| | Εταιρεία Κοινωνικής Δράσης και Πολιτισμού ΚΟΙΝΟ_ΤΟΠΙΑ www.koinotopia.gr ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 21 Ιουνίου 2020 Εντευκτήριο κάθε Τρίτη στον πολυχώρο της Κοινο_Τοπίας Μια νέα επιλογή θα έχουν μέλη και φίλοι της Εταιρείας Κοινωνικής Δράσης και Πολιτισμού Κοινο_Τοπία www.koinotopia.gr κάθε Τρίτη απόγευμα-βράδυ στα πλαίσια των δράσεων της για τη γνωριμία με την οργάνωση αλλά και το νέο στέκι. Θα μπορούν να συμμετέχουν στο εντευκτήριο που θα είναι ανοιχτό από τις 7.30-11μμ στον νέο πολυχώρο της Κοινο_Τοπίας επί της οδού Καραϊσκάκη 153 (ισόγειο) μεταξύ Πατρέως και Γεροκωστοπούλου. Λόγω των περιοριστικών μέτρων του Covid-19 η παραμονή στον πολυχώρο προϋποθέτει την αποδοχή των κανόνων όπως τους ορίζει ο Εθνικός Οργανισμός Δημόσιας Υγείας (ΕΟΔΥ). Για οποιαδήποτε διευκρίνιση μπορείτε να απευθυνθείτε στο 2610.622250 τις μέρες και ώρες λειτουργίας της γραμματείας Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη 11-2μμ και Πέμπτη, Παρασκευή 7-9μμ και στο 2610.277171 τις υπόλοιπες ώρες. Σας περιμένουμε την πρώτη Τρίτη 23 Ιουνίου για να υποδεχθούμε επίσημα το καλοκαίρι μιας και αυτό αρχίζει από σήμερα 21 Ιουνίου που έχουμε τη μεγαλύτερη σε διάρκεια ημέρα του έτους, καθώς το βράδυ του Σαββάτου λίγο μετά τα μεσάνυχτα (στις 00:43 ώρα Ελλάδας) έλαβε χώρα το θερινό ηλιοστάσιο. Πληροφορίες για δημοσιογράφους: Ανδρέας Σπηλιώτης 2610.277171 Εταιρεία Κοινωνικής Δράσης και Πολιτισμού ΚΟΙΝΟ_ΤΟΠΙΑ www.koinotopia.gr ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 20 Ιουνίου 2020 Πραγματοποιήθηκε το βιωματικό εργαστήρι μουσικοποιητικής βραδιάς σε πονήματα του Οδυσσέα Ελύτη από την Κοινο_Τοπία Με σκηνικό τη μορφή του Οδυσσέα Ελύτη υπό το φως των κεριών και μέσα σε μια ατμόσφαιρα ζεστή & κατανυκτική που θύμιζε τις ωραίες εποχές των μπουάτ ολοκληρώθηκε με μεγάλη επιτυχία το τριήμερο βιωματικό εργαστήρι ποίησης και μελοποιημένης ποίησης σε κείμενα του Ο. Ελύτη -που διοργάνωσε στα πλαίσια των δράσεων της για την προαγωγή του πολιτισμού η Εταιρεία Κοινωνικής Δράσης και Πολιτισμού Κοινο_Τοπία www.koinotopia.gr στον πολυχώρο της- με την επιμέλεια της εκπαιδευτικού και εμψυχώτριας Αλέκας Ράπτη. Με την καθοριστική εθελοντική συμβολή του Διδάκτορα Ν. Ελληνικής Φιλολογίας Ανδρέα Λάζαρη στην απαγγελία και ανάλυση των ποιητικών κειμένων –ιδιαίτερα της Ιδιωτικής Οδού που όπως ανέφερε είναι ο δρόμος που έχει κάθε άνθρωπος να βαδίσει έξω από το καθιερωμένο πλαίσιο και το οποίο επιτυγχάνεται με τη γυμναστική των αισθήσεων- της μουσικού Βασιλικής Τζάρα στη φωνή και του μουσικοσυνθέτη και Δ/ντή της Ιόνιας Ορχήστρας Χρήστου Παναγιωτόπουλου που παρουσίασαν τα μελοποιημένα ποιητικά κομμάτια οι συμμετέχοντες μέσα από αισθαντικές αφηγήσεις και μελωδίες μπήκαν στο μέγα βάθος της στοχαστικής ποίησης του Ελύτη κατανόησαν το έργο του, την ανθρώπινη πλευρά του και ένιωσαν μέσα τους τον ποιητή της Ελληνικότητας και του Αιγαίου… <<Θα ‘θελα να κοιμηθώ μια μέρα και να ξυπνήσω σ’ έναν αιώνα όπου και τα πουλιά ακόμα να κελαηδούν ελληνικά και νικήτρια>>. <<Ένα δειλινό στο Αιγαίο περιλαμβάνει τη χαρά και τη λύπη σε τόσο ίσες δόσεις που δε μένει στο τέλος παρά η αλήθεια>>. <<Βαθιά στο χώμα και βαθιά στο σώμα μου θα πάω να βρω ποιος είμαι. Τι δίνω, τι μου δίνουν και περισσεύει το ΑΔΙΚΟ>>. Η επιλογή της αφηγηματικής ποίησης του Οδυσσέα Ελύτη έγινε μέσα από τις ποιητικές συλλογές Προσανατολισμοί, Τα ρω του έρωτα, Μονόγραμμα και Ο Μικρός ναυτίλος ενώ ερμηνεύτηκαν τα τραγούδια τώρα φεύγω, όμορφη πατρίδα, φαίδρα, μου ‘ταξες ταξίδι να με πας, το δελφινοκόριτσο, Μαρίνα όμορφο μου αστέρι, του μικρού βοριά παρήγγειλα. Η Α. Ράπτη και ο Α. Λάζαρης προσεγγίζοντας τον Ελύτη ανέφεραν <<Σε μια εποχή έμφοβη που ο εγκλεισμός έγινε κώδικας ζωής και έχει διαμορφώσει τον τρόπο επικοινωνίας των ανθρώπων, σε μια τέτοια εποχή η ποίηση μας ξεμαθαίνει από τον κόσμο τέτοιον που τον βρήκαμε τον κόσμο της φθοράς όπως γράφει ο ποιητής στο βιβλίο του Ανοιχτά Χαρτιά και μας απλώνει τα νήματα που μας ταξιδεύουν στην ενσυναισθηματική επικοινωνία και σε μια σύνδεση με αυτό που ορίζει η ζωή που είναι η φύση και η ομορφιά της ανθρώπινης ψυχής. Στέκεται λοιπόν παρηγορητικά η ποίηση στις ψυχές των ανθρώπων και τη νιώθουν σαν αντίδωρο ιδίως σήμερα στις δύσκολες συνθήκες που ζούμε και έτσι ο χρόνος διευρύνεται και επιδρά διεισδυτικά και μεταμορφωτικά στον άνθρωπο για το παραπέρα της ύπαρξης του για να βρεθεί στο τοπίο της ζωής όπου η γαλήνη, ο έρωτας, το όνειρο, η αγάπη συμβασιλεύουν>>. <<Εμπρός λοιπόν από σένα η Άνοιξη εξαρτάται. Τάχυνε την αστραπή… πιάσε το ΠΡΕΠΕΙ από το ιώτα και γδάρε το ίσαμε το πι >> (Μικρός Ναυτίλος) και συνέχισαν <<Για να πατάς στέρεα στη Γη πρέπει το ένα πόδι σου να είναι έξω από τη Γη>> (Μαρία Νεφέλη) Γιατί η ποίηση είναι αυτή η μετέωρη κατάσταση μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας… πάντα μας ξαφνιάζει και αναζωογονεί τη ματιά μας στο καθημερινό μας γίγνεσθαι. Τέλος πρωτοπαρουσιάστηκε ερμηνευμένο και μελοποιημένο από τον Χρήστο Παναγιωτόπουλο το τραγούδι Ποιητές σε στίχους του ποιητή Ανδρέα Λάζαρη. Πληροφορίες για δημοσιογράφους: Ανδρέας Σπηλιώτης 2610.450807 Σύνδεσμος Περιβαλλοντικών Οργανώσεων Ευρύτερης Περιοχής Πάτρας ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 14 Ιουνίου 2020 Ως πότε οι πλατείες μας θα γίνονται τσιμέντο; Η τραγωδία της απώλειας χαρακτηρισμένων ως κοινόχρηστων χώρων γνώρισε μια ακόμη κορύφωση με την υπόθεση της πλατείας «Καλλιπάτειρας» στη Μέση Αγυιά, υπόθεση που χάρις στην επιμονή και τη μεθοδική δουλειά της ομάδας πρωτοβουλίας για τη διάσωσή της, είχε αίσιο τέλος, μετά από ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου. Η ανοικτή συγκέντρωση της 11ης Ιουνίου που είχαν προγραμματίσει τα μέλη της Επιτροπής Πρωτοβουλίας ως εκδήλωση διαμαρτυρίας μετατράπηκε σε πανηγυρική αλλά και σε ευκαιρία για να τεθεί και πάλι το ευρύτερο πρόβλημα το οποίο και παραμένει οξύτατο για χρόνια. Άλλες πλατείες όμως, περιμένουν στη σειρά να υποστούν τη μοίρα της τσιμεντοποίησης. Οι οργανώσεις του Συνδέσμου Περιβαλλοντικών Οργανώσεων Ευρύτερης Περιοχής Πάτρας παραβρέθηκαν με εκπροσώπους τους στην εκδήλωση και διατύπωσαν δημόσια για μια ακόμη φορά την επί πολλά χρόνια πάγια θέση τους ότι, ΜΟΝΟ με χρήματα του Δήμου ή διεκδικούμενα ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να λυθεί το πρόβλημα. Χρειάζεται ριζοσπαστική ενεργοποίηση ευρύτερων δυνατοτήτων και πολεοδομικών εργαλείων. Διαπιστώνοντας ότι τα χαρακτηριστικά του προβλήματος παραμένουν τα ίδια επί δυο δεκαετίες κρίνουμε σκόπιμη την αυτούσια αναδημοσίευση των κοινών προτάσεών μας, όπως τις είχαμε πριν αρκετά χρόνια διατυπώσει, μετά από ημερίδα που είχαμε οργανώσει παρουσία πολιτικών παραγόντων της πόλης και με εισηγήσεις ειδικών. Επισημαίναμε και υπογραμμίζουμε και πάλι ότι το πρόβλημα είναι ακανθώδες και ότι «Ένα ζοφερό μέλλον προδιαγράφεται για τις νεοδομημένες ιδίως συνοικίες της Πάτρας (Αγυιά, Μπεγουλάκι, Εγλυκάδα κλπ) με δρόμους σοβαρά στενότερους από το προβλεπόμενο, ή και εντελώς αδιάνοικτους, με πλατείες κουτσουρεμένες κατά το ήμισυ και πλέον ή και εντελώς καταργημένες. Αυτή τη στιγμή, σύμφωνα με δηλώσεις παραγόντων του Δήμου που γνωρίζουν, από 1.125 στρέμματα κοινοχρήστων χώρων στο 22.500 στρεμμάτων σχέδιο έχουν ήδη χαθεί περίπου 50 και εκκρεμεί η αποζημίωση ακόμη 550, η οποία και εκτιμάται ως ιδιαίτερα προβληματική. 47 περιπτώσεις δικαστικών αποφάσεων που προβλέπουν την επιστροφή κοινοχρήστων χώρων στους πρώην ιδιοκτήτες τους εκκρεμούν ήδη, ενώ αναμένεται στο προσεχές μέλλον να προστεθούν άλλες 100.» Οι προτάσεις μας Οι προτάσεις ήταν και είναι από άμεσα εφαρμόσιμες (όπως η απόδοση σε κοινή χρήση ήδη αποζημιωμένων χώρων (!) που παρακρατούνται παράνομα από τους ιδιοκτήτες τους, είτε προτάσεις που απαιτούν αλλαγή νοοτροπίας και πολιτικής. Σημειώναμε και ισχύει και σήμερα ότι: Είναι εκ των ουκ άνευ, οι παράγοντες της πόλης που έχουν ευθύνη λήψης αποφάσεων, να εμμείνουν σε σκληρά διεκδικητική αλλά πραγματιστική γραμμή, αλλιώς θα βγάζουμε συνθηματολογικώς το άχτι μας αλλά τους κοινόχρηστους χώρους θα τους χάνουμε. Ακόμη, οφθαλμοφανής είναι η ανάγκη ιεράρχησης προτεραιοτήτων και η με κάθε δυνατό μέσο αντιμετώπιση του επείγοντος, χωρίς παράβλεψη του μακροπρόθεσμου. Πιέζουμε για να αναγνωριστεί η ανάγκη θεσμοθέτησης ειδικού κεντρικού πόρου από την κυβέρνηση. Χρήση του θεσμού της μεταφοράς συντελεστή. Τονίζουμε την ανάγκη διερεύνησης της δυνατότητας εφαρμογής των άρθρων 15 και 16 του νόμου 2508/1997 (ανάπλαση με αναθεώρηση σχεδίου σε περιοχές με πρόβλημα πυκνοδόμησης και έλλειψης Κοιν. Χώρων). Μια απίστευτη περίπτωση είναι οι αποζημιωμένοι αλλά αυθαίρετα παρακρατούμενοι από τους ιδιοκτήτες χώροι που επιβάλλεται (όπου υπάρχουν τέτοιες περιπτώσεις) άμεσα να δοθούν σε κοινή χρήση. Είναι ανάγκη άσκησης πίεσης για νομοθετικά μέτρα που θα δίνουν στους Δήμους εκτός από πόρους και τα χρονικά περιθώρια που τους στέρησε η αλλαγή της δικονομικής πρακτικής. Σημαντικά αποτελέσματα μπορεί να δώσει μια πολιτική σχηματισμού Τράπεζας γης είτε με εμπορικού χαρακτήρα ακίνητα του Δήμου, είτε με χώρους που μπορούν να διατεθούν από την Κτηματική Υπηρεσία, είτε με αξιοποίηση και ορθή πολεοδόμηση μεγάλων ενιαίων εκτάσεων ιδιοκτησίας του Δήμου. Απαραίτητη είναι η πανστρατιά όλων των Αχαιών βουλευτών και παραγόντων της αυτοδιοίκησης για πίεση στην κυβέρνηση, με στόχο πόρους. Επαναφέρουμε & πάλι τις προτάσεις μας αυτές, γιατί το πρόβλημα παραμένει το ίδιο οξύ. Ζητάμε ειδική συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου με κλήση ειδικών και του Τεχνικού Επιμελητηρίου ώστε να κατανοηθεί το μέγεθος του προβλήματος, να δοθεί πλήρης σημερινή εικόνα με αριθμούς από το Δήμο, να καταγραφούν ΟΛΕΣ οι δυνατότητες για την πλήρη εφαρμογή του σχεδίου πόλεως σήμερα, να ακουστούν προτάσεις και να συγκροτηθεί η μέγιστη δυνατή συναίνεση για μια ΠΟΛΥΠΛΕΥΡΗ πολιτική ικανή για αποτελέσματα. Η τσιμεντοποίηση δεν μπορεί μοιρολατρικά να γίνεται ανεκτή ως παρόν και μέλλον της πόλης μας. Οι περιβαλλοντικές και κοινωνικές οργανώσεις του Σ.Π.Ο.Ε.Π.Π. - Οικολογική Κίνηση Πάτρας www.oikipa.gr, 2610.321010 (Δε/Τε/Πα 7–9μμ)
- Κίνηση ΠΡΟΤΑΣΗ www.protasi.org.gr, 2610.451790
- Εταιρεία Κοινωνικής Δράσης και Πολιτισμού ΚΟΙΝΟ_ΤΟΠΙΑ www.koinotopia.gr, 2610.622250 (Δε/Τρ/Τε 11-2μμ & Πε/Πα 7-9μμ)
- Σύλλογος Προστασίας Υγείας & Περιβάλλοντος περιοχής Κέντρου Υγείας Χαλανδρίτσας www.sylpyp.gr, 2610.271500 (9-12πμ)
- Σύλλογος Προστασίας Περιβάλλοντος Ρίου
Εταιρεία Κοινωνικής Δράσης και Πολιτισμού ΚΟΙΝΟ_ΤΟΠΙΑ www.koinotopia.gr ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 10 Ιουνίου 2020 Βιωματικό εργαστήρι μουσικοποιητικής βραδιάς σε πονήματα του Οδυσσέα Ελύτη από την Κοινο_Τοπία Η Εταιρεία Κοινωνικής Δράσης και Πολιτισμού Κοινο_Τοπία www.koinotopia.gr στα πλαίσια των δράσεων της για την προαγωγή του πολιτισμού, οργανώνει βιωματικό εργαστήρι μουσικοποιητικής βραδιάς πάνω σε κείμενα του Ο. Ελύτη με την επιμέλεια της εκπαιδευτικού και εμψυχώτριας Αλέκας Ράπτη στον πολυχώρο της Κοινο_Τοπίας (Καραϊσκάκη 153) μεταξύ Πατρέως και Γεροκωστοπούλου. Το εργαστήρι λόγω των περιοριστικών μέτρων του Covid-19 και του περιορισμένου αριθμού θέσεων θα πραγματοποιηθεί – επαναληφθεί 3 διαφορετικές μέρες Τρίτη 16, Τετάρτη 17 και Πέμπτη 18 Ιουνίου στις 9μμ Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να συμμετάσχουν μόνο με δήλωση συμμετοχής στο 2610.622250 τις μέρες λειτουργίας της γραμματείας Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη 11-2μμ και Πέμπτη, Παρασκευή 7-9μμ και αποδοχή των κανόνων όπως ορίζει ο Εθνικός Οργανισμός Δημόσιας Υγείας (ΕΟΔΥ). Λόγω του περιορισμένου αριθμού θα ισχύσει σειρά προτεραιότητας στις δηλώσεις. Στο ποιητικό μέρος του βιωματικού εργαστηρίου ο Ανδρέας Λάζαρης Διδάκτωρ Ν. Ελληνικής Φιλολογίας θα κάνει ανάλυση ποιητικών κειμένων και απαγγελία & η Αλέκα Ράπτη αφηγηματική ποίηση τα δε μελοποιημένα ποιητικά κομμάτια θα υποστηρίξουν ο Χρήστος Παναγιωτόπουλος μουσικοσυνθέτης και η Βασιλική Τζάρα φωνή. Η προσέγγιση του Οδυσσέα Ελύτη θα γίνει μέσα από τις ποιητικές συλλογές Προσανατολισμοί, Τα ρω του έρωτα, Μονόγραμμα και Ο Μικρός ναυτίλος. Ο λόγος του Ελύτη επίκαιρος και διεισδυτικός σε μια πραγματικότητα που για πρώτη φορά ζήσαμε, ένα τραγικό αφήγημα -αβεβαιότητας και κοινωνικής αποστασιοποίησης- όπου η εγγύτητα ήταν απειλή και η απόσταση προστασία, φαντάζει τόσο αναγκαίος όσο ποτέ. Όπως και ο ίδιος άλλωστε μας παραθέτει στο βιβλίο του Ανοιχτά Χαρτιά «Πρώτα πρώτα η ποίηση». «Να γιατί γράφω. Γιατί η Ποίηση αρχίζει από κει που την τελευταία λέξη δεν την έχει ο θάνατος. Είναι η λήξη μιας ζωής και η έναρξη μιας άλλης, που είναι η ίδια με την πρώτη αλλά που πάει πολύ βαθιά, ως το ακρότατο σημείο που μπόρεσε ν’ ανιχνεύσει η ψυχή, στα σύνορα των αντιθέτων, εκεί που ο Ήλιος και ο Άδης αγγίζονται. Η ατελεύτητη φορά προς το φως το Φυσικό που είναι ο Λόγος, και το φως το Άκτιστον που είναι ο Θεός. Γι αυτό γράφω. Γιατί με γοητεύει να υπακούω σ’ αυτόν που δε γνωρίζω, που είναι ο εαυτός μου ολάκερος, όχι ο μισός που ανεβοκατεβαίνει τους δρόμους και «φέρεται εγγεγραμμένος στα μητρώα αρρένων του Δήμου». Είναι σωστό να δίνουμε στο άγνωστο το μέρος που του ανήκει. Να γιατί πρέπει να γράφουμε. Γιατί η Ποίηση μας ξεμαθαίνει από τον κόσμο, τέτοιον που τον βρήκαμε: τον κόσμο της φθοράς, που έρχεται κάποια στιγμή να δούμε ότι είναι η μόνη οδός για να υπερβούμε τη φθορά, με την έννοια που ο Θάνατος είναι η μόνη οδός για την Ανάσταση». Πληροφορίες για δημοσιογράφους: Ανδρέας Σπηλιώτης 2610.450807 ΕΝΩΣΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΦΥΣΙΚΟΥ & ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΟΥ–ΠΑΤΡΑΙΚΟΥ ‘‘Ο ΝΗΡΕΑΣ’’ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 4 Ιουνίου 2020 Ημέρα Περιβάλλοντος: να σεβαστούμε τη ζωή σε στεριά και θάλασσα ! Η φετινή Ημέρα Περιβάλλοντος, έρχεται λίγο μετά τη λήξη της καραντίνας για μια πρωτόγνωρη τις τελευταίες δεκαετίες πανδημία, και ενώ μέτρα ασφαλείας παραμένουν. Η συγκυρία αυτή οφείλει να μας κάνει σοφότερους. Η συμφιλίωση με τη φύση, η λήψη, σε παγκόσμια βάση, δραστικών μέτρων ενάντια στην παράλογη χρήση ζωντανών και μη άγριων ειδών στο πλαίσιο διατροφικών συνηθειών, που ανοίγει το δρόμο σε ιούς για να επιτεθούν στο δικό μας είδος, είναι ολοφάνερα μονόδρομος. Το μάθημα από την υγειονομική κρίση πρέπει να μας ξυπνήσει και σε ότι αφορά τα μεγάλα προβλήματα της εποχής μας: δραματική απώλεια βιοποικιλότητας, κλιματική αλλαγή, ανάλωση μη ανανεώσιμων πόρων. Η παροχή αδειοδοτήσεων με στενές προθεσμίες για έργα με περιβαλλοντικές επιπτώσεις, η επιλογή ενός συγκεντρωτικού, με προφανή την αδυναμία επιτόπιου ελέγχου συστήματος διοίκησης των προστατευόμενων περιοχών μας με το νέο περιβαλλοντικό νόμο προκαλούν οργή και ανησυχία αλλά και ενισχύουν την απόφαση για νέους αγώνες. Κρίνουμε αναγκαίο να δώσουμε έμφαση στην άκρως ανησυχητική πορεία της ζωής σε θάλασσες και ωκεανούς. Οξίνιση (μείωση του μέσου PH), άνοδος στάθμης λόγω κλιματικής αλλαγής αντιπροσωπεύουν τρομερές απειλές για τη βιοποικιλότητα θαλασσών και ωκεανών που στηρίζει ευρύτερα τη ζωή στον πλανήτη. Η υπεραλίευση και η καταστροφική αλιεία επιδεινώνουν βαριά την κατάσταση. Επιβάλλεται ταχεία στροφή προς το σεβασμό των ισορροπιών του θαλάσσιου οικοσυστήματος σε εθνικό και παγκόσμιο επίπεδο. Μέτρα αποτελεσματικά και προπαντός έλεγχος εφαρμογής χωρίς παραθυράκια. Η αποκατάσταση των ισορροπιών του περιβάλλοντος δεν είναι μόνο αναγκαία για το ίδιο, είναι και όρος επιβίωσης για μας. Οργανώσεις – μέλη της Ένωσης «Νηρέας» 1) Σύλλογος Προστασίας Υγείας και Περιβάλλοντος Περιοχής Κέντρου Υγείας Χαλανδρίτσας www.sylpyp.gr 2) Οικολογική Κίνηση Πάτρας www.oikipa.gr 3) Εξωραϊστικός Σύλλογος Πύργου Κορινθίας «ΕΡΜΗΣ» 4) «Λύσιππος», Φίλοι Γραμμάτων και Τεχνών 5) «ΚΟΙΝΟ_ΤΟΠΙΑ» Εταιρεία Κοινωνικής Δράσης και Πολιτισμού www.koinotopia.gr 6) «Φιλοξενία», Διαπολιτισμική και Περιβαλλοντική Οργάνωση www.filox.org 7) Ναυτικός Όμιλος Αλεποχωρίου Επικοινωνία: nireasorg@gmail.com Εταιρεία Κοινωνικής Δράσης και Πολιτισμού Κοινο_Τοπία www.koinotopia.gr ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 2 Ιουνίου 2020 Παγκόσμια Ημέρα Ποδηλάτου. Θέλουμε την Πάτρα, πόλη φιλική στο ποδήλατο Η επιδημία του Covid-19, εκτός από μάστιγα, ήταν για όλο τον πλανήτη και μια εμπειρία ενός νέου τρόπου ζωής που έστω και για λίγο, έστω και αναγκαστικά, μας έκανε να ζήσουμε διαφορετικά απ’ ότι είχαμε συνηθίσει, τουλάχιστον τις τελευταίες δεκαετίες. Μια από τις θετικές αλλαγές αυτής της πανδημίας ήταν η εικόνα των πόλεων, με την ρύπανση να εξαφανίζεται, την κυκλοφορία των τροχοφόρων να είναι άνετη, την ηχορρύπανση να περιορίζεται δραστικά αλλά και την κίνηση των ποδηλάτων να αυξάνεται εντυπωσιακά! Το ποδήλατο ως μέσο μετακίνησης και άσκησης, λόγω των χαρακτηριστικών του -μπορεί να χρησιμοποιηθεί τόσο για να πάει κάποιος στη δουλειά του όσο και για να κάνει μια βόλτα ή να αθληθεί- έδειξε στη διάρκεια του lockdown ότι μπορεί να αποτελέσει τη λύση για μια σειρά από προβλήματα του σύγχρονου ανθρώπου. Αλλά και τώρα μετά την άρση των περιοριστικών μέτρων η μετακίνηση περισσότερων πολιτών με ποδήλατο κατά μόνας βοηθάει τα μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης. Εκτός από τους πολίτες όμως είναι αναγκαίο να δει και η πολιτεία όπως και κυρίως ο Δήμος της Πάτρας, ότι η επένδυση στην εναλλακτική μετακίνηση είναι λύση και όχι πολυτέλεια. Οι πολεοδομικές συνθήκες το επιτρέπουν, η κοινωνία το ζητάει, η επιστημονική κοινότητα έχει ασχοληθεί, ιδέες, προτάσεις, μελέτες υπάρχουν (από τον καθηγητή του ΕΜΠ, Θάνο Βλαστό κ.α.). Μήπως όμως λείπει η πολιτική βούληση για κατασκευή δικτύου ποδηλατόδρομων; Η Εταιρεία Κοινωνικής Δράσης και Πολιτισμού Κοινο_Τοπία www.koinotopia.gr καλεί το Δήμο της Πάτρας να υλοποιήσει αυτή την ανάγκη και απαίτηση των πολιτών δημιουργώντας συνθήκες ασφαλούς ποδηλατοκίνησης στη πόλη με πρώτη συμβολική κίνηση τη σύμπραξη στην καμπάνια που έχει ξεκινήσει η Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδας. H 3η Ιουνίου έχει οριστεί από τον ΟΗΕ ως Παγκόσμια Ημέρα Ποδηλάτου (World Bicycle Day). Η απόφαση ελήφθη στις 12 Απριλίου 2018 από τη γενική συνέλευση του διεθνούς οργανισμού, κατόπιν μιας παγκόσμιας εκστρατείας από τους λάτρεις του ποδηλάτου, στην οποία πρωτοστάτησε ο Πολωνός κοινωνιολόγος και ακτιβιστής δρ. Λέσεκ Σιμπίλσκι, πρώην μέλος της Εθνικής Ολυμπιακής Επιτροπής της Πολωνίας. Στο σχετικό ψήφισμα, τα κράτη – μέλη του ΟΗΕ καλούνται να διοργανώνουν εκδηλώσεις και δραστηριότητες με στόχο την ανάπτυξη μιας κουλτούρας ποδηλασίας στην κοινωνία και τη βελτίωση της οδικής ασφάλειας. Το ποδήλατο είναι ένα απλό, προσιτό, αξιόπιστο και φιλικό προς το περιβάλλον μεταφορικό μέσο που βρίσκεται εν χρήσει για περισσότερο από δύο αιώνες. Όχι μόνο βοηθάει τους ανθρώπους σ’ έναν υγιεινό τρόπο ζωής, αλλά προάγει τον σεβασμό για το περιβάλλον και έχει θετικό αντίκτυπο στο κλίμα, που είναι ένας από τους βασικούς στόχους του ΟΗΕ για την αειφόρο ανάπτυξη. Πληροφορίες για δημοσιογράφους: 2615.002009, Ανδρέας Σπηλιώτης Αγαπητοί φίλοι Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καπνίσματος (31 Μαΐου) σας προωθούμε το ενδιαφέρον άρθρο του ιατρού/καρδιολόγου και υποστηρικτή της Κοινο_Τοπίας Ανδρέα Σαμοθρακίτη για τη συσχέτιση του καπνίσματος με τον Covid-19 Εταιρεία Κοινωνικής Δράσης και Πολιτισμού KOINO_TOΠIA Κάπνισμα και κορωνοϊός Αγαπητοί φίλοι καπνιστές Θέτω το ερώτημα, είναι άλλη μια ευκαιρία να σκεφτείτε να διακόψετε το κάπνισμα ; εν μέσω αυτής της πανδημίας με τον COVID-19 που ενώ προσβάλλει όλα τα συστήματα του ανθρώπου η κύρια πύλη εισόδου είναι το στόμα μας και η μύτη μας και η πρώτη άμυνά μας απέναντί του, είναι η καλή υγεία του αναπνευστικού μας συστήματος. Είναι γεγονός ότι πολλά γράφονται και διαδίδονται στα ΜΜΕ και στο διαδίκτυο ότι το κάπνισμα βοηθά τους καπνιστές να ασθενήσουν λιγότερο είναι όμως τα πράγματα έτσι ή fake news διασπείρονται με τρόπο για να αμβλύνουν την καταστροφική δράση του καπνίσματος ; Ας δούμε λίγα επίσημα στοιχεία που μέχρι τώρα δεν αμφισβητήθηκαν από κανέναν. 1. Μεταδοτικότητα COVID-19 Είναι αδιαμφισβήτητο, ότι κάθε χρήση καπνικού προϊόντος, ιδίως μάλιστα το χρόνιο κάπνισμα, προκαλεί μείωση της άμυνας του αναπνευστικού συστήματος και προδιαθέτει για εμφάνιση συχνών βρογχίτιδων και πνευμονικών λοιμώξεων. Ειδικότερα, έχει αποδειχθεί ότι ο κoρωνοιός αυτός προσπερνά σχετικά εύκολα την υπο λειτουργική άμυνα του κροσσωτού επιθηλίου των αεροφόρων οδών των καπνιστών και προσκολλάται στο αναπνευστικό σύστημα με ειδικούς υποδοχείς του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτενσίνης (ACE-2). Η γονιδιακή έκφραση του ενζύμου αυτού είναι υπερλειτουργική στον καπνιστή (Cai 2020), ο οποίος με αυτόν το μηχανισμό παρέχει περισσότερους υποδοχείς και ακόμη πιο πρόσφορο έδαφος για προσκόλληση του ιού στον πνεύμονα. Επίσης τονίζεται ότι η χρήση προϊόντων καπνού: α) συνεπάγεται πολύ μεγάλη αύξηση της επαφής των χεριών με το στόμα β) φέρνει σε συχνή επαφή τα δάκτυλα με δυνητικά μολυσμένα αντικείμενα (πακέτο, σπίρτα, αναπτήρας, συσκευές ατμίσματος, συστήματα ναργιλέ κ.α.) ανεξάρτητα από τη χρήση προστατευτικών γαντιών γ) δυσχεραίνει τη σωστή χρήση μάσκας 2. Βαρύτητα COVID-19 Η γνωστή από την εποχική γρίπη, βαρύτερη πορεία των ιογενών λοιμώξεων του αναπνευστικού συστήματος στους χρήστες προϊόντων καπνού, επιβεβαιώνεται και με τον SARS-CoV-2. Αναφορές από την Κίνα ανεβάζουν το ποσοστό των καπνιστών ασθενών με COVID-19 που χρειάσθηκε να εισαχθούν σε ΜΕΘ στο 12,3%, ενώ οι μη καπνιστές ήταν μόλις 4,7% 3. Δυσμενής πρόγνωση COVID-19 Πρόσφατη μελέτη από τη Κίνα αναφέρει 9% απώλεια ζωής σε καπνιστές, συγκριτικά με 4% σε μη καπνιστές ασθενείς 4. Διασπορά COVID-19 Ο προ συμπτωματικός ή συμπτωματικός καπνιστής και ιδίως ο πάσχων από ΧΑΠ, με τον χρόνιο βήχα του, προκαλεί μεγαλύτερη σταγονιδιακή διασπορά της νόσου. Τα μικροσταγονίδια από βίαιη εκπνοή ή βήχα σε κλειστό χώρο εξακοντίζονται με ταχύτητα άνω των 10m/sec και φθάνουν σε απόσταση μεγαλύτερη των επτά μέτρων. Ο χρήστης προϊόντων καπνού, επιπλέον παράγει ρύπους που δυνητικά συμβάλλουν στη διασπορά της νόσου (αποτσίγαρα, αιωρούμενα σωματίδια, τριτογενές κάπνισμα από ρύπανση δαπέδου, επίπλων κ.α.) 5. Παθητικό κάπνισμα – προστασία παιδιών Η απαγόρευση των μετακινήσεων, που εφαρμόζεται για την αντιμετώπιση της πανδημίας, αυξάνει τον κίνδυνο οικογενειακής έκθεσης, ιδίως μικρών παιδιών, σε δευτερογενές και τριτογενές παθητικό κάπνισμα μέσα στο σπίτι. Στον καπνιστή, που έχει απόλυτη ανάγκη το κάπνισμα, συνιστάται να καπνίζει μόνο σε εξωτερικό χώρο (αυλή ή βεράντα) και εκτός θέας μικρών παιδιών 6. Περιορισμός στο σπίτι – stress Ο περιορισμός στο σπίτι και η συνεχής συμβίωση μέσα σε μικρό χώρο είναι στρεσογόνοι παράγοντες που μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά το συναίσθημα, τον ύπνο, τις ανθρώπινες σχέσεις και να αυξήσουν την επιθυμία των καπνιστών για χρήση καπνικών προϊόντων. Το ίδιο ισχύει για την αυξημένη επιθυμία για πρόσληψη γλυκών και αλκοόλ. Η διατήρηση μιας τακτικής ρουτίνας στον ύπνο, στα γεύματα, στην άσκηση, στην εργασία και στη διασκέδαση θα μετριάσει τις αρνητικές επιδράσεις της απομόνωσης. Σε σχέση με τα Fake news ότι η νικοτίνη επιδρά θετικά στον ιό και κατ’ επέκταση το κάπνισμα σας παραθέτω την έρευνα της βιοτεχνολογίας πάνω στα φύλλα του καπνού για τη γρήγορη παραγωγή ΑΝΤΙΣΩΜΑΤΩΝ. Φύλλα καπνού εναντίον του κορωνοϊού Η θυγατρική βιοτεχνολογίας της καπνοβιομηχανία (BAT), η Kentucky BioProcessing (KBP), στις ΗΠΑ κατάφερε να κλωνοποιήσει ένα τμήμα της αλληλουχίας του Covid-19, γεγονός που βοήθησε στην ανάπτυξη ενός μορίου, επιτρέποντας την παραγωγή αντισωμάτων για την προστασία εναντίον του Covid-19. Το φύλλο του καπνού, στο οποίο προσφεύγει η καπνοβιομηχανία BAT, παρουσιάζει ιδιαίτερες ιδιότητες με πολλαπλά πλεονεκτήματα, σύμφωνα με τον όμιλο, συνιστώντας ένα ευνοϊκό περιβάλλον για μια αποτελεσματικότερη και ταχεία παραγωγή αντισωμάτων, σε σύγκριση με τις παραδοσιακές τεχνικές. «Πιστεύουμε ότι πετύχαμε μια σημαντική πρόοδο με την τεχνολογική μας πλατφόρμα φύλλων καπνού και είμαστε έτοιμοι να εργαστούμε με τις κυβερνήσεις και όλες τις ενδιαφερόμενες πλευρές για να βοηθήσουμε εναντίον του Covid-19», δήλωσε ο διευθυντής επιστημονικών ερευνών της BAT Ντέιβιντ Ράιλι. Μπορεί οι συνθήκες να είναι πρωτόγνωρες -όπως και σε όλους τους πολίτες έτσι και στους καπνιστές- και αυτό να φέρνει πίεση & ανασφάλεια, αλλά, και για πάρα πολλούς καπνιστές είναι η χρυσή ευκαιρία, τώρα που ο οργανισμός χρειάζεται ενδυνάμωση, μήπως είναι η ώρα να αναλογιστούν: να απεξαρτηθώ από μια κακιά συνήθεια. Μπροστά μου θα το βρω … Ανδρέας Σαμοθρακίτης Καρδιολόγος Πρόεδρος Κίνησης (ΠΡΟΤΑΣΗ) -
 -
 -
 -
 - Early studies suggest that smokers who develop COVID-19 are 14 times more likely than nonsmokers to need intensive treatment. (Hannah Norman/KHN)
-
 -
 -
 -
 Εταιρεία Κοινωνικής Δράσης και Πολιτισμού ΚΟΙΝΟ_ΤΟΠΙΑ www.koinotopia.gr ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 26 Μαΐου 2020 Μια επίσκεψη στα Τρίκαλα – αφετηρία για σκέψεις στο πως οι Ελληνικές πόλεις μπορούν να κερδίσουν το στοίχημα της εξωστρέφειας και της ανάπτυξης Ανακαλώντας στις μνήμες μας δράσεις της Κοινο_Τοπίας www.koinotopia.gr (Εταιρεία Κοινωνικής Δράσης και Πολιτισμού) που δε σας έχουμε κοινοποιήσει και θα θέλαμε να μοιραστούμε μαζί σας τα βιώματά μας σας μεταφέρουμε σήμερα νοερά σε μια επίσκεψη που πραγματοποιήσαμε πριν 2 χρόνια τέτοιες μέρες στα Τρίκαλα Θεσσαλίας. Ήταν μια επίσκεψη γνωριμίας στο Δήμο Τρικκαίων και την ευρύτερη περιοχή αλλά και μια ευκαιρία για να μάθουμε πως ο Δήμος αλλά και ο Δήμαρχος τους Δημήτρης Παπαστεργίου κατέχουν μια περίοπτη θέση στα αυτοδιοικητικά δρώμενα της Ελλάδας. Πολλοί από τους συμμετέχοντες είναι αλήθεια είχαν μια θετική άποψη για τα Τρίκαλα από αυτά που είχαν ακούσει. Γνωρίζοντας όμως από κοντά την πόλη, τους κατοίκους αλλά και τους εκπροσώπους της Δημοτικής Αρχής δεν έκρυψαν τον ενθουσιασμό τους και την επιθυμία τους να δουν και αυτοί κάποια στιγμή την πόλη τους κάπως έτσι. Ενδεικτικά η περιήγηση στα Τρίκαλα περιελάμβανε γνωριμία με την παραδοσιακή συνοικία Βαρούσι όπου και τα αρχοντικά του Δίκου, του Βλατσάκη και του Σιμή, το διάβα του ποταμού Ληθαίου από την πόλη, το Ασκληπιείο Τρίκκης, τη μεταλλική Κεντρική γέφυρα του 1886, το κάστρο με το ρολόι, τα Οθωμανικά λουτρά, το Μουσείο Τσιτσάνη, τη Δωροθέα Σχολή, το Κουρσούμ Τζαμί έργο του περίφημου αρχιτέκτονα Σινάν στα μέσα του 16ου αι. το πάρκο Ματσόπουλου όπου και ο μεγαλύτερος σε όγκο παλιός νερόμυλος της Ελλάδος (βιομηχανικό και τεχνολογικό μνημείο του 19ου αι.), το Δημοτικό Λαογραφικό Μουσείο, το ναό της Αγίας Παρασκευής του 17ου αι. και την Αρχαιολογική Συλλογή Τρίκκης. Μια σημαντική στιγμή της επίσκεψης ήταν όμως η γνωριμία με τους ιθύνοντες του Δήμου και τις πολιτικές που αυτοί ακολουθούν με στόχο τη βελτίωση της καθημερινότητας των πολιτών σε πολλούς τομείς, όπως και η ξενάγηση από παράγοντες του Δήμου Τρικκαίων στις υποδομές του. Αρχικώς ο πρόεδρος της e-trikala ΑΕ Γιάννης Κωτούλας υποδέχθηκε τους συμμετέχοντες με την Κοινο_Τοπία στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου στο Δημαρχείο όπου τους ενημέρωσε για τις δράσεις του Δήμου. Στην ευρεία και ουσιαστική συζήτηση που ακολούθησε προσεγγίστηκαν θέματα τεχνολογίας, εκπαίδευσης, περιβάλλοντος, μετακίνησης, σύγχρονων και καινοτόμων εργαλείων παροχής υπηρεσιών από το Δήμο και περιγραφή δεδομένων. Ο εκπρόσωπος Τύπου του Δήμου Θανάσης Μιχαλάκης παρουσίασε το προφίλ του Δήμου στα πεδία της προαγωγής του πολιτισμού, της οικονομικής διαχείρισης και της αειφόρου ανάπτυξης. Ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Μιχάλης Λάππας και ο τ. αντιδήμαρχος Ηλίας Παπανικολάου έκαναν μια γενική παρουσίαση στις πολιτικές του Δήμου Τρικκαίων για τη βιώσιμη κινητικότητα ενώ ο Βασίλης Αδάμος από την Ομάδα Εθελοντών αναφέρθηκε στην ενεργοποίηση των πολιτών. Ολοκληρώνοντας την ιδιαίτερη αυτή επίσκεψη οι συμμετέχοντες της οργάνωσης ξεναγήθηκαν και ενημερώθηκαν για το control room του Smart Trikala. Πληροφορίες για δημοσιογράφους: Ανδρέας Σπηλιώτης 2615.002009 Επανάληψη – Υπενθύμιση (συνεχίζουμε αυτά που έμειναν στη μέση λόγω Covid-19) Εταιρεία Κοινωνικής Δράσης και Πολιτισμού ΚΟΙΝΟ_ΤΟΠΙΑ www.koinotopia.gr ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 19 Φεβρουαρίου 2020 Λαχειοφόρος αγορά για τη στήριξη της Κοινο_Τοπίας Ένα συλλεκτικό MALT SCOTCH WHISKY για κάποιον τυχερό Η Επιτροπή εκδηλώσεων της Εταιρείας Κοινωνικής Δράσης και Πολιτισμού ΚΟΙΝΟ_ΤΟΠΙΑ www.koinotopia.gr θέλοντας να ενισχύσει τις προσπάθειες της οργάνωσης που στόχο έχουν τη στήριξη της λειτουργίας του νέου στεκιού για τις δραστηριότητες του συλλόγου διοργανώνει λαχειοφόρο αγορά. Με το συμβολικό ποσό της δωρεάς 1€ μπορεί κάποιος να ενισχύσει την προσπάθεια αυτή μπαίνοντας σε κλήρωση για ένα συλλεκτικό malt scotch whisky 10 ετών με το συνοδευτικό έντυπο αυθεντικότητας. Και παρά το ότι θα μπορούσε κάποιος να χαρακτηρίσει το δώρο ανδρική υπόθεση… η μοναδική απόλαυσή του είναι πρόκληση για κάθε ουρανίσκο. Το ποτό της Balvenie Distillery 10 years Founders Reserve που θα κληρωθεί αξίας 200€, είναι προσφορά στελέχους της Κοινο_Τοπίας και ανήκει στην κατηγορία των malt scotch whisky. Ως malt whisky ορίζεται ένα ουίσκι το οποίο παράγεται από βυνοποιημένο κριθάρι, δηλαδή από κριθάρι που έχει βγάλει μια μικρή φύτρα. Αν προσθέσουμε και τη λέξη single, η αναφορά παραπέμπει σε ένα ουίσκι το οποίο παράγεται από βυνοποιημένο κριθάρι και στην τελική του σύνθεση συμμετέχουν μόνο ουίσκι που προέρχονται από το ίδιο αποστακτήριο. Εδώ, αξίζει τον κόπο να κάνουμε μια διευκρίνιση και να πούμε ότι ένα απλό malt ουίσκι είναι πάντα ένα μείγμα από διαφορετικά (πάντα malt) ουίσκι, τα οποία δεν είναι υποχρεωτικό να προέρχονται από το ίδιο αποστακτήριο. Πέραν, όμως, από αυτές τις προδιαγραφές, ένα malt ουίσκι για να θεωρείται single οφείλει να έχει τουλάχιστον 8 χρόνια ωρίμανσης σε βαρέλι. Η ιστορία των malt ουίσκι έχει την αφετηρία της στον 15ο αιώνα. Δικαιολογημένα, ο συναρπαστικός και πολύπλοκος χαρακτήρας τους άρχισε να αποκτάει ολοένα και μεγαλύτερο κοινό. Τα single malt έγιναν η επιλογή για κάτι πιο σοφιστικέ, πιο ιδιαίτερο και πιο classy. Μια βόλτα σε επιλεγμένα μπαρ θα δείτε να φιγουράρει στα ράφια, μια μεγάλη ποικιλία από single malts και πολλούς από τους θαμώνες να τα επιλέγουν συνειδητά, για την εκλεπτυσμένη απόλαυση και την εμπειρία που προσφέρουν. Για όσους θα ήθελαν να στηρίξουν την προσπάθεια δοκιμάζοντας παράλληλα την τύχη τους μπορούν να επισκεφθούν τον πολυχώρο της Κοινο_Τοπίας Καραϊσκάκη 153, ισόγειο (μεταξύ Πατρέως και Γεροκωστοπούλου) Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη 11πμ-2μμ και Πέμπτη, Παρασκευή 7-9μμ ή μας βρουν στις δράσεις και εκδηλώσεις της οργάνωσης. Για περισσότερες πληροφορίες καλέστε στο 2610.622250 τις παραπάνω ώρες ή στείλτε στο info@koinotopia.gr Πληροφορίες για δημοσιογράφους: Σπηλιώτης Ανδρέας 2610.622250 Αγαπητοί φίλοι Σας προωθούμε το άρθρο του Pavel που αλιεύσαμε στο thebest.gr το οποίο γράφτηκε τις μέρες εγκλεισμού λόγω Covid-19, με αφορμή την ανάγνωση ενός βιβλίου και τον αναστοχασμό του αρθρογράφου. Στο άρθρο υπάρχουν αναφορές-περιγραφές από τόπους επίσκεψης της Κοινο_Τοπίας. https://www.thebest.gr/article/580541-as-mi-steroume-apo-ton-eauto-mas-to-oneiro-tou-taxidiou-tis-anakalupsis?fbclid=IwAR0fahO4leIaBxaBcc T9LvKC0oubqXcsiDuoaxGTRYyD7xDnjEQNYyEfC2w Εταιρεία Κοινωνικής Δράσης και Πολιτισμού Κοινο_Τοπία www.koinotopia.gr Ας μη στερούμε από τον εαυτό μας το όνειρο του «ταξιδιού» & της ανακάλυψης Ξεκίνησα τα ταξίδια σχετικά αργά στη ζωή μου κυριολεκτικά, αλλά μεταφορικά ήδη από την παιδική μου ηλικία είχα κάνει τις πρώτες μου περιπλανήσεις, μέσα από τα βιβλία, την τηλεόραση, το ραδιόφωνο και είχα ανακαλύψει κόσμους που μου είχαν προσφέρει τη χαρά της γνώσης και του έρωτα. Την 27η Νοεμβρίου 2008, ημέρα Πέμπτη, βράδυ ανήμερα των γενεθλίων μου στις σκάλες της Αγίου Νικόλαου, με ένα ποτήρι κρασί και μια τούρτα, έχοντας τη συντροφιά του πιο γλυκού και τρυφερού κοριτσιού, το ταξίδι είχε ήδη ξεκινήσει. Είχα λάβει ένα πολύ όμορφο δώρο, το βιβλίο του Αλαίν Ντε Μποτόν «Η τέχνη του ταξιδιού». Στη δεύτερη σελίδα υπήρχε μια ευχή: Εύχομαι να είσαι πάντα καλά και κάθε τρελό σου όνειρο να γίνεται πραγματικότητα», είχανε γράψει τα δάχτυλά της που ήταν και τα πρώτα που άγγιξα την 9η Απριλίου του 2008 στο θεατράκι της Πάτρας. Χρειάστηκε να περάσουν 12 ολόκληρα χρόνια για να το διαβάσω. Κάθε μέρα ήταν η πραγματοποίηση ενός μικρού ονείρου, από το πρωί έως το βράδυ, παρ’ όλες τις δυσκολίες που υπήρχανε. Η δύναμη που αντλούσα από τη συντροφικότητα μου πρόσφερε πίστη, ελπίδα και ένα μεγάλο χαμόγελο ότι θα τα καταφέρω! Η αγάπη για τη φύση, τη θάλασσα, το βουνό, τον αέρα αλλά και το αεράκι, το περπάτημα, ήταν ο κοινός τόπος που έκανε ν’ ανθίζει κάθε μέρα ο έρωτας δυο ανθρώπων. Διασχίζοντας την πόλη, αγαπημένη συνήθεια χρόνων που πρώτη η μητέρα μου χέρι με χέρι μου την είχε προσφέρει, συνάντησα το καλοκαίρι του 2010 τον Ανδρέα Σπηλιώτη, εμπνευστή και δημιουργό της κίνησης «Κοινο_Τοπία» Εταιρεία Κοινωνικής Δράσης & Πολιτισμού, η οποία έκανε τα πρώτα της βήματα στην πόλη μας. Αναζητώντας ο Ανδρέας έναν κοινό τόπο με ανθρώπους που υπήρχαν ήδη στην πόλη, αλλά και άλλους που θα ανακάλυπτε στην πορεία, κατάφερε να δημιουργήσει εκείνο το χώρο όπου όλοι θα μπορούσαν να ανακαλύψουν το ελάχιστο που θα μπορούσαν να προσφέρουν, αλλά και το μέγιστο που δεν είχαν φανταστεί ότι θα λάβουν. Σε μια από τις μονοήμερες εκδρομές της Κοινο_Τοπίας την 29η Μαΐου 2011 ανακαλύψαμε το «Κέντρο Χαρακτικών Τεχνών-Μουσείο» της Βάσως Κατράκη, στο Νησάκι του Αιτωλικού, η οποία είχε κληροδοτήσει στη γενέτειρά της όλα της τα έργα, τα οποία φιλοξενούνται μόνιμα στη μια αίθουσα του Μουσείου. Σειρά είχαν στην περιήγηση το Αρχαίο Θέατρο Οινιάδων, το οποίο βρίσκεται στη θέση Τρίκαρδος, στο δημοτικό διαμέρισμα Κατοχής του ομώνυμου Δήμου Οινιάδων, στο νομό Αιτωλοακαρνανίας. Και λίγο πριν γυρίσουμε στην πόλη μας διαμέσου της Γέφυρας Ρίου Αντίρριου επισκεφθήκαμε το σπάνιο δάσος Φράξου, το οποίο έχει χαρακτηριστεί ως Τοπίο Ιδιαίτερου Φυσικού Κάλλους και συμπεριλαμβάνεται στο πανευρωπαϊκό δίκτυο Νatura (Φύση) 2000. Η φύση μας είχε προσφέρει τα δώρα της και εμείς είχαμε νιώσει ως πρωτόπλαστοι στον παράδεισο. Ήταν μια απόδραση που είχε όλα εκείνα τα στοιχεία της λέξης, μιας και έφυγα από το πατρικό μου περισσότερο ως «κλέφτης»· το μακρινό 1998 είχα ταξιδέψει στο Σαιντ Λιούις της Αμερικής για να εγχειριστώ από τον κ. Νικόλαο Κουτσούκο στο Missouri Baptist Medical Center, επιστρέφοντας στην πατρίδα 2 εβδομάδες μετά είχα αποκτήσει ξανά το «γενέθλιο» δώρο της ζωής. Σε όλη αυτή την πορεία –η οποία είχε ξεκινήσει από τη Μυτιλήνη το 1996- υπήρξαν πολλά πρόσωπα στα οποία τολμώ να πω ότι οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ, εδώ όμως ας σταθώ στο Γιώργο, το Δημήτρη και τη Βάσω. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας 2010-2020 και της αποκαλούμενης ελληνικής κρίσης, υπήρξαν μια σειρά από γεγονότα που θα τα θυμάμαι πάντα με αγάπη, νοσταλγία και τρυφερότητα, έχοντας στο νου μου μα περισσότερο στην καρδιά μου, ότι οι άνθρωποι φανερώνουν το μεγαλείο τους στις δύσκολες στιγμές και την τόλμη-ανθρωπιά τους στη χαρά σου! Ενδεικτικές στιγμές θα μπορούσα να πω ότι ήταν η ανακάλυψη της Τέχνης της Αρχιτεκτονικής και της Δημιουργίας το 2012, όταν τα μάτια μου αντίκρισαν το βράδυ του Σαββάτου τη Νέα Παραλία της Θεσσαλονίκης συντροφιά με το Γιάννη και την Κωνσταντίνα, τα καμμένα Αττικόν & Απόλλων στη Σταδίου την ίδια χρονιά και η τελευταία συνάντηση με τον μοναδικό αληθινό φίλο Παναγιώτη τον Ιούλιο του 2018, στο καφέ Σταθμός στην Πάτρα. Η Κοινο_τοπία είχε ξαναέρθει στη ζωή μου τον Απρίλιο του 2016, λίγο πριν χωρίσουν οριστικά οι δρόμοι μας με το «όνειρο». Την Κυριακή 10 Απριλίου από την κεντρική πλατεία της πόλης ξεκινήσαμε για ένα όμορφο ταξίδι με πολλούς προορισμούς. Μου άρεσαν πάντα οι εκπλήξεις και αυτή η ημέρα έκρυβε μέσα της πολλές· η πρώτη ήταν το Λαογραφικό Μουσείο Ξυλόκαστρου -ένα μέρος της ιστορίας μας υπήρχε εδώ μέσα- κι έπειτα ο Ιερός Ναός του Αγίου Βλασίου στο Ξυλόκαστρο, ένα ιστορικό εκκλησιαστικό μνημείο Τέχνης και Πολιτισμού. Στη συνέχεια επισκεφθήκαμε το Μουσείο Περιβάλλοντος Στυμφαλίας όπου κατάλαβα πόσο ουσιαστική μπορεί να είναι η επαφή του ανθρώπου με τη φύση εάν και μόνο απλά αφεθεί. Υπήρξαν όμως και δύο προορισμοί στους οποίους η έκπληξή μου υπήρξε ακόμα μεγαλύτερη. Το πρώτο ήταν η συνάντηση με τον τόπο εκείνο στον οποίο έζησε ο Άγγελος Σικελιανός μαζί με τη σύζυγο του Εύα Πάλμερ και είναι η Βίλα Άγγελου Σικελιανού που ξεκίνησε να χτίζεται το 1912 και ολοκληρώθηκε το 1916, σε σχέδια του ίδιου του ποιητή. Το δεύτερο, νωρίς το απόγευμα, ήταν η πεζοπορία στο αισθητικό δάσος του Πευκιά, μια στενή λωρίδα φυσικού πευκοδάσους στην περιοχή Ξυλόκαστρου και Συκιάς. Η θάλασσα, το οξυγόνο· θα τολμούσα να πω η ομορφιά, ίσως να οδήγησε και τον ποιητή Κώστα Καρυωτάκη να εμπνευστεί και να γράψει το ποίημα «Το πράσινο ακρογιάλι της πατρίδας». Όλα αυτά ήρθαν στο μυαλό μου ήδη από τις πρώτες σελίδες του βιβλίου του Αλαίν Ντε Μποτόν «Η τέχνη του ταξιδιού» αφού είχα ξεκινήσει να το διαβάζω 4 ολόκληρα χρόνια μετά από το τελευταίο ταξίδι, μέσα στη δύσκολη αυτή περίοδο που ζούμε όλοι ήδη από τις αρχές Μαρτίου του 2020. Η πρώτη σελίδα με μάγεψε γιατί θυμήθηκα όλες τις στιγμές κατά τις οποίες είχα υπάρξει ευτυχισμένος και χαρούμενος. Τώρα σε μια διαφορετική εικόνα που έχει να κάνει με τον προσωρινό εγκλεισμό στο σπίτι, την αγωνία για το αύριο, τον απεριόριστο ελεύθερο χρόνο που ο άνθρωπος δε ζήτησε αλλά του προσφέρθηκε. Με αυτό τον τρόπο ξεκίνησε ένα άλλο εσωτερικό ταξίδι που έχει να κάνει, κατά τη γνώμη μου, περισσότερο με όλα αυτά που δεν πρόσεξε ο άνθρωπος –όπως και εγώ άλλωστε πριν την Αμερική– κατά τη διάρκεια της καθημερινότητας και της υποτιθέμενης ευτυχίας και ολοκλήρωσης. Ως σκέψη, ανάμνηση από όλο αυτό το διάστημα, θα έχω να θυμάμαι εκείνους που πέρασαν περισσότερη ώρα με την οικογένειά τους, τον πατέρα που σπανίως έβλεπε τα παιδιά και τώρα πάνω σε ένα ποδήλατο αντίκριζαν τη θάλασσα και το ηλιοβασίλεμα. Εκείνους τους εργαζόμενους που συνέχισαν σε δύσκολες συνθήκες να επιτελούν το καθήκον τους και να σώζουν ζωές. Τις πλατείες, τα σιντριβάνια και τους δρόμους για την απέραντη μοναξιά που ένιωσαν. Την απομόνωση, ακόμα και τη συντριβή που έζησαν οι ηλικιωμένοι μακριά από παιδιά, εγγόνια και από ένα τρυφερό χάδι! Όλους τους ανθρώπους που από τη μια στιγμή στην άλλη έχασαν το βηματισμό τους μα και τον κόσμο όλο. Κλείνοντας όλο αυτό το πέρασμα από τη μια εποχή στην άλλη με τρυφερότητα, συγκίνηση, έρωτα και πολύ αγάπη, μου έρχονται στο νου και στα χείλη οι στίχοι της Μαίρης Φασουλάκη από το ομώνυμο τραγούδι «Ο δικός μου Θεός» σε μουσική Παντελή Θαλασσινού, που θα ήθελα να έχω ψυχή για να μπορώ να τους τραγουδήσω παρέα με την πιο όμορφη συντροφιά αυτού του κόσμου! Ο δικός μου Θεός
δε μυρίζει λιβάνι,
δεν φοράει στεφάνι
κι έχει μαύρα μαλλιά. Στέκει φάρος λευκός
στο μικρό μου λιμάνι
λούζει φως το κορμί μου
και με παίρνει αγκαλιά. Ο δικός μου Θεός
δε χωράει σε εικόνες,
δε χωράει σε κανόνες,
δεν φοράει χρυσά. Είν’ το φέγγος του μόνο
που φωτίζει χειμώνες
η ζεστή του ανάσα
όταν έξω φυσά. Ο δικός μου Θεός
έχει κάρβουνα μάτια
και δυο ολόλευκα άτια
με αγγέλων φτερά. Αν τη νύχτα κοιτάξεις
του ουρανού τα σημάδια
θα μας δεις να πετάμε
με τα χέρια ανοιχτά. Ο δικός μου Θεός
αγαπάει το γέλιο,
αγαπάει το χρώμα,
αγαπάει τη βροχή. Τόνε βρίσκω στη θάλασσα,
στης βροχής τη σταγόνα.
Τόνε ψάχνω σε σένα
που έχεις χρόνια χαθεί… | |
