Εταιρεία Κοινωνικής Δράσης και Πολιτισμού
ΚΟΙΝΟ_ΤΟΠΙΑ www.koinotopia.gr
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
10 Δεκεμβρίου 2015
Συνέχεια του κύκλου προβολών της «Σινε-Παρέας» με την ταινία “Eternal Sunshine of the spotless Mind” (Αιώνια Λιακάδα ενός Καθαρού Μυαλού)
Η Εταιρεία Κοινωνικής Δράσης και Πολιτισμού Κοινο_Τοπίαwww.koinotopia.gr, συνεχίζει για τη φετινή χρονιά τις προβολές της με την ταινία “Eternal Sunshine of the spotless Mind” (Αιώνια Λιακάδα ενός Καθαρού Μυαλού) του Michel Gondry, την Τετάρτη στις 16 Δεκεμβρίουκαι ώρα 8μμ. Προσέλευση 7.45μμ
H προβολή θα γίνει στον πολυχώρο της Κοινο_Τοπίας, Μαιζώνος 139 και Παντανάσσης, 4ος όροφος (έναντι Δημαρχιακού Μεγάρου) στην Πάτρα μεΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΙΣΟΔΟ. Μετά την προβολή θα ακολουθήσει συζήτηση με αφορμή την ταινία.
Σκηνοθεσία: Michel Gondry, Σενάριο: Charlie Kaufman, Διάρκεια: 108 Λεπτά, Πρωταγωνιστούν: Jim Carrey, Kate Winslet, TomWilkinson, Χώρα: Αμερική
Υπό ορισμένες συνθήκες θα μπορούσαμε να μιλάμε για μια ταινία της οποίας η ιστορία έχει ειπωθεί χιλιάδες φορές, με τις περισσότερες μάλιστα από αυτές με τον ίδιο πεζό και ανούσιο τρόπο. Δύο άνθρωποι γνωρίζονται, ερωτεύονται και έπειτα από την περίοδο εκείνη που όλα φαντάζουν ρόδινα, τα προβλήματα κάνουν την εμφάνισή τους και οι βάσεις της σχέσης τους τρέμουν. Όμως στην προκειμένη περίπτωση έχουμε μια σημαντική διαφοροποίηση, γεγονός που οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στον άνθρωπο που υπογράφει το σενάριο. Το αποτέλεσμα που μας προσφέρει, ξεπερνάει κάθε φαντασία αλλά και κάθε προσδοκία.
Ο Charlie Kaufman έχει αποδείξει πως είναι ένας από τους πιο εμπνευσμένους, έξυπνους και δημιουργικούς σεναριογράφους των καιρών μας. Με το Eternal Sunshine Of The Spotless Mind, επιβεβαιώνει απλά την εντύπωση που είχε δημιουργήσει με τα Being John Malkovich και Adaptation. Και μπορεί η υπόθεση της ταινίας να φαντάζει παράλογα παράξενη και απίστευτη όμως, καταφέρνει να κερδίσει τις εντυπώσεις και το κυριότερο όλων, να μας κάνει να την πάρουμε στα σοβαρά. Μπορεί να είναι σουρεαλιστική όμως, είναι εύστροφα τοποθετημένη σε ένα γήινο και ρεαλιστικό περιβάλλον, αποδιδόμενη με τον ίδιο τρόπο.
Εκεί που είμαστε συνηθισμένοι να παρακολουθούμε την εξέλιξη ανάλογων ιστοριών από την αρχή τους οδηγούμενοι προς το φινάλε τους, ο Kaufman μας παρουσιάζει μια αντίθετη γραμμική πορεία. Η αφήγηση των γεγονότων ξεκινάει από το τέλος που οδήγησε στη ρήξη της σχέσης και στην απόφαση διαγραφής κάθε μνήμης, δικαιολογούμενη απόλυτα λόγω της οργής των πρωταγωνιστών. Καθώς όμως πηγαίνουμε προς τα πίσω, διαγράφοντας τα άσχημα, βλέπουμε τα όμορφα εκείνα στοιχεία, τις αναμνήσεις που δεν είναι δυσάρεστες, που σε κάνουν να συνειδητοποιείς ότι δε θες να ξεχάσεις. Όμως όσο κι αν προσπαθείς να γυρίσεις πίσω, να προστατέψεις τις μνήμες σου, είσαι ανυπεράσπιστος μπροστά σε αυτό που έρχεται να σου στερήσει κάθε ίχνος χαράς.
Ο Gondry συνεργάζεται για δεύτερη φορά με τον Kaufman έπειτα από τοHuman Nature το οποίο αποτέλεσε και το κινηματογραφικό του ντεμπούτο, και μπορούμε να ομολογήσουμε πως αυτή τη φορά, σε αντίθεση με την πρώτη, καταφέρνει να μας καθηλώσει. Εκμεταλλεύεται στο έπακρο κάθε μικρή, συναισθηματική πτυχή της ιστορίας που έχει στα χέρια του αλλά και της μορφής της αφήγησης. Δημιουργεί ένα δαιδαλώδες μονοπάτι που περνάει μέσα από το μυαλό διασκορπώντας, αναγεννώντας και εξοντώνοντας μνήμες για να μας οδηγήσει στη σύλληψη της απόλυτης ιδέας του έρωτα που πληγώνει. Ευτυχώς για εκείνον αλλά και για μας ως θεατές, δεν αφήνει τον εαυτό του να παρασυρθεί από την χρήση των ειδικών εφέ, τα οποία με έξυπνο τρόπο διαχειρίζεται σωστά.
Συναντάμε τον Jim Carrey στον πιο ώριμο ίσως ρόλο της καριέρας του. Έχοντας αποτινάξει από πάνω του τα ακραία εκείνα εκφραστικά χαρακτηριστικά που συνάδουν με την γελοιοποίηση, υποδύεται τον Joel με μοναδική ανθρωπιά. Έναν Joel λιγομίλητο, με πρόβλημα έκφρασης σκέψεων και συναισθημάτων. Έναν Joel φαινομενικά εσωστρεφή που όμως, όσο κι αν νομίζει αρχικά το αντίθετο, θέλει να θυμάται την Clementine την οποία και προσπαθεί να φυλάξει με κάθε τρόπο μέσα στα στενά του μυαλού του.
Όμως και η Winslet δεν πάει πίσω σε έναν ρόλο που την χαρακτήρισε και την ακολούθησε στην καριέρα της. Και μπορεί το παράξενο χρώμα του μαλλιού της να τραβάει την προσοχή μας όμως, δεν είναι εκείνο στο οποίο επικεντρωνόμαστε. Πραγματικά λάμπει στο ρόλο αυτό, αφήνοντας να εξωτερικευτεί κάθε συναίσθημα, κάθε σκέψη αλλά και κάθε φόβος που κρύβεται μέσα της. Στο πλευρό τους ένα εξαιρετικό δευτερεύον cast το οποίο έχει τον απαραίτητο χώρο για να εκφραστεί, να δράσει και να μας παρουσιάσει τις δικές του μικρές, παράπλευρες ιστορίες.
Έχετε πληγωθεί από ανθρώπους, από έρωτες που ήρθαν κι έφυγαν; Έχετε σκεφτεί ποτέ ότι θα θέλατε να ξεχάσετε, να σβήσετε από το μυαλό και την καρδιά σας κάθε σκέψη, κάθε θύμηση; Εάν ναι, δείτε αυτή την ταινία και σίγουρα θα αλλάξετε γνώμη, όπως άλλαξαν γνώμη ο Joel και η Clementine. Εάν όχι πάλι, δείτε την για να επιβεβαιωθεί ο λόγος που κρύβεται βαθιά μέσα σας και δικαιολογεί τη μανία σας να μην αφήνετε τίποτα να ξεθωριάσει στο μυαλό σας. Το ζευγάρι ζει με τις επιλογές του, με τα λάθη του. Κανείς δεν τους εγγυάται ότι δε θα τα ξανακάνει όμως, επιλέγουν να το ζήσουν και ας μείνουν πίσω θλιβερές αναμνήσεις γιατί εκεί βρίσκεται η πραγματική ουσία της αγάπης και της ζωής.
Γιώτα Παπαδημακοπούλου (Cine.gr)
Πληροφορίες για δημοσιογράφους Σπηλιώτης Ανδρέας 2615.002009
