Δ.Τ. Το ημερολόγιο ταινιών της Κοινο_Τοπίας παρουσιάζει την ταινία του Tarsem Singh THE FALL

Εταιρεία Κοινωνικής Δράσης και Πολιτισμού

ΚΟΙΝΟ_ΤΟΠΙΑ www.koinotopia.gr

Δελτίο Τύπου

7 Νοεμβρίου 2012

Το Ημερολόγιο Ταινιών της Κοινο_Τοπίας παρουσιάζει

την ταινία του Tarsem Singh THE FALL

Η Εταιρεία Κοινωνικής Δράσης και Πολιτισμού Κοινο_Τοπία σε συνέχεια του κύκλου προβολών της με τίτλο «Ημερολόγιο ταινιών» προβάλλει την Τετάρτη 14 Νοεμβρίου στις 20:00 την ταινία του Tarsem Singh The Fall.

Σκοπός των προβολών είναι -πέρα από το να δούμε ή να ξαναθυμηθούμε διαμάντια της έβδομης τέχνης- η συζήτηση και ο προβληματισμός που ξεκινούν από τη θεματική μιας ταινίας. Θεματική που με συναρπαστικό τρόπο θέτει το εύρημα όλης της προβληματικής της με την εντελώς βέβαια προσωπική αισθητική του δημιουργού της, αλλά και η ανάγκη για συνάντηση των ανθρώπων.

Η προβολή θα γίνει στον πολυχώρο της Κοινο_Τοπίας, Μαιζώνος 139 και Παντανάσσης 4ος όροφος (έναντι Δημαρχιακού Μεγάρου) στην Πάτρα με ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΙΣΟΔΟ. Τη διοργάνωση προβολής και τη συζήτηση με το κοινόσυντονίζουν οι Π. Καρώνης και Κ. Κυριακόπουλος. Ώρα προσέλευσης 7.45μμ.Έναρξη προβολής 8.00μμ.

Η ΚΟΙΝΟ_ΤΟΠΙΑ παρουσιάζει…

Ημερολόγιο ταινιών

Ν Ο Ε Μ Β Ρ Ι Ο Σ

THE FALL

ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ: (Tarsem Singh), ΧΩΡΑ: ΗΠΑ, Ινδία 2006 ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 117΄

ΣΕΝΑΡΙΟ:Dan Gilroy, Nico Soultanakis, Tarsem Singh, ΜΟΥΣΙΚΗ: KrishnaLevy ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ: Εϊκο Ισιόκα (Eiko Ishioka), ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ColinWatkinson ΜΟΝΤΑΖ: Robert Duffy, Spot Welders

ΠΑΙΖΟΥΝ: Catinca Untaru, Lee Pace, Justine Waddell, Kim Uylenbroek, Aiden Lithgow, Sean Gilder, Ronald France, Andrew Roussouw, Michael Huff, Grant Swanby, Emil Hostina, Robin Smith, Jeetu Verma, Leo Bill, Marcus Wesley κ.α.

Ο σκηνοθέτης Tarsem Singh γνωστός από τη δημιουργία του Το κελί (The Cell, 2000), μας απογειώνει χαρίζοντάς μας ένα ξεχωριστό παραμύθι. Ένα παραμύθι γεμάτο μαγεία, δράση, εικόνες αξεπέραστης ομορφιάς που μας μεταφέρουν σε έναν ονειρικό και παράξενο κόσμο, και όταν ο κινηματογράφος καταφέρνει να σε παρασύρει αυτό που έχεις να κάνεις είναι να αφεθείς στη μαγεία του.

Μεταφερόμαστε σε ένα νοσοκομείο του Λος Άντζελες στις αρχές του 20ου αιώνα. Εκεί, νοσηλεύεται με σπασμένο χέρι η πεντάχρονη Αλεξάνδρεια (Alexandria). Στο ίδιο νοσοκομείο την ίδια περίοδο όμως, νοσηλεύεται μετά από ατύχημα και ο Ρόι (Roy), ένας νεαρός κασκαντέρ και χρήστης ουσιών. Η συνάντηση των δύο και η περίεργη συμπάθεια που αναπτύσσεται μεταξύ τους είναι το βασικό στόρι της ταινίας. Υπάρχει βέβαια ιδιοτέλεια, τουλάχιστον από την πλευρά του Ρόι, αλλά υπάρχει και αγάπη σ’ αυτή τη σχέση, αφού ο νεαρός πλησιάζει τη μικρή με σκοπό να εξασφαλίσει τη δόση του ζητώντας της να μπει και να την πάρει από το φαρμακείο του νοσοκομείου. Σε αντάλλαγμα της διηγείται παραμύθια.

Ο μάγος Tarsem ξετυλίγει την ιστορία του παίζοντας εναλλάξ μια στον πραγματικό κόσμο του νοσοκομείου, εστιάζοντας στη σχέση του Ρόι με την Αλεξάνδρεια και μια σε αυτόν του παραμυθιού με τα διάφορα μυστικά να αποκαλύπτονται αργά και σταθερά κρατώντας αμείωτο το ενδιαφέρον. Οι δυο αυτοί κόσμοι διαφέρουν τόσο σε σκηνογραφικό όσο και σε χρωματικό επίπεδο. Με ένα μεστό σενάριο που συνυπογράφει μαζί με τους Dan Gilroy και Nico Soultanakis, σταθερό συνεργάτη του Singh, το οποίο είναι βασισμένο στη Βουλγάρικη ταινία του 1981, Yo ho ho, ο σκηνοθέτης θα μας παρασύρει σε εποχές και κόσμους μαγικούς και ονειρεμένους.

Χωρίς αμφιβολία ο Tarsem καταφέρνει να μας αιχμαλωτίσει από τα πρώτα ασπρόμαυρα πλάνα της ταινίας επενδυμένα με το Allegretto από την 7η Συμφωνία του Μπετόβεν (Symphony No. 7 in A Major, Op. 92). Θα ακολουθήσουν απίστευτης ομορφιάς πλάνα, να σημειώσουμε ότι τα γυρίσματα της ταινίας έγιναν σε 18 διαφορετικές χώρες μεταξύ των οποίων η Ινδονησία, Χιλή, τα νησιά Φίτζι, Νεπάλ, Αίγυπτος, Καμπότζη, Ρουμανία, Τουρκία. Αξίζει επίσης να σημειώσουμε ότι αυτά τα πλάνα δεν έχουν ίχνος ψηφιακού εφέ, παρά μόνο ψηφιακή επεξεργασία στο post-production των χρωματισμών και παιχνίδι με τον αριθμό των καρέ.

Το μεγάλο όμως ατού της ταινίας είναι το μαγικό άγγιγμα της Ishioka. Η σπουδαία αυτή καλλιτέχνης, μόνιμη συνεργάτης του Tarsem, υπογράφει τα κοστούμια δίνοντας μια φανταστική μορφή στο έργο δημιουργώντας πολυδιάστατους ήρωες, αλλά και μια εκκεντρικότητα που τους επιτρέπει να αγγίζουν την απαραίτητη φανταστική διάσταση της ιστορίας τους. Αν και ο Tarsem αφήνει μόνο υπαινιγμούς για την υπαρκτή διάσταση της ιστορίας που μας αφηγείται καθώς και των χαρακτήρων του, η Ishioka δεν αργεί να εμπνευστεί, να συλλέξει και να προσμίξει ενδυμασίες διαφόρων ιστορικών εποχών, καταλήγοντας έτσι σε μια πολυσυλλεκτική ενδυματική ρετροσπεκτίβα, η οποία δε χάνει τις φουτουριστικά στυλιζαρισμένες πτυχές της. Το σίγουρο όμως είναι, ότι κάτι τέτοιο ταιριάζει απόλυτα με το φανταστικό και πολυεπίπεδο ξεδίπλωμα της υπόθεσης.

Παναγιώτης Καρώνης, από το site της Κοινο_Τοπίας

Πληροφορίες για δημοσιογράφους: Ανδρέας Σπηλιώτης 2615.002009

Share