεκρώσιμη σιωπή.
53η
Ἔτσι χάμου εἰς τὴν πεδιάδα,
μὲς στὸ δάσος τὸ πυκνό,
ὅταν στέλνει μίαν ἀχνάδα
μισοφέγγαρο χλωμό,
54η
Ἐὰν οἱ ἄνεμοι μὲς στ’ ἄδεια
τὰ κλαδιὰ μουγκοφυσοῦν,
σειοῦνται, σειοῦνται τὰ μαυράδια,
ὀποῦ οἱ κλῶνοι ἀντικτυποῦν.
55η
Μὲ τὰ μάτια τοὺς γυρεύουν
ὅπου εἴν’ αἵματα πηχτά,
καὶ μὲς στὰ αἵματα χορεύουν
μὲ βρυχίσματα βραχνά•
56η
καὶ χορεύοντας μανίζουν
εἰς τοὺς Ἕλληνες κοντά,
καὶ τὰ στήθια τοὺς ἐγγίζουν
μὲ τὰ χέρια τὰ ψυχρά.
57η
Ἐκειὸ τὸ ἔγγισμα πηγαίνει
βαθειὰ μὲς στὰ σωθικά,
ὅθεν ὅλη ἡ λύπη βγαίνει,
καὶ ἄκρα αἰσθάνονται ἀσπλαχνιά.
58η
Τότε αὐξαίνει τοῦ πολέμου
ὁ χορὸς τρομακτικά,
σὰν τὸ σκόρπισμα τοῦ ἀνέμου
στοῦ πελάου τὴ μοναξιά.
59η
Κτυποῦν ὅλοι ἀπάνου κάτου•
κάθε κτύπημα ποὺ ἐβγεῖ
εἶναι κτύπημα θανάτου
χώρις νὰ δευτερωθῇ.
60η
Κάθε σῶμα ἱδρώνει, ρέει•
λὲς κι ἐκείθενε ἡ ψυχὴ
ἀπ’ τὸ μίσος ποὺ τὴν καίει
πολεμάει νὰ πεταχθῇ.
61η
Τῆς καρδίας κτυπίες βροντᾶνε
μὲς στὰ στήθια τους ἀργά,
καὶ τὰ χέρια ὅπου χουμᾶνε
περισσότερο εἴν’ γοργά.
62η
Οὐρανὸς γι’ αὐτοὺς δὲν εἶναι,
οὐδὲ πέλαγο, οὐδὲ γῆ•
γι’ αὐτοὺς ὅλους τὸ πᾶν εἶναι
μαζωμένο ἀντάμα ἐκεῖ.
63η
Τόση ἡ μάνητα κι ἡ ζάλη,
ποὺ στοχάζεσαι μὴ πὼς
ἀπὸ μία μεριὰ καὶ ἀπ’ ἄλλη
δὲν εἴνει ἕνας ζωντανός.
64η
Κοιτᾷ χέρια ἀπελπισμένα
πὼς θερίζουνε ζωές!
Χάμου πέφτουνε κομμένα
χέρια, πόδια, κεφαλές,
65η
καὶ παλάσκες καὶ σπαθία
μὲ ὀλοσκόρπιστα μυαλά,
καὶ μὲ ὀλόσχιστα κρανία,
σωθικὰ λαχταριστά.
66η
Προσοχὴ καμιὰ δὲν κάνει
κανείς, ὄχι, εἰς τὴ σφαγή•
πᾶνε πάντα ἐμπρός. Ὦ, φθάνει,
φθάνει• ἕως πότε οἱ σκοτωμοί;
67η
Ποιὸς ἀφήνει ἐκεῖ τὸν τόπο,
πάρεξ ὅταν ξαπλωθεῖ;
Δὲν αἰσθάνονται τὸν κόπο
καὶ λὲς κι εἶναι εἰς τὴν ἀρχή.
68η
Ὀλιγόστευαν οἱ σκύλοι,
καὶ «Ἀλλά», ἐφώναζαν, «Ἀλλά»,
καὶ τῶν Χριστιανῶν τὰ χείλη
«φωτιά», ἐφώναζαν, «φωτιά».
69η
Λιονταρόψυχα, ἐκτυπιοῦντο,
πάντα ἐφώναζαν «φωτιά»,
καὶ οἱ μιαροὶ κατασκορπιοῦντο,
πάντα σκούζοντας «Ἀλλά».
70η
Παντοῦ φόβος καὶ τρομάρα
καὶ φωνὲς καὶ στεναγμοί•
παντοῦ κλάψα, παντοῦ ἀντάρα,
καὶ παντοῦ ξεψυχισμοί.
71η
Ἦταν τόσοι! Πλέον τὸ βόλι
εἰς τ’ αὐτιὰ δὲν τοὺς λαλεῖ.
‘Ὁλοι χάμου ἐκείτοντ’ ὅλοι
εἰς τὴν τέταρτην αὐγή.
72η
Σὰν ποτάμι τὸ αἷμα ἐγίνη
καὶ κυλάει στὴ λαγκαδιά,
καὶ τὸ ἀθῶο χόρτο πίνει
αἷμα ἀντὶς γιὰ τὴ δροσιά.
73η
Τῆς αὐγῆς δροσάτο ἀέρι,
δὲν φυσὰς τώρα ἐσὺ πλιὸ
στῶν ψευδόπιστων τὸ ἀστέρι•
φῦσα, φῦσα εἰς τὸ ΣΤΑΥΡΟ!
74η
Ἀπ’ τὰ κόκαλα βγαλμένη
τῶν Ἑλλήνων τὰ ἱερά,
καὶ σὰν πρῶτα ἀνδρειωμένη,
χαῖρε, ὦ χαῖρε, Ἐλευθεριά!

Στροφές 75-87

Η μάχη της Κορίνθου και η καταστροφή του Δράμαλη στα Δερβενάκια.
75η
Τῆς Κορίνθου ἰδοὺ καὶ οἱ κάμποι•
δὲν λάμπ’ ἥλιος μοναχὰ
εἰς τοὺς πλάτανους, δὲν λάμπει
εἰς τ’ ἀμπέλια, εἰς τὰ νερά.
76η
Εἰς τὸν ἥσυχον αἰθέρα
τώρα ἀθώα δὲν ἀντηχεῖ
τὰ λαλήματα ἡ φλογέρα,
τὰ βελάσματα τὸ ἀρνί.
77η
Τρέχουν ἅρματα χιλιάδες
σὰν τὸ κύμα εἰς τὸ γιαλό,
ἀλλ’ οἱ ἀνδρεῖοι παλληκαράδες
δὲν ψηφοῦν τὸν ἀριθμό
78η
Ὦ τρακόσιοι, σηκωθεῖτε
καὶ ξανάλθετε σέ μας•
τὰ παιδιά σας θέλ’ ἰδεῖτε
πόσο μοιάζουνε μέ σας.
79η
Ὂλοι ἐκεῖνοι τὰ φοβοῦνται
καὶ μὲ πάτημα τυφλὸ
εἰς τὴν Κόρινθο ἀποκλειοῦνται
κι ὅλοι χάνουνται ἀπ’ ἐδῶ.
80η
Στέλνει ὁ ἄγγελος τοῦ ὀλέθρου
πείνα καὶ θανατικό,
ποὺ μὲ σχήμα ἑνὸς σκελέθρου
περπατοῦν ἀντάμα οἱ δυό•
81η
καὶ πεσμένα εἰς τὰ χορτάρια
ἀπεθαίνανε παντοῦ
τὰ θλιμμένα ἀπομεινάρια
τῆς φυγῆς καὶ τοῦ χαμοῦ.
82η
Κι ἐσὺ ἀθάνατη, ἐσὺ θεία,
ποὺ ὅτι θέλεις ἠμπορεῖς.
εἰς τὸν κάμπο, Ἐλευθερία,
ματωμένη περπατεῖς.
83η
Στὴ σκιὰ χεροπιασμένες,
στὴ σκιὰ βλέπω κι ἐγὼ
κρινοδάχτυλες παρθένες
ὀποῦ κάνουνε χορό.
84η
Στὸ χορὸ γλυκογυρίζουν
ὡραία μάτια ἐρωτικά,
καὶ εἰς τὴν αὔρα κυματίζουν
μαῦρα, ὀλόχρυσα μαλλιά.
85η
Ἡ ψυχή μου ἀναγαλλιάζει
πὼς ὁ κόρφος καθεμιᾶς
γλυκοβύζαστο ἐτοιμάζει
γάλα ἀνδρείας κι ἐλευθεριάς.
86η
Μὲς στὰ χόρτα, τὰ λουλούδια,
τὸ ποτήρι δὲν βαστῶ•
φιλελεύθερα τραγούδια
σὰν τὸν Πίνδαρο ἐκφωνῶ.
87η
Ἀπ’ τὰ κόκαλα βγαλμένη
τῶν Ἑλλήνων τὰ ἱερά,
καὶ σὰν πρῶτα ἀνδρειωμένη,
χαῖρε, ὢ χαῖρε, Ἐλευθεριά!

Στροφές 88-122

Η 1η πολιορκία του Μεσολογγίου το 1822 και ο πνιγμός των Τούρκων στον ποταμό Αχελώο.
88η
Πῆγες εἰς τὸ Μεσολόγγι
τὴν ἡμέρα τοῦ Χριστοῦ,
μέρα ποὺ ἄνθισαν οἱ λόγγοι
γιὰ τὸ τέκνο τοῦ Θεοῦ.
89η
Σοῦ ‘λθε ἐμπρὸς λαμποκοπώντας
ἡ Θρησκεία μ’ ἕνα σταυρό,
καὶ τὸ δάκτυλο κινώντας
ὀποῦ ἀνεῖ τὸν οὐρανό,
90η
«σ’ αὐτό», ἐφώναξε, «τὸ χῶμα
στάσου ὀλόρθη, Ἐλευθεριά!».
Καὶ φιλώντας σου τὸ στόμα
μπαίνει μὲς στὴν ἐκκλησιά.
91η
Εἰς τὴν τράπεζα σιμώνει,
καὶ τὸ σύγνεφο τὸ ἀχνὸ
γύρω γύρω τῆς πυκνώνει
ποὺ σκορπάει τὸ θυμιατό.
92η
Ἀγρικάει τὴν ψαλμωδία
ὀποῦ ἐδίδαξεν αὐτή•
βλέπει τὴ φωταγωγία
στοὺς Ἁγίους ἐμπρὸς χυτή.
93η
Ποιοὶ εἴν’ αὐτοὶ ποὺ πλησιάζουν
μὲ πολλὴ ποδοβολή,
κι άρματ’, ἅρματα ταράζουν;
Ἐπετάχτηκες ἐσύ!
94η
Ἅ, τὸ φῶς ποὺ σὲ στολίζει,
σὰν ἡλίου φεγγοβολῆ,
καὶ μακρίθεν σπινθηρίζει,
δὲν εἶναι, ὄχι, ἀπὸ τὴ γῆ.
95η
Λάμψιν ἔχει ὅλη φλογώδη
χεῖλος, μέτωπο, ὀφθαλμός•
φῶς τὸ χέρι, φῶς τὸ πόδι,
κι ὅλα γύρω σου εἶναι φῶς.
96η
Τὸ σπαθί σου ἀντισηκώνεις,
τρία πατήματα πατᾷς,
σὰν τὸν πύργο μεγαλώνεις,
κι εἰς τὸ τέταρτο κτυπᾷς.
97η
Μὲ φωνὴ ποὺ καταπείθει
προχωρώντας ὁμιλεῖς:
«Σήμερ’, ἄπιστοι, ἐγεννήθη,
ναί, τοῦ κόσμου ὁ Λυτρωτής.
98η
Αὐτὸς λέγει, ἀφοκρασθεῖτε
«Ἐγὼ εἴμ’ Ἄλφα, Ὠμέγα ἐγώ•
πέστε, ποὺ θ’ ἀποκρυφθεῖτε
ἐσεῖς ὅλοι, ἂν ὀργισθῶ;
99η
Φλόγα ἀκοίμητήν σας βρέχω,
πού, μ’ αὐτὴν ἂν συγκριθῇ
κείνη ἡ κάτω ὀποῦ σας ἔχω,
σὰν δροσιὰ θέλει βρεθεῖ.
100η
Κατατρώγει, ὠσὰν τὴ σχίζα,
τόπους ἄμετρα ὑψηλούς,
χῶρες, ὅρη ἀπὸ τὴ ρίζα,
ζῶα καὶ δέντρα καὶ θνητούς.
101η
Καὶ τὸ πᾶν τὸ κατακαίει,
καὶ δὲν σώζεται πνοή,
πάρεξ τοῦ ἄνεμου ποὺ πνέει
μὲς στὴ στάχτη τὴ λεπτή».
102η
Κάποιος ἤθελε ἐρωτήσει
Τοῦ θυμοῦ Τοῦ εἴσ’ ἀδελφή;
Ποιὸς εἴν’ ἄξιος νὰ νικήσῃ
ἢ μὲ σὲ νὰ μετρηθῇ;
103η
Ἡ γῆ αἰσθάνεται τὴν τόση
τοῦ χεριοῦ σου ἀνδραγαθιά,
ποὺ ὅλην θέλει θανατώσῃ
τὴ μισόχριστη σπορά.
104η
Τὴν αἰσθάνονται καὶ ἀφρίζουν
τὰ νερά, καὶ τ’ ἀγρικῶ
δυνατὰ νὰ μουρμουρίζουν
σὰν ρυάζετο θηριό.
105η
Κακορίζικοι, ποὺ πᾶτε
τοῦ Ἀχελώου μὲς στὴ ροῆ
καὶ πιδέξια πολεμᾶτε
ἀπὸ τὴν καταδρομὴ
106η
νὰ ἀποφύγετε; Τὸ κύμα
ἔγινε ὅλο φουσκωτό•
ἐκεῖ εὑρήκατε τὸ μνῆμα
πρὶν νὰ εὑρεῖτε ἀφανισμό.
107η
Βλασφημάει, σκούζει, μουγκρίζει
κάθε λάρυγγας ἐχθροῦ,
καὶ τὸ ρεῦμα γαργαρίζει
τὲς βλασφήμιες τοῦ θυμοῦ.
108η
Σφαλερὰ τετραποδίζουν
πλῆθος ἄλογα, καὶ ὀρθὰ
τρομασμένα χλιμιντρίζουν
καὶ πατοῦν εἰς τὰ κορμιά.
109η
Ποιὸς στὸ σύντροφον ἀπλώνει
χέρι, ὠσὰν νὰ βοηθηθῇ•
ποιὸς τὴ σάρκα τοῦ δαγκώνει
ὅσο ποὺ νὰ νεκρωθῇ.
110η
Κεφαλὲς ἀπελπισμένες,
μὲ τὰ μάτια πεταχτά,
κατὰ τ’ ἄστρα σηκωμένες
γιὰ τὴν ὕστερη φορά.
111η
Σβιέται -αὐξαίνοντας ἡ πρώτη
τοῦ Ἀχελώου νεροσυρμῆ-
τὸ χλιμίντρισμα καὶ οἱ κρότοι
καὶ τοῦ ἀνθρώπου οἱ γογγυσμοί.
112η
Ἔτσι ν’ ἄκουα νὰ βουίξῃ
τὸν βαθὺν Ὠκεανό,
καὶ στὸ κύμα του νὰ πνίξῃ
κάθε σπέρμα ἀγαρηνό!
113η
Καὶ ἐκεῖ ποὺ ‘ναι ἡ Ἁγία Σοφία
μὲς στοὺς λόφους τοὺς ἑπτά,
ὅλα τ’ ἄψυχα κορμιά,
βραχοσύντριφτα, γυμνά,
114η
σωριασμένα νὰ τὰ σπρώξῃ
ἡ κατάρα τοῦ Θεοῦ,
κι ἀπ’ ἐκεῖ νὰ τὰ μαζώξῃ
ὁ ἀδελφὸς τοῦ Φεγγαριοῦ.
115η
Κάθε πέτρα μνῆμα ἂς γένει,
κι ἡ Θρησκεία κι ἡ Ἐλευθεριὰ
μ’ ἀργὸ πάτημα ἂς πηγαίνει
μεταξύ τους καὶ ἂς μετρά.
116η
Ἕνα λείψανο ἀνεβαίνει
τεντωτό, πιστομητό,
κι ἄλλο ξάφνου κατεβαίνει
καὶ δὲν φαίνεται, καὶ πλιὸ
117η
καὶ χειρότερα ἀγριεύει
καὶ φουσκώνει ὁ ποταμός•
πάντα, πάντα περισσεύει•
πολὺ φλοίσβισμα καὶ ἀφρός.
118η
Ἅ, γιατί δὲν ἔχω τώρα
τὴ φωνὴ τοῦ Μωυσῆ;
Μεγαλόφωνα τὴν ὥρα
ὀποῦ ἐσβιοῦντο οἱ μισητοί,
119η
τὸ Θεὸν εὐχαριστοῦσε
στοῦ πελάου τὴ λύσσα ἐμπρός,
καὶ τὰ λόγια ἠχολογοῦσε
ἀναρίθμητος λαός.
120η
Ἀκλουθάει τὴν ἁρμονία
ἡ ἀδελφὴ τοῦ Ἀαρῶν,
ἡ προφήτισσα Μαρία,
μ’ ἕνα τύμπανο τερπνὸν
121η
καὶ πηδοῦν ὅλες οἱ κόρες
μὲ τσ’ ἀγκάλες ἀνοικτές,
τραγουδώντας, ἀνθοφόρες,
μὲ τὰ τύμπανα κι ἐκειές.
122η
Σὲ γνωρίζω ἀπὸ τὴν κόψι
τοῦ σπαθιοῦ τὴν τρομερή,
σὲ γνωρίζω ἀπὸ τὴν ὄψι
ποὺ μὲ βία μετράει τὴ γῆ.

Στροφές 123-138

Τα πολεμικά κατορθώματα στη θάλασσα, η πυρπόληση της τουρκικής ναυαρχίδας κοντά στην Τένεδο και στο θρήνο για τον απαγχονισμό του Γρηγορίου Ε’, όπως καταγράφεται στις στροφές 135 και 136, φαίνεται η προσήλωση του Σολωμού στην Ορθοδοξία.
123η
Εἰς αὐτήν, εἴν’ ξακουσμένο,
δὲν νικιέσαι ἐσὺ ποτέ•
ὅμως, ὄχι, δὲν εἴν’ ξένο
καὶ τὸ πέλαγο γιὰ σέ.
124η
Τὸ στοιχεῖον αὐτὸ ξαπλώνει
κύματ’ ἄπειρα εἰς τὴ γῆ,
μὲ τὰ ὁποῖα τὴν περιζώνει,
κι εἶναι εἰκόνα σου λαμπρή.
125η
Μὲ βρυχίσματα σαλεύει
ποὺ τρομάζει ἡ ἀκοή•
κάθε ξύλο κινδυνεύει
καὶ λιμνιώνα ἀναζητεῖ.
126η
Φαῖνετ’ ἔπειτα ἡ γαλήνη
καὶ τὸ λάμψιμο τοῦ ἡλιοῦ,
καὶ τὰ χρώματα ἀναδίνει
τοῦ γλαυκότατου οὐρανοῦ.
127η
Δὲν νικιέσαι, εἴν’ ξακουσμένο,
στὴν ξηρὰν ἐσὺ ποτέ•
ὅμως ὄχι δὲν εἴν’ ξένο
καὶ τὸ πέλαγο γιὰ σέ.
128η
Περνοῦν ἄπειρα τὰ ξάρτια,
καὶ σὰν λόγγος στριμωχτὰ
τὰ τρεχούμενα κατάρτια,
τὰ ὀλοφούσκωτα πανιά.
129η
Σῦ τὲς δύναμές σου σπρώχνεις,
καὶ ἀγκαλὰ δὲν εἴν’ πολλές,
πολεμώντας, ἄλλα διώχνεις,
ἄλλα παίρνεις, ἄλλα καῖς.
130η
Μ’ ἐπιθυμία νὰ τηράζῃς
δυὸ μεγάλα σὲ θωρῶ,
καὶ θανάσιμον τινάζεις
ἐναντίον τοὺς κεραυνό.
131η
Πιάνει, αὐξαίνει, κοκκινίζει,
καὶ σηκώνει μιὰ βροντή,
καὶ τὸ πέλαο χρωματίζει
μὲ αἰματόχροη βαφή.
132η
Πνίγοντ’ ὅλοι οἱ πολεμάρχοι
καὶ δὲν μνέσκει ἕνα κορμί•
χαίρου, σκιὰ τοῦ Πατριάρχη,
ποὺ σὲ πέταξαν ἐκεῖ.
133η
Ἐκρυφόσμιγαν οἱ φίλοι
μὲ τσ’ ἐχθρούς τους τὴ Λαμπρή,
καὶ τοὺς ἔτρεμαν τὰ χείλη
δίνοντάς τα εἰς τὸ φιλί.
134η
Κειες τὲς δάφνες ποὺ ἐσκορπίστε
τώρα πλέον δὲν τὲς πατεῖ,
καὶ τὸ χέρι ὀποῦ ἐφιλῆστε
πλέον, ἅ, πλέον δὲν εὐλογεῖ.
135η
Ὂλοι κλαψτε• ἀποθαμένος
ὁ ἀρχηγὸς τῆς Ἐκκλησιάς•
κλάψτε, κλάψτε• κρεμασμένος
ὠσὰν νὰ ‘τανε φονιάς!
136η
Ἔχει ὀλάνοικτο τὸ στόμα
π’ ὧρες πρῶτα εἶχε γευθεῖ
τ’ Ἅγιον Αἷμα, τ’ Ἅγιον Σῶμα•
λὲς πὼς θὲ νὰ ξαναβγῇ
137η
ἡ κατάρα ποὺ εἶχε ἀφήσει,
λίγο πρὶν νὰ ἀδικηθῇ,
εἰς ὁποῖον δὲν πολεμήσει
καὶ ἠμπορεῖ νὰ πολεμῇ.
138η
Τὴν ἀκούω, βροντάει, δὲν παύει
εἰς τὸ πέλαγο, εἰς τὴ γῆ,
καὶ μουγκρίζοντας ἀνάβει
τὴν αἰώνιαν ἀστραπή.

Επίλογος, στροφές 139-158

Ο ποιητής συμβουλεύει τους αγωνιστές να απαλλαγούν από τη διχόνοια και προτρέπει τους δυνατούς της Ευρώπης να αφήσουν την Ελλάδα να ελευθερωθεί.
139η
Ἡ καρδιὰ συχνοσπαράζει.
Πλὴν τί βλέπω; Σοβαρὰ
νὰ σωπάσω μὲ προστάζει
μὲ τὸ δάκτυλο ἡ θεά.
140η
Κοιτάει γύρω εἰς τὴν Εὐρώπη
τρεῖς φορὲς μ’ ἀνησυχιά•
προσηλώνεται κατόπι
στὴν Ἑλλάδα, καὶ ἀρχινά:
141η
«Παλληκάρια μου, οἱ πολέμοι
γιὰ σας ὅλοι εἶναι χαρά,
καὶ τὸ γόνα σας δὲν τρέμει
στοὺς κινδύνους ἐμπροστά.
142η
Ἀπ’ ἐσᾶς ἀπομακραίνει
κάθε δύναμη ἐχθρική,
ἀλλὰ ἀνίκητη μιὰ μένει
ποὺ τὲς δάφνες σας μαδεῖ.
143η
Μία, ποὺ ὅταν ὠσὰν λύκοι
ξαναρχόστενε ζεστοί,
κουρασμένοι ἀπὸ τὴ νίκη,
ἄχ, τὸ νοῦ σᾶς τυραννεῖ.
144η
Ἡ Διχόνοια ποὺ βαστάει
ἕνα σκῆπτρο ἡ δολερὴ
καθενὸς χαμογελάει,
«πάρ’ το», λέγοντας, «καὶ σῦ».
145η
Κειο τὸ σκῆπτρο πού σας δείχνει
ἔχει ἀλήθεια ὡραία θωριά•
μὴν τὸ πιάστε, γιατί ρίχνει
εἱσὲ δάκρυα θλιβερά.
146η
Ἀπὸ στόμα ὀποῦ φθονάει,
παλληκάρια, ἂς μὴν πωθεῖ,
πὼς τὸ χέρι σας κτυπάει
τοῦ ἀδελφοῦ τὴν κεφαλή.
147η
Μὴν εἰποῦν στὸ στοχασμό τους
τὰ ξένα ἔθνη ἀληθινά:
«Ἐὰν μισοῦνται ἀνάμεσό τους
δὲν τοὺς πρέπει ἐλευθεριά».
148η
Τέτοια ἀφήστενε φροντίδα•
ὅλο τὸ αἷμα ὀποῦ χυθεῖ
γιὰ θρησκεία καὶ γιὰ πατρίδα
ὅμοιαν ἔχει τὴν τιμή.
149η
Στὸ αἷμα αὐτό, ποὺ δὲν πονεῖτε
γιὰ πατρίδα, γιὰ θρησκειά,
σᾶς ὁρκίζω, ἀγκαλισθεῖτε
σὰν ἀδέλφια γκαρδιακά.
150η
Πόσο λείπει, στοχασθεῖτε,
πόσο ἀκόμη νὰ παρθῇ•
πάντα ἡ νίκη, ἂν ἐνωθῇτε,
πάντα ἐσᾶς θ’ ἀκολουθεῖ.
151η
Ὦ ἀκουσμένοι εἰς τὴν ἀνδρεία,
καταστῆστε ἕνα Σταυρὸ
καὶ φωνάξετε μὲ μία:
«Βασιλεῖς, κοιτάξτ’ ἐδῶ!
152η
Τὸ σημεῖον ποὺ προσκυνᾶτε
εἶναι τοῦτο, καὶ γι’ αὐτὸ
ματωμένους μας κοιτᾶτε
στὸν ἀγῶνα τὸ σκληρό.
153η
Ἀκατάπαυστα τὸ βρίζουν
τὰ σκυλιὰ καὶ τὸ πατοῦν
καὶ τὰ τέκνα τοῦ ἀφανίζουν,
καὶ τὴν πίστι ἀναγελοῦν.
154η
Ἐξ αἰτίας τοῦ ἐσπάρθη, ἐχάθη
αἷμα ἀθῶο χριστιανικό,
ποὺ φωνάζει ἀπὸ τὰ βάθη
τῆς νυκτός: Νὰ ἐκδικηθῶ.
155η
Δὲν ἀκοῦτε, ἐσεῖς εἰκόνες
τοῦ Θεοῦ, τέτοια φωνή;
Τώρα ἐπέρασαν αἰῶνες
καὶ δὲν ἔπαυσε στιγμή.
156η
Δὲν ἀκοῦτε; Εἰς κάθε μέρος
σὰν τοῦ Ἄβελ καταβοᾷ•
δὲν εἴν’ φύσημα τοῦ ἀέρος
ποὺ σφυρίζει εἰς τὰ μαλλιά.
157η
Τί θὰ κάμετε; Θ’ ἀφῆστε
νὰ ἀποκτήσωμεν ἐμεῖς
λευθεριάν, ἢ θὰ τὴν λύστε
ἐξ αἰτίας πολιτικῆς;
158η
Τοῦτο ἀνίσως μελετᾶτε
ἰδοὺ ἐμπρός σας τὸν Σταυρό:
Βασιλεῖς, ἐλᾶτε, ἐλᾶτε,
καὶ κτυπήσετε κι ἐδῶ!»

Share
Share

Δ.Τ. 13 Φεβρουαρίου, Παγκόσμια Ημέρα Ραδιοφώνου. 1921-2021, Εκατό χρόνια από την έναρξη της μαζικής ακρόασης

Εταιρεία Κοινωνικής Δράσης και Πολιτισμού

ΚΟΙΝΟ_ΤΟΠΙΑ www.koinotopia.gr

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

12 Φεβρουαρίου 2021

13 Φεβρουαρίου, Παγκόσμια Ημέρα Ραδιοφώνου

1921-2021, Εκατό χρόνια από την έναρξη της μαζικής ακρόασης

Η Εταιρεία Κοινωνικής Δράσης και Πολιτισμού Κοινο_Τοπία www.koinotopia.gr στα πλαίσια της προαγωγής της ποιοτικής ενημέρωσης και του Πολιτισμού τιμά την Παγκόσμια Μέρα Ραδιοφώνου αναγνωρίζοντας τον καθοριστικό ρόλο του.

Η Παγκόσμια Ημέρα Ραδιοφώνου καθιερώθηκε με απόφαση της UNESCO στις 29 Σεπτεμβρίου, έπειτα από πρόταση της Ισπανικής Ακαδημίας Ραδιοφώνου. Αρχικά, η πρόταση ήταν να τιμάται η Παγκόσμια Ημέρα Ραδιοφώνου στις 30 Οκτωβρίου σε ανάμνηση της περίφημης εκπομπής του Όρσον Γουέλς το 1938, που έμεινε στην ιστορία ως ο <<Πόλεμος των Κόσμων>>. Η UNESCO, όμως, αποφάσισε διαφορετικά και πρόκρινε τη 13η Φεβρουαρίου, ημερομηνία κατά την οποία το 1946 πρωτολειτούργησε το ραδιόφωνο του ΟΗΕ.

Σκοπός της Παγκόσμιας Ημέρας Ραδιοφώνου είναι ο εορτασμός του ραδιοφώνου ως Μέσου Μαζικής Επικοινωνίας, η βελτίωση της διεθνούς συνεργασίας μεταξύ των ραδιοφωνικών οργανισμών και η ενθάρρυνση των μεγάλων διεθνών δικτύων, όσο και των τοπικών ραδιοφώνων, να προωθήσουν την πρόσβαση στην πληροφόρηση και την ελευθερία της έκφρασης στα ερτζιανά.

Ο Αντόνιο Γκουτέρες, Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ σε μήνυμα του αναφέρει ‘‘ Το ραδιόφωνο ενώνει τους ανθρώπους. Σε μία εποχή ταχείας εξέλιξης των ΜΜΕ, το ραδιόφωνο κρατάει μία ειδική θέση σε κάθε κοινωνία ως μία προσιτή και ζωτικής σημασίας πηγή ειδήσεων και πληροφοριών. Καθώς αγωνιζόμαστε για να πετύχουμε τους στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης και να αντιμετωπίσουμε την κλιματική κρίση το ραδιόφωνο έχει να διαδραματίσει ένα σημαντικό ρόλο, εξίσου ως πηγή πληροφόρησης και έμπνευσης. Σε αυτή την Παγκόσμια Μέρα Ραδιοφώνου, ας αναγνωρίσουμε τη σταθερή δύναμη του για την προώθηση της ποικιλομορφίας και τη συμβολή του στην οικοδόμηση ενός πιο ειρηνικού και ανοιχτού κόσμου.’’

Το ραδιόφωνο είναι ένα ισχυρό μέσο για τον εορτασμό της διαφορετικότητας της ανθρωπότητας σε όλη της την ποικιλομορφία και αποτελεί μια πλατφόρμα δημοκρατικού λόγου. Σε παγκόσμιο επίπεδο, το ραδιόφωνο παραμένει το πιο ευρέως χρησιμοποιούμενο μέσο όπως αναφέρεται από την UNESCO.

Αυτή η μοναδική δυνατότητα να προσεγγίζει το ευρύτερο κοινό συνεπάγεται ότι το ραδιόφωνο μπορεί να διαμορφώνει τον τρόπο που ζούμε την πολυμορφία μιας κοινωνίας, να αποτελεί χώρο για να μιλήσουν, να εκπροσωπηθούν και να ακουστούν όλες τις φωνές.

Δράσεις και θέσεις της Κοινο_Τοπίας έχουν κατ’ επανάληψη τύχει της προβολής και επικοινωνίας με το κοινό και παρότι ζούμε σε εποχή με μεγάλη διείσδυση της εικόνας στην πληροφορία το ραδιόφωνο προσφέρει στους λάτρεις του μια ποιοτική και ουσιαστική ακρόαση και ενημέρωση.

Πληροφορίες για δημοσιογράφους: Ανδρέας Σπηλιώτης 2610.27717116 συνημμένα

Share
Share

Δ.Τ. Πραγματοποιήθηκε από την Κοινο_Τοπία η επίσκεψη-γνωριμία με το καταφύγιο των Υψηλών Αλωνίων και τις ιστορικές μνήμες που το συνοδεύουν

Εταιρεία Κοινωνικής Δράσης και Πολιτισμού

ΚΟΙΝΟ_ΤΟΠΙΑ www.koinotopia.gr

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

1 Νοεμβρίου 2020

Πραγματοποιήθηκε από την Κοινο_Τοπία η επίσκεψη-γνωριμία με το καταφύγιο των Υψηλών Αλωνίων και τις ιστορικές μνήμες που το συνοδεύουν

H Εταιρεία Κοινωνικής Δράσης και Πολιτισμού Κοινο_Tοπία www.koinotopia.gr στα πλαίσια των δράσεων που πραγματοποιεί για την προσέγγιση της τοπικής ιστορίας πραγματοποίησε επίσκεψη γνωριμίας στο καταφύγιο των Υψηλών Αλωνίων κάτω από την ομώνυμη πλατεία.

Η πολύ ενδιαφέρουσα γνωριμία με το μνημείο έγινε με τη συμβολή του Συντηρητή Έργων Τέχνης, Μουσειολόγου και συγγραφέα, Ξενοφώντα Παπαευθυμίου, ο οποίος ασχολείται με την έρευνα και τεκμηρίωση της νεότερης αρχιτεκτονικής κληρονομιάς και του βιομηχανικού και τεχνολογικού πολιτισμού της Πάτρας.

Η Πρόεδρος της Δημοτικής Βιβλιοθήκης-Πολιτιστικού Οργανισμού του Δήμου Πατρέων Κατερίνα Γεροπαναγιώτη παρουσίασε στους συμμετέχοντες το υλικό που εκτίθεται στο καταφύγιο αυτή την περίοδο και προσέφερε αναμνηστική αφίσα για το αρχείο του συλλόγου.

Το παλιό καταφύγιο των Υψηλών Αλωνίων έχει κατασκευαστεί κάτω από την ομώνυμη πλατεία και τα δύο σημεία πρόσβασης στο εσωτερικό του βρίσκονται στο πρανές που αρχίζει από το πάνω μέρος της οδού Τριών Ναυάρχων και αποτελεί μέρος του Ρωμαϊκού Αναλημματικού Τοίχου. Το τείχος έχει μήκος 70 περίπου μέτρα. Πιθανότατα χτίστηκε στα χρόνια του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Νέρωνα κι έκτοτε –ιδιαίτερα κατά τον 19ο αι. υπέστη αρκετές προσθήκες που το οδήγησαν στη σημερινή του μορφή.

Αν και δεν υπάρχουν ιστορικά στοιχεία ή έγγραφες μαρτυρίες για την κατασκευή του καταφυγίου, εικάζεται ότι κατασκευάστηκε στη δεκαετία του 1930 για να επιτελέσει το σκοπό της προφύλαξης των αμάχων σε περίπτωση αεροπορικής επιδρομής, μαζί με τους υπόγειους χώρους ορισμένων ιδιωτικών και δημοσίων κτηρίων της Πάτρας.

Πρόκειται για το μεγαλύτερο και παλιότερο καταφύγιο που υπήρχε στην Πάτρα, το οποίο είχε σώσει αρκετό κόσμο κατά τη διάρκεια των αεροπορικών βομβαρδισμών των Ιταλών το 1940, αλλά και στη συνέχεια μετά από αρκετούς μήνες, από τα αεροσκάφη της γερμανικής αεροπορίας. Να σημειωθεί ότι η Πάτρα ήταν η πρώτη πόλη της Ελλάδας που βομβαρδίστηκε από τα αεροπλάνα των Ιταλών το 1940. Τα καταφύγια λειτουργούσαν βάσει κανονισμού, τον οποίο έπρεπε να τηρούν οι πολίτες.

Μέσα στο καταφύγιο μπορεί εύκολα να διακρίνει κανείς τους πέντε μικρούς θαλάμους που αποτελούσαν και τους χώρους εκείνους που φιλοξενούσαν για ώρες τους Πατρινούς που έτρεχαν όταν άκουγαν τις σειρήνες για να σωθούν.

Αποτελείται από τρεις διαδρόμους (στοές) που συνδέονται μεταξύ τους σε σχήμα <<Π>>, μήκους 39μ, 30μ, και 39μ αντίστοιχα και πλάτους 2μ. Τα άκρα των δύο μεγαλύτερων και παράλληλων στοών αποτελούν εισόδους από το δρόμο. Εσωτερικά, σε διάφορα σημεία παραπλεύρως των στοών, υπάρχουν πέντε μικροί θάλαμοι από 5 έως 8τμ ο καθένας. Το συνολικό εμβαδόν του καταφυγίου είναι περίπου 210τμ ενώ το μέγιστο ύψος του είναι 2,20μ. Οι τοίχοι είναι κατασκευασμένοι από πέτρα, οι τοξωτές οροφές από κεραμικά στοιχεία (συμπαγή τούβλα) και οι δύο είσοδοί του έχουν σιδερένιες πόρτες με καμάρα σε ημικυκλικό τόξο.

Πρόκειται, χωρίς αμφιβολία, για ένα από τα πιο σημαντικά –ίσως το σημαντικότερο- από τα καταφύγια που είχαν κατασκευαστεί και συνέβαλλαν στην προστασία των Πατρινών από τις αεροπορικές επιδρομές κατά τη διάρκεια της τριπλής φασιστικής κατοχής. Ωστόσο δεν είναι το μόνο, καθώς -με βάση μαρτυρίες και πηγές- συνολικά, μέχρι το Δεκέμβριο του 1940, είχαν διαμορφωθεί λίγο περισσότερα από τριάντα καταφύγια στην πόλη της Πάτρας, τα περισσότερα από τα οποία σώζονται μέχρι σήμερα.

 

Πληροφορίες για δημοσιογράφους Σπηλιώτης Ανδρέας 2610.277171

Share
Share