Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η εξόρμηση με δράση και αναψυχή
στη Στροφυλιά από ΚΟΙΝΟ_ΤΟΠΙΑ, Πανηπειρωτικό, ΠΡΟΤΑΣΗ, Πολίτες Εν Δράσει, ΟΙΚΙΠΑ, project Κα.Πα.
Η Εταιρεία Κοινωνικής Δράσης και Πολιτισμού Κοινο_Τοπία, ο Πανηπειρωτικός Σύλλογος Πάτρας, η Πρόταση (Κίνηση για έναν άλλο τρόπο ζωής), οι Πολίτες Εν Δράσει, η Οικολογική Κίνηση Πάτρας (ΟΙΚΙΠΑ) και το project Κα.Πα. (καθαρές παραλίες, καθαρά πάρκα, καθαρή Πάτρα) σε συνεργασία με τη Μονάδα Διαχείρισης Εθνικού Πάρκου Υγροτόπων Κοτυχίου–Στροφυλιάς & Προστατευόμενων Περιοχών Δυτικής Πελοποννήσου του Ο.ΦΥ.ΠΕ.Κ.Α διοργάνωσαν με επιτυχία οικοεξόρμηση με δράση στο δάσος της Στροφυλιάς με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα Βιοποικιλότητας της 22ης Μαΐου.
Οι 51 εθελοντές από τις οργανώσεις αφού ξεναγήθηκαν στο Κέντρο Πληροφόρησης Δάσους Στροφυλιάς-Λιμνοθάλασσας Κοτυχίου από την προϊσταμένη της Μονάδας διαχείρισης Γεωργία Καραμπέρου και προμηθεύτηκαν έντυπο υλικό και κονκάρδες προωθήθηκαν στο πεδίο για παρατήρηση της ορνιθοπανίδας με τηλεσκόπια που είχαν στηθεί επί τούτου.
Κατόπιν και αφού ολοκληρώθηκε η φάση της ενημέρωσης οι εθελοντές χωρισμένοι σε τρεις ομάδες έκαναν καθαρισμό περιοχών που τους υποδείχθηκαν σε συνεργασία με τα στελέχη Ηλία Ιατρού, Ελένης Σωτηροπούλου και Ανδριάνας Αραβαντινού της Μονάδας που τους συνόδευαν οι οποίοι παρείχαν γάντια, σακούλες αλλά και μεταφορικά για την αποκομιδή.
Τελειώνοντας το πρώτο μέρος της ενημέρωσης – ευαισθητοποίησης – δράσης για την προστασία του οικοσυστήματος από τη συνθήκη Ramsar, οι συμμετέχοντες είχαν την ευχέρεια να απολαύσουν ένα μπάνιο στην παραλία, μια βόλτα στο μοναδικό αυτό οικοσύστημα και ένα ρόφημα σε καντίνα της περιοχής.
Κατά τη διάρκεια της μετάβασης – επιστροφής έγινε και γνωριμία των ομάδων αλλά και των μελών που συμμετείχαν με παρουσίαση του προφίλ αλλά και των δράσεων της κάθε μιας.
Για την προστατευόμενη περιοχή
Στο βορειοδυτικό άκρο της Πελοποννήσου, από τον Πατραϊκό κόλπο έως λίγο πριν την Κυλλήνη, εκτείνεται η προστατευόμενη περιοχή Δάσους Στροφυλιάς και Λιμνοθάλασσας Κοτύχι. Το μήκος της φτάνει τα 25 χιλιόμετρα, ενώ το πλάτος κυμαίνεται από 0,5 έως 4 χιλιόμετρα περίπου. Η προστατευόμενη περιοχή καταλαμβάνει έκταση 160.000 στρ. περίπου, ενώ το Εθνικό Πάρκο, χωρίς τα θαλάσσια οικοσυστήματα, 80.000 στρ. περίπου.
Η προστατευόμενη περιοχή περιλαμβάνει ένα μοναδικά πλούσιο μωσαϊκό ενδιαιτημάτων μεγάλης οικολογικής και αισθητικής αξίας, με χαρακτηριστικούς οικοτόπους τους Υγροτόπους με τις περιβάλλουσες πλημμυρισμένες εκτάσεις, το Δάσος Κουκουναριάς, τις Θίνες και τους Ασβεστολιθικούς λόφους. Τα ενδιαιτήματα αυτά συγκροτούν ένα ενιαίο οικοσύστημα, η διατήρηση και η λειτουργία του οποίου στηρίζεται στην καλή λειτουργία όλων των επιμέρους στοιχείων.
Πληροφορίες για δημοσιογράφους: Σπηλιώτης Ανδρέας 2610.277171
Τα λάφυρα της 2ης ομάδας ΠΡΟΤΑΣΗ και ΠανηπειρωτικόςΤα λάφυρα της 1ης ομάδας Κοινο_Τοπία και ΟΙΚΙΠΑΒάσω Μαρτίνη, Χριστίνα Πετανίτη στην ομάδα κρούσης για τη ΣτροφυλιάΈξι οργανώσεις, 51 εθελοντές για το περιβάλλον…Έπεσαν με τα μούτρα στη δουλειά…Η Βάλια Λαμπροπούλου το τσάκωσε με τη δαγκάνα …Η Μονάδα διαχείρισης είχε στήσει 3 τηλεσκόπια για παρατήρηση πουλιών στη λιμνοθάλασσα του ΠρόκοπουΙωάννα Χαντζή, Θεανώ Κουμουλιάτη στη δράσηΚαπέλα, σακίδια, παγούρια και μεγάλη όρεξη να γνωρίσουμε καλύτερα και να προστατεύσουμε το οικοσύστημαΚάποιοι συμπολίτες μας είχαν φροντίσει να έχουμε μπόλικη δουλειά !Κώστας Σάτος, Αγγελική Σκιαδαρέση, Γεωργία Ανδριοπούλου, Αίγλη Θεοχάρους μεταξύ άλλων…Λάφυρα ενώ μεταφέρονται στα σημεία συγκέντρωσης…Λευτέρης Τσόλκας, Μαρία Ζολώτα επί το έργονΜεγάλο το ενδιαφέρον για τα εκθέματα και την παρουσίαση…Μέλη της ομάδας δράσης στο Κέντρο Πληροφόρησης στο ΛάππαΜερικοί ξεμάκρυναν… λιμνοθάλασσα ΠρόκοπουΜια δράση με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα Βιοποικιλότητας της 22ης ΜαΐουΜια ξεχωριστή μέρα με ενημέρωση, ευαισθητοποίηση, δράση και ψυχαγωγίαΜωρ΄ τιν τούτο !Ξενάγησε η προϊσταμένη της Μονάδας διαχείρισης Γεωργία ΚαραμπέρουΟ Θωμάς Κουτρούμπας από την ΟΙΚΙΠΑ αναφέρθηκε στους κινδύνους που αντιμετωπίζει το οικοσύστημαΟι συμμετέχοντες στο Κέντρο ΠληροφόρησηςΠαρατήρηση πουλιών με τη βοήθεια του Ηλία Ιατρού από τη Μονάδα διαχείρισηςΠερπάτημα στο δάσος μέχρι το σημείο παρατήρησης ορνιθοπανίδαςΣπύρος Μακρής και άλλοι συμμετέχοντες παρακολουθούν την ξενάγησηΣτη μάχη για την προστασία της Στροφυλιάς Χριστίνα Καρακωνσταντή, Ντίνα ΑχτύπηΣτον υπέροχο ανανεωμένο χώρο του Κέντρου ΠληροφόρησηςΤα λάφυρα της 3ης ομάδας Project Κα.Πα.Το γνωστό σημείο με τα ερειπωμένα σπιτάκια πλέον καθαρό…Φωτογραφικές, κυάλια και τηλεσκόπια σε ένα τοπίο απίστευτης ομορφιάςΧαρά Γιαννακοπούλου, Αργυρώ Ταβλά με τις τσιμπίδες που διέθεσε το project Κα.Πα.
Μάιος+εβδομαδιαίες πρόβες Μουσικού σχήματος Κοινο_Τοπίας στον πολυχώρο
19/5 Δευτέρα 8.15μμ Προβολή της ταινίας τεκμηρίωσης Κοριτσάκισε σκηνοθεσία του ανατόμου της queer εμπειρίας, Σεμπαστιάν Λιφσίτζ (2020) διάρκειας 85λ σε συνεργασία με το Γυμνό Οφθαλμό στον πολυχώρο της Κοινο_Τοπίας (μόνο με κράτηση). Ακολουθεί συζήτηση στη θεματική της ταινίας. Η «φυλετική δυσφορία» αφορά στην περίπτωση ατόμων που κατονομάστηκαν φυλετικά στη γέννησή τους διαφορετικά από αυτό που αισθάνονται. Στο ντοκιμαντέρ μας η 7χρονη Σάσα είναι αυτή η περίπτωση
28/5 Τετάρτη 6-8μμ τελευταίο του 2ου κύκλου εργαστηρίων Η Μέθοδος της Μη Βίαιης Επικοινωνίας με πυξίδα τις Ανθρώπινες Ανάγκες, με την ψυχολόγο/οικογενειακή θεραπεύτρια Μαγδαληνή Αγραφιώτη
10/6 Τρίτη 8.15μμ Η ποίηση μέσα από το Βλέμμα του Μίκη και του Μάνου αφιέρωμα της χορωδίας της οργάνωσης στα 100 χρόνια από τη γέννησή τους, στον κήπο του Πολύεδρου, Κανακάρη 147 (με προτεραιότητα κατά την προσέλευση)
22/6 Κυριακή ημερήσια εξόρμηση στην Πύλο περιήγηση με τουριστικό σκάφος στον Κόλπο του Ναυαρίνο από Πύλο μέχρι Γιάλοβαμε επίσκεψη στα νησιά, Σφακτηρία και Χελωνάκι (κρατήσεις από 16 Μαΐου)
Ιούλιος Αποχαιρετιστήρια βραδινή σύναξη (λήξη σεζόν) μετά φαγητού και μουσικής (λεπτομέρειες προσεχώς)
17-21 Πέμπτη-Δευτέρα Ιουλίου (πενθήμερη στην Πάτμο-Λειψούς) γνωριμία με το νησί της Αποκάλυψης όπου τα ιερά μνημεία συνυπάρχουν αρμονικά με το πανέμορφο φυσικό τοπίο, θα δούμε, θα αισθανθούμε, θα γευτούμε, θα απολαύσουμε (κρατήσεις από 16 Μαΐου)
Πέραν των προαναφερόμενων δραστηριοτήτων
βρίσκονται σε διερεύνηση κ’ άλλες που θα ανακοινωθούν
Κρατήσεις με προτεραιότητα, πληροφορίες στο 2610.277171 (απαντά πολλές μέρες και ώρες), στο info@koinotopia.gr και στον πολυχώρο της Κοινο_Τοπίας Καραϊσκάκη 153 (ισόγειο) 2610.622250 ωράριο γραμματείας Δευτέρα,Τρίτη,Τετάρτη 11-2μμ & Πέμπτη,Παρασκευή 7-9
Κάποια μέρα θα ξυπνήσεις και δε θα υπάρχει πια άλλος χρόνος για να κάνεις τα πράγματα που πάντα ήθελες. Κάν’ τα τώρα.
Πάουλο Κοέλο, 1947, Βραζιλιάνος συγγραφέας
Ανεμόμυλοι στην Πάτμο100 χρόνια Μίκης Θεοδωράκης, Μάνος ΧατζιδάκιςΑιγαιοπελαγίτικη ομορφιά… (Πάτμος)Εβδομαδιαίες πρόβες Μουσικού σχήματος Κοινο_ΤοπίαςΖώντας σε μια κοινωνία, που αρνείται να την αντιμετωπίσει ως ένα συνηθισμένο παιδίΗ ανέγερση της Ιεράς Μονής του Άγιου Ιωάννη του Θεολόγου στην Πάτμο ξεκίνησε το 1088μ.Χ.Η επτάχρονη Σάσα γεννήθηκε στο σώμα ενός αγοριού, όμως ήδη από τα τρία της χρόνια γνωρίζει ότι η ίδια είναι κορίτσιΗ Μαγδαληνή Αγραφιώτη, ψυχολόγος και οικογενειακή θεραπεύτριαΗ Ρώσικη εκκλησία στη ΣφακτηρίαΚοριτσάκι (Petite fille) του Σεμπαστιάν ΛιφσίτςΜνημείο της Ναυμαχίας του Ναυαρίνου, στην κεντρική πλατεία της ΠύλουΜονή Αγ. Ιωάννη του Θεολόγου (Πάτμος)Ο Γάλλος σεναριογράφος και σκηνοθέτης Sebastien Lifschitz (1968)Οι Λειψοί ή Λειψώ είναι συστάδα 30 νησιών (24 νησίδες και 6 βράχοι) με 800 κατοίκουςΟι χορωδοί της Κοινο_Τοπίας (2019)Οι ψαρόβαρκες και ο μητροπολιτικός ναός στο μικρό λιμανάκι των ΛειψώνΠανοραμική ΠάτμουΠαραλία στη ΣφακτηρίαΣτην προβολή-συζήτηση της ταινίας Κοριτσάκι μπορούν να συμμετάσχουν όσοι κάνουν την απαραίτητη κράτησηΣφακτηρία. Το ελληνικό νησί με τη μακρά ιστορίαΤο Σπήλαιο βρίσκεται μεταξύ λιμανιού και Χώρας και είναι ένα από τα σημαντικότερα χριστιανικά αξιοθέατα παγκοσμίως (Πάτμος)Τοιχογραφίες Καθολικού Μονής Αγ. Ιωάννη του Θεολόγου
την ταινία Κοριτσάκι, ακολουθεί συζήτηση στη θεματική
Η Εταιρεία Κοινωνικής Δράσης και Πολιτισμού Κοινο_Τοπίαwww.koinotopia.gr στα πλαίσια του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της προαγωγής του πολιτισμού συνδιοργανώνει με το Γυμνό Οφθαλμό προβολή της ταινίας τεκμηρίωσης Κοριτσάκι (Petite fille / Little girl) στον πολυχώρο της οργάνωσης Καραϊσκάκη 153, ισόγειο, μεταξύ Πατρέως και Γεροκωστοπούλου τη Δευτέρα 19 Μαΐου στις 8.15μμ. Θα ακολουθήσει συζήτηση στη θεματική της ταινίας. Η προβολή γίνεται σε συνεργασία με την Πρεσβεία της Γαλλίας στην Ελλάδα& το Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος
Στην εκδήλωση μπορούν να συμμετάσχουν όσοικάνουν την απαραίτητη κράτηση στη γραμματεία του συλλόγου Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη 11πμ-2μμ και Πέμπτη, Παρασκευή 7-9μμ στο 2610.622250, τις άλλες ώρες στο 2610.277171 και στο info@koinotopia.gr. Λόγω του περιορισμένου αριθμού θα ισχύσει σειρά προτεραιότητας στις δηλώσεις.
ΥΠΟΘΕΣΗ
Η επτάχρονη Σάσα ένιωθε ανέκαθεν, πως ήταν ένα κορίτσι παγιδευμένο σε σώμα αγοριού. Ζώντας σε μια κοινωνία, που αρνείται να την αντιμετωπίσει ως ένα συνηθισμένο παιδί, σε οποιαδήποτε πτυχή της καθημερινότητάς της, η οικογένεια της Σάσα κάνει, ό,τι μπορεί, ώστε να απλώσει ένα προστατευτικό δίχτυ αποδοχής και κατανόησης.
Ένα ταξίδι αυτογνωσίας και αμοιβαίας εμπιστοσύνης που ρίχνει φως σε όλες τις άγριες μάχες που καλούμαστε να δώσουμε, προκειμένου να σφυρηλατήσουμε τη δική μας ταυτότητα…
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΑΙΝΙΑΣ
Σκηνοθεσία: Sébastien Lifshitz, Διεύθυνση φωτογραφίας: Paul Guilhaume, Μοντάζ: Pauline Gaillard, Ήχος: Yolande Decarsin, Thomas Jaeger, Jacques Pedersen, Παραγωγή: AGAT Films & Cie, Παραγωγοί: Muriel Meynard, Συμπαραγωγή: Arte France, Final Cut For Real, Συμπαραγωγοί: Monica Hellström, Χρώμα: Έγχρωμο, Χώρα Παραγωγής: Γαλλία, Έτος Παραγωγής: 2020, Διάρκεια: 85′
Ο Σεμπαστιάν Λιφσίτς γεννήθηκε το 1968 στο Παρίσι. Έχοντας σπουδάσει Ιστορία της Τέχνης, άρχισε να εργάζεται στον κόσμο της σύγχρονης τέχνης το 1990. Έπειτα στράφηκε στη σκηνοθεσία και το 2000 δημιούργησε την πρώτη του ταινία, το Come Undone, η οποία απέσπασε εξαιρετικές κριτικές και προβλήθηκε διεθνώς. Το πρώτο του ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, με τίτλο The Crossing, έκανε πρεμιέρα στις Κάννες (Δεκαπενθήμερο των Σκηνοθετών 2001), ενώ ακολούθησε η ταινία μυθοπλασίας μεγάλου μήκους Wild Side στο Βερολίνο το 2004 (Πανόραμα 2004, βραβείο Teddy). Έπειτα από τα The Invisibles (Κάννες 2012, Επίσημη Επιλογή), Bambi (Βερολίνο 2013, Πανόραμα), The Lives of Thérèse (Κάννες 2016, Δεκαπενθήμερο των Σκηνοθετών) και Adolescentes (Λοκάρνο 2019), επιστρέφει στην Μπερλινάλε με το νέο του ντοκιμαντέρ, το Little Girl.
Πληροφορίες για δημοσιογράφους: Νίκος Καββαδίας 6946.180636
Στην εκδήλωση μπορούν να συμμετάσχουν όσοι κάνουν την απαραίτητη κράτησηSebastien Lifschitz Σκηνοθέτης, σεναριογράφος (Παρίσι, 1968)Γυμνός ΟφθαλμόςΈνα ταξίδι αυτογνωσίας και αμοιβαίας εμπιστοσύνηςΖώντας σε μια κοινωνία, που αρνείται να την αντιμετωπίσει ως ένα συνηθισμένο παιδίΗ επτάχρονη Σάσα ένιωθε ανέκαθεν, πως ήταν ένα κορίτσι παγιδευμένο σε σώμα αγοριούΚοριτσάκι (Petite fille) του Σεμπαστιάν Λιφσίτς
Μεγάλη συμμετοχή στην εκδήλωση ‘‘Στιγμές της ζωής των ανθρώπων στην Πάτρα από την προϊστορία έως τον 20ο αιώνα’’
Κοσμοσυρροή στο φιλόξενο αλλά μικρό όπως αποδείχθηκε πολυχώρο της Εταιρείας Κοινωνικής Δράσης και Πολιτισμού Κοινο_Τοπίαwww.koinotopia.gr που διοργάνωσε με τη βοήθεια τηςιστορικού-φιλολόγου Γιώτας Καΐκα-Μαντανίκα και της αρχαιολόγου Κωνσταντίνας Ακτύπη ομιλία-παρουσίαση με θέμα “Ένας κόσμος που αλλάζει: στιγμές της ζωής των ανθρώπων στην Πάτρα από την προϊστορία έως τον 20ο αιώνα.”Ακολούθησε συζήτηση με συντονιστή το δικηγόρο και μέλος της οργάνωσης Ανδρέα Νικολετάτο.
Στο πρώτο μέρος της εκδήλωσης η αρχαιολόγος Κωνσταντίνα Ακτύπη παρουσίασε επιλεγμένα αντικείμενα από τις ανασκαφές στον αρχαιολογικό χώρο της Βούντενης, με τα οποία γνωρίσαμε τις καθημερινές ασχολίες και τα ταφικά έθιμα των κατοίκων της Μυκηναϊκής περιόδου (15ος-10ος αι. π.Χ.). “Κάθε σώμα μας διηγείται τη δική του ιστορία” ήταν το στίγμα της παρουσίασής της, γι αυτό και εκτός από τα κτερίσματα, η αρχαιολόγος τόνισε τη σημασία της μελέτης των ανθρώπινων σκελετικών καταλοίπων για την ερμηνεία της ζωής τους. Στη συνέχεια μάθαμε για τα ταφικά έθιμα του 3ου και 2ου αι. π.Χ. και αισθανθήκαμε την ιδιαίτερη τρυφερότητα με την οποία αποχαιρέτιζαν για πάντα τα νεαρά άτομα. Η 20χρονη ‘‘πριγκίπισσα’’ της οδού Αγίας Σοφίας 44, η πλουσιότερη, μέχρι σήμερα, ταφή της Ελληνιστικής περιόδου, ζωντάνεψε στα μάτια μας. Είδαμε τις πολυτελείς επαύλεις της Ρωμαϊκής περιόδου (1ος-3ος αι. μ.Χ.) στολισμένες με εντυπωσιακά ψηφιδωτά δάπεδα, τα απλά σπίτια, τα πανδοχεία και τα αντικείμενα καθημερινής χρήσης. Όλες οι αρχαιολογικές πληροφορίες συνοδεύτηκαν από πρωτότυπες αναπαραστάσεις, δίνοντας ‘σάρκα και οστά’ στους προγόνους μας και κάνοντας ιδιαίτερα κατανοητές τις ιστορίες των ανθρώπων του Μυκηναϊκού, του Ελληνιστικού και του Ρωμαϊκού παρελθόντος στην Πάτρα.
Στο δεύτερο μέρος της εκδήλωσης, η ιστορικός-φιλόλογος Γιώτα Καḯκα Μαντανίκα, παρουσίασε την εικόνα της πόλης από την περίοδο της Τουρκοκρατίας μέχρι τις μέρες μας. Μέσα από κείμενα και χαρακτικά ξένων περιηγητών, προσώπων που βρέθηκαν στην Πάτρα -αμέσως μετά την απελευθέρωση-, του πλούσιου υλικού που υπάρχει σε εφημερίδες της πόλης μας, αλλά και πίνακες ζωγραφικής Ελλήνων και ξένων ζωγράφων, μπορούμε να έχουμε μια πολύ καλή εικόνα της εξέλιξης της Πάτρας.
Παρακολουθήσαμε την πόλη, που από Τουρκόπολη μετεξελίχτηκε στην Πάτρα της belle epoque με όλα της τα στολίδια, χάρις στην πολυεθνική κοινωνία της και τη μαυρομάτα σταφίδα. Γενικά, είδαμε το Νεοκλασικό χτίσιμο της πόλης, χώρους διασκέδασης και νοοτροπίες που αναπτύχθηκαν. Ιδιαίτερα, τονίσαμε παιδεία και μόδα της εποχής, από την απελευθέρωση μέχρι και την εποχή της belle epoque.
Στη συνέχεια, έγινε αναφορά στην τρελή εποχή(!) του τσάρλεστον, της τζαζ, του δημόσιου καπνίσματος των γυναικών, που οδήγησαν στην απελευθέρωση του σώματος και της ψυχής, κυρίως των γυναικών. Τέλος φτάσαμε στο σήμερα, στην πόλη των καφέ και του πολιτιστικού της μαρασμού σε σχέση πάντα με το παρελθόν της.
Πληροφορίες για δημοσιογράφους: Ανδρέας Σπηλιώτης 2610.277171
Στους Μυκηναϊκούς, Ελληνιστικούς και Ρωμαϊκούς χρόνους με την Κ. Ακτύπη(από αρ.) Γεωργία Σιδέρη, Αίγλη Θεοχάρους, Αγγελική Σκιαδαρέση, Μιχάλης ΓκαζήςΆλλη μια εκδήλωση για την Πάτρα που αγαπάμε…Γιαννακοπούλου, Καϊκα, Ακτύπη, Λιτσαρδόπουλος, Δρακονταειδή, Γαλανοπούλου, Μαρτίνη, Σπηλιώτης, ΧατζήΓιάννης Τίγκας, Ανδρέας Τασσύ, Γιώργος ΚαρέλαςΕ. Μυτιληναίου, Ε. Σιαϊνη, Μ. Αννίνου, Κ. ΓαλανοπούλουΕκπροσωπώντας την Κοινο_Τοπία ο Α. Σπηλιώτης καλωσορίζει τους συμμετέχοντεςΕνθουσίασαν οι ομιλήτριεςΈφη Μπλώνη, Παναγιώτα Βάθη, Σπύρος ΜαρτίνηςΗ Γ. Καϊκα μεταξύ πολλών συναδέλφων της αλλά και πρώην μαθητών της έδωσε το στίγμα της εκδήλωσηςΜαρία Γιώτη, Λίνα Σίτα, Γιάννης ΛιτσαρδόπουλοςΜεγάλο το ενδιαφέρον των πατρινών για την ιστορική αφήγηση…Ο Επίτιμος Έφορος Αρχαιοτήτων Μιχάλης Πετρόπουλος στην παρέμβασή τουΟ Μιχάλης Χατζημιχάλης στην παρέμβαση κατά τη συζήτησηΟ ομιλήτρια αρχαιολόγος Κωνσταντίνα ΑκτύπηΟ Περιφερειακός Σύμβουλος Δυτικής Ελλάδας Λυκούργος Σταυρουλόπουλος άνοιξε τον κύκλο της συζήτησης…Ο πολυχώρος της Κοινο_Τοπίας γέμισε ασφυκτικά…Π. Βάθη, Σ. Μαρτίνης, Μ. Πετρόπουλος, Β. Σαπρίκη, Σ. ΣημαντήρηΠεριήγηση στην Πάτρα των τελευταίων αιώνων με τη Γιώτα ΚαϊκαΣεβαστή Σημαντήρη, Λυκούργος ΣταυρουλόπουλοςΣτα πλαίσια της προαγωγής του Πολιτισμού και της γνωριμίας με τις ιστορικές μνήμες της πόληςΣτο πάνελ Γιώτα Καϊκα, Ανδρέας Νικολετάτος, Κωνσταντίνα Ακτύπη
Σας προωθούμε το πολύ ενδιαφέρον άρθρο του φίλου και συνεργάτη της Κοινο_Τοπίας Γιώργου Κανέλλη με αφορμή της Μέρα της Ευρώπης. Οι στοχασμοί του αφορμή για σκέψεις και προβληματισμό σ’ ένα κόσμο γεμάτο αντιφάσεις όπου οι αξίες της αστικής δημοκρατίας τίθενται εν αμφιβόλω από κάποιους από τους βασικούς πυλώνες της.
Η Ευρώπη, το κοινό μας σπίτι και το κοινό μας μέλλον η μόνη ελπίδα…
Πλησιάζοντας η 9η Μαΐου, αναπόφευκτα η σκέψη πηγαίνει στους μεγάλους πολιτικούς άνδρες που πάνω στα ερείπια του Β’ Παγκοσμίου (ευρωπαϊκού εμφυλίου εν πολλοίς στην πράξη) θεμελίωσαν μια «αλλαγή παραδείγματος», βάζοντας στη θέση των εθνικών εγωισμών και του μιλιταρισμού αυτό που σήμερα αποκαλούμε Κοινό μας Ευρωπαϊκό Σπίτι, και το θεωρούμε αναπόσπαστο πλαίσιο του παρόντος και του μέλλοντός μας.
Ο Σουμάν, ο Αντενάουερ, ο Σπινέλλι, ο Ντε Γκάσπερι, ο Μονέ, ο Σπάακ, ο Τσώρτσιλ επίσης στο επίπεδο των ιδεών, θεμελίωσαν, κόντρα σ’ ότι δύσκολα θα μπορούσε να διανοηθεί κανείς λίγα χρόνια πριν, μια κοινότητα Εθνών που, ξεκινώντας από το γκρέμισμα των εμπορικών φραγμών στον άνθρακα και το χάλυβα, προχώρησαν στη δημιουργία μια στενής και βαθιάς Ένωσης αξιών, βασισμένης στην κοινή βούληση να επιβιώσουν τα πολλά, μικρά και μεσαία πια, ευρωπαϊκά κράτη ως ανοικτές και ελεύθερες κοινωνίες και οικονομίες, ανάμεσα στις συμπληγάδες των νικητών του Πολέμου, της οικονομικής παντοδυναμίας των ΗΠΑ από τη μια και του ολοκληρωτισμού της Σοβιετικής Ένωσης, που είχε ήδη σκλαβώσει το ανατολικό τμήμα της Ευρώπης, από την άλλη.
Προκλήσεις, κίνδυνοι, αγχωτικά ερωτήματα
Όμως τα μαύρα σύννεφα, από Ανατολή και Δύση, όλο και περισσότερο σωρεύονται μη αφήνοντας περιθώρια να μείνει για πολύ ο στοχασμός στους μεγάλους θεμελιωτές του κοινού ευρωπαϊκού μέλλοντος.
Το παρόν είναι γεμάτο προκλήσεις, κινδύνους και αγχωτικά ερωτήματα.
Θεμελιώδεις παραδοχές, που εμπεριείχαν βέβαια μεγάλες δόσεις αυταπάτης, έχουν με ραγδαίους ρυθμούς τεθεί εν αμφιβόλω ή και συντριβεί.
Το απαραβίαστο των συνόρων, ο αποκλεισμός των επιθέσεων με σκοπό προσαρτήσεις, η αποφυγή πυρηνικών εκβιασμών, αρχές αποδεκτές επί 80 χρόνια, ποδοπατήθηκαν τα τελευταία 20 χρόνια από μια νεοαυτοκρατορική Ρωσία, οδηγώντας χώρες όπως η Μολδαβία και η Γεωργία σε εδαφικούς ακρωτηριασμούς, με τις αντιδράσεις να μένουν λεκτικές ή χλιαρές. Ο ολοκληρωτικός πόλεμος με στόχο την κατάργηση της Ουκρανίας, μιας χώρας που ήθελε ευρωπαϊκό μέλλον, και ακριβώς για αυτό δέχτηκε επίθεση, κορύφωσε την κρίση, τους κινδύνους, την αμφισβήτηση όλων όσων θεωρούσαμε δεδομένα.
Από την άλλη, από τις 20 Ιανουαρίου και μετά οι ΗΠΑ, που αποτελούσαν επί 80 χρόνια και παρά τα λάθη τους, παράγοντα διατήρησης μιας διεθνούς τάξης βασισμένης κυρίως στο διεθνές δίκαιο, ειδικότερα το απαραβίαστο των συνόρων και το ελεύθερο εμπόριο έχουν καταστεί «παράφρων μεταβλητή» του διεθνούς συστήματος. Δημόσιες ταπεινώσεις των συμμάχων ευρωπαίων, αστερίσκοι σχετικά με την αυτόματη ισχύ του «ιερού» άρθρου 5 της Συνθήκης του ΝΑΤΟ και ωμότερα από οτιδήποτε άλλο ο χυδαίος εκβιασμός της μαχόμενης Ουκρανίας και η πίεση να συνθηκολογήσει, η αποδοχή στοιχείων της ρωσικής προπαγάνδας, παρά τη συμβατική υποχρέωση των ΗΠΑ για εγγύηση των συνόρων της μαχόμενης χώρας έναντι του πυρηνικού της αφοπλισμού δυνάμει του Μνημονίου της Βουδαπέστης (1994), αλλά και η εκδήλωση εδαφικών βλέψεων κατά ευρωπαϊκών εδαφών (Γροιλανδία), συγκροτούν ένα γκραν γκινιόλ σκηνικό. Ένα σκηνικό που επιδεινώνεται από την επίσης μεγαλοδυναμική και περιφρονητική του διεθνούς δικαίου πολιτική της ανερχόμενης υπερδύναμης, της ολοκληρωτικής Κίνας.
Η Ευρώπη μπροστά σε συμπληγάδες
Η Ευρώπη βρέθηκε, ξαφνικά, να διαθέτει ασφυκτικά μικρά περιθώρια για να υπερασπίσει αυτά που την κάνουν μοναδική και τη ζωή σ’ αυτήν αξιοβίωτη: τα σταθερά σύνορα με σεβασμό των μειονοτήτων, το κοινωνικό κράτος, την προτεραιότητα στην κλιματική και περιβαλλοντική βιωσιμότητα, τις όντως ισχύουσες ελευθερίες, τα όντως σεβαστά ανθρώπινα δικαιώματα.
Για τη διαμορφούμενη «διεθνή του αυταρχισμού» όλα αυτά είναι καρφί στο μάτι, είναι υπαρξιακός κίνδυνος, είναι η έμπρακτη απόδειξη στα μάτια των λαών τους ότι η υποταγή και η (έστω συνοδευόμενη με καταναλωτισμό) αποκτήνωση των πολιτών, δεν είναι μονόδρομος.
Τα ερωτήματα, της αποτελεσματικής άμυνας και αποτροπής, της σχετικής τεχνολογικής υστέρησης, της επιβίωσης της εξαρτημένης από εξαγωγές και ξένες πρώτες ύλες ευρωπαϊκής παραγωγής, της υπόσκαψης των πολιτικών συστημάτων σημαντικών ευρωπαϊκών χωρών από ανοικτά ρωσόφιλες (αλλά στηριζόμενες από τις ΗΠΑ!) ακροδεξιές δυνάμεις, που χαϊδεύουν αυτιά ζητώντας «Ευρώπη των Εθνών» τη στιγμή που η ανάγκη για μια γρήγορη και αποφασιστική εμβάθυνση της ενοποίησης και της ικανότητας κοινής δράσης είναι όλο και πιο εξόφθαλμη, γίνονται ερωτήματα όλο και πιο πιεστικά, πιο αγχωτικά. Καμιά αμφιβολία ότι είμαστε σε δύσκολη θέση, τα «χαρτιά» μας δε φαίνονται δυνατά.
Θα οικοδομήσουμε έγκαιρα οι ευρωπαίοι με πρώτους τους Γάλλους, με την πυρηνική ισχύ, τους οικονομικά πρωτοπόρους Γερμανούς, τους αποφασισμένους να μην ξαναγίνουν κομμάτια Πολωνούς, πρώτα απ’ όλα μια ισχυρή και έμπρακτη ΒΟΥΛΗΣΗ, να αφήσουμε πίσω τις αυταπάτες και τα βολικά σχήματα του παρελθόντος (φτηνή ενέργεια από τους Ρώσους, ασφάλεια από τους Αμερικανούς, φτηνή παραγωγή από τους Κινέζους), ώστε ν’ αποκτήσουμε όλα τα χαρακτηριστικά μιας υπερδύναμης, που όντως είμαστε ήδη στο επίπεδο της παραγωγής και του εμπορίου, μιας υπερδύναμης «του καλού», που θα κρατήσει πρώτα από όλα τη δική της εδαφική ακεραιότητα και ελευθερία και το ζηλευτό πρότυπο ιδιωτικής και δημόσιας ζωής της, αλλά και την ισχύ του διεθνούς δικαίου έναντι του νόμου της ζούγκλας για όλη την ανθρωπότητα; Είναι ανοικτό όσο και θεμελιώδες ερώτημα.
Σκεπτόμαστε χωρίς αυταπάτες, δρούμε αισιόδοξα
Σήμερα περισσότερο από ποτέ, με δεδομένη την κλιματική κρίση, συνοδευμένη από την κρίση φυσικών πόρων και βιοποικιλότητας, και την επαναφορά των πυρηνικών εκβιασμών, η διεθνής συνεννόηση είναι ορατή, υπαρξιακού επιπέδου, αναγκαιότητα.
Κάποιος πρέπει να πρωτοστατήσει όμως, ώστε οι «παράφρονες μεταβλητές» να μην οδηγήσουν σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις διαρκών πολέμων, πυρηνικών καταστροφών, βαριάς κλιματικής και περιβαλλοντικής επιδείνωσης. Δε φαίνεται πολύ πιθανό αυτός να είναι ένας από τη διεθνή του αυταρχισμού ή η αλλοπρόσαλλη νεοαπομονοτική Αμερική της ακροδεξιάς των ρεπουμπλικανών.
Μαζί με το αίσθημα αυτοσυντήρησης όλων (ελπίζουμε να λειτουργεί ακόμη), η ευθύνη αυτή εναποτίθεται στην Ευρώπη, όχι μόνο γιατί ταιριάζει με τις αξίες που τη συγκροτούν αλλά και γιατί είναι, με την πιο στενή έννοια, το δικό της συμφέρον επιβίωσης.
Η ιστορία μας σπρώχνει να γίνουμε η «Υπερδύναμη του καλού» αν θέλουμε να επιζήσουμε. Έχουμε χίλιους λόγους να κάνουμε γρήγορα όσα αφήναμε για ένα αόριστο μέλλον: να ενισχύσουμε τη συνείδηση της κοινής μας μοίρας, να εμείνουμε στην υπεράσπιση του ορθού λόγου και του διεθνούς δικαίου, να ενοποιηθούμε σε βάθος, να αναθεωρήσουμε τους θεσμούς που δεν ευνοούν τις γρήγορες κοινές αποφάσεις, να συνεχίσουμε ταχύτερα την ενεργειακή μας απεξάρτηση από μη ανανεώσιμες πηγές, να οικοδομήσουμε μια χωρίς ταλαντεύσεις και για όλους μας αλληλέγγυα επαρκή αποτρεπτική αμυντική ισχύ, συμβατική και πυρηνική, να κρατήσουμε την Ουκρανία όρθια ακέραιη και ανεξάρτητη, να μην αφήσουμε τη διεθνή του αυταρχισμού να επιβάλλει τη δυστοπία της. Στενά ή όχι τα περιθώρια για αυτά, είναι όμως υπαρκτά.
Αν από κάπου μας βλέπουν οι πατέρες της Ευρώπης, οι Σουμάν, Αντενάουερ, Σπάακ, Ντε Γκάσπερι, Τσώρτσιλ θα εύχονται να οικοδομήσουμε αυτή τη βούληση, με τον Γκράμσι να μας θυμίζει ότι μπορούμε και ίσως επιβάλλεται να σκεπτόμαστε απαισιόδοξα, χωρίς αυταπάτες, αλλά να δρούμε αισιόδοξα. Η άλλη επιλογή είναι η υποταγή και η παρακμή μας. Δε συζητείται καν.
*πολιτικός επιστήμονας, πρώην Περιφερειακός Σύμβουλος Δ. Ελλάδας
Ευρωπαϊκό ΚοινοβούλιοΣημαία Ευρωπαϊκής ΈνωσηςΣυνθήκη της Ρώμης (1957)
