Εταιρεία Κοινωνικής Δράσης και Πολιτισμού
Κοινο_Τοπία www.koinotopia.gr
Πολλές ευχές με ένα ποίημα του Χρίστου Λάσκαρη που είχαμε την ευτυχία να τον γνωρίσουμε σαν ποιητή και σαν Άνθρωπο
Αναβρύζεις και πάλι
Αναβρύζεις και πάλι δροσιά των σπλάχνων μου
και ποτίζονται οι ρίζες της ερημιάς
και το δέντρο το γερμένο στη λύπη μου
ξανανθίζει.
Εμφανίζονται πάλι τα πουλιά
τα ποτάμια ξαναβρίσκουν τη θάλασσα
κι η θάλασσα το χρώμα της το βαθύ
της αγάπης.
Χρίστου Λάσκαρη, Ποιήματα (2004), εκδόσεις Γαβριηλίδης
Χρίστος Λάσκαρης, ένας άγνωστος ποιητής
Γεννημένος στο Χάβαρι Ηλείας, μεγάλωσε στην Πάτρα. Σπούδασε στην Παιδαγωγική Ακαδημία της Τρίπολης, αλλά δεν άσκησε ποτέ το επάγγελμα του δασκάλου. Ως τη συνταξιοδότησή του εργάστηκε στον Ασφαλιστικό Οργανισμό Αστικών Λεωφορείων Πατρών. Παράλληλα, αφοσιώθηκε στα Γράμματα και ειδικότερα στην ποίηση. Ποιητής της δεύτερης μεταπολεμικής γενιάς ήταν μέλος της Εταιρείας Συγγραφέωνενώ ποιήματά του περιέχονται σε πολλές ανθολογίες και πολλά έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες όπως τα Γερμανικά, τα Ισπανικά, τα Πολωνικά, τα Πορτογαλικά κ.ά.
Ορισμένα από τα βιβλία του είναι:
«Απόγευμα προς βράδυ» (2007),
«Δωμάτιο για έναν» (2001),
«Ποιήματα» (1978),
«Να εμποδίσεις τις σκιές» (1982),
«Ο ευτυχισμένος καιρός επέρασε» (1979),
«Να τελειώνουμε» (1986),
«Σύντομο βιογραφικό» (1991),
«Ποιήματα» (1995),
«Τέλος προγράμματος» (1997)
καθώς και η συγκεντρωτική έκδοση ποιημάτων του το 2004
Το 2007 του απονεμήθηκε το βραβείο Καβάφη.
Ο Χρίστος Λάσκαρης, ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους ποιητές, έδωσε έργο εξαιρετικό πέρα από τα φώτα της δημοσιότητας, έτσι όπως ταιριάζει στους αληθινούς ποιητές.
Πέθανε το 2008 στην Πάτρα σε ηλικία 77 ετών.
Πηγή http://sigxroniekfrasi.blogspot.gr